Pokój z widokiem na Dunnes Stores to zbiór literackich reportaży, poświęconych życiu naszych rodaków, mieszkających w Irlandii. Autor pokazuje nam Zieloną Wyspę taką, jakiej nie zna przeciętny czytelnik: wyspę szczęśliwą, ale czasem też wyspę nonsensu. Książka jest więc o miejscu, ale przede wszystkim o ludziach: Irlandczykach, Polakach, ale także przedstawicielach innych nacji, w ich wzajemnych, skomplikowanych relacjach. Świat emigracji w książce Łukasza Ślipko to świat kulturowych zderzeń, ale także zderzenia kultur. To historia i polityka przemieszane z prozą codziennego życia. Namysł nad ważkimi kwestiami towarzyszy tak trywialnym czynnościom jak poszukiwanie mieszkania. A że tym mieszkaniem można człowieka wykończyć nie gorzej, niż siekierą, to zupełnie inna sprawa. Zdając sprawę ze swoich wyspiarskich peregrynacji, autor jednocześnie zadaje pytanie o sens emigracji oraz jej oczywiste i nieoczywiste motywy. Zastanawia się, czym tak naprawdę jest owe lepsze życie, do którego wszyscy ciągną, a które częstokroć nie poddaje się łatwemu zdefiniowaniu. Podejmuje polemikę z obecną w polskich mediach krytyką, piętnującą emigrantów jako życiowych rozbitków i przegranych, którzy nie potrafili znaleźć dla siebie miejsca w polskiej rzeczywistości. Irlandia była kiedyś rajem, ale już nim nie jest. Polska jeszcze długo rajem nie będzie. Refleksje autora Pokoju z widokiem na Dunnes Stores stale oscylują pomiędzy tymi dwoma ekstremami, próbując znaleźć jakiś złoty środek, za pomocą którego dałoby się uczciwie opisać całą tę fascynującą rzeczywistość.