Naprawdę świetne, zapadające w pamięć historie! Tytuł bardzo adekwatny :) bardzo lubię takie dziwne historie z dreszczykiem, spodobał mi się styl Poe'go a to dopiero początek. Część graficzna - coś wspaniałego. Wspaniałe ujęty klimat opowieści na tych grafikach :)

Naprawdę świetne, zapadające w pamięć historie! Tytuł bardzo adekwatny :) bardzo lubię takie dziwne historie z dreszczykiem, spodobał mi się styl Poe'go a to dopiero początek. Część graficzna - coś wspaniałego. Wspaniałe ujęty klimat opowieści na tych grafikach :)

Pierwszy raz na tę książkę trafiłam jeszcze jako dziecko i pamiętam, jak już same ilustracje działały mi na wyobraźnię, nie wspominając o historiach - które zresztą świetnie dostosowano do młodszego odbiorcy, bo pamiętam, że wówczas świeżo po lekturze spróbowałam sięgnąć po nieprzefiltrowanego Poe, i wówczas poległam.

Dziś odświeżyłam sobie książkę i zarówno historyjki, jak i ilustracje wciąż trzymają poziom. :D

Pierwszy raz na tę książkę trafiłam jeszcze jako dziecko i pamiętam, jak już same ilustracje działały mi na wyobraźnię, nie wspominając o historiach - które zresztą świetnie dostosowano do młodszego odbiorcy, bo pamiętam, że wówczas świeżo po lekturze spróbowałam sięgnąć po nieprzefiltrowanego Poe, i wówczas poległam.

Dziś odświeżyłam sobie książkę i zarówno historyjki,...

Do sięgnięcia po tę książkę przekonała mnie okładka, niebywale mroczna i klimatyczna, graficznie przepiękna i przykuwająca oko. Dopiero później spojrzałam na tytuł i autora, przez co tym bardziej opowiadania te mnie zafascynowały, zwłaszcza, że nie miałam jeszcze styczności z tym wybitnym pisarzem, więc książka ta stała się ku temu najlepszą okazją.

Od razu należy zaznaczyć, że mimo okładki jak i graficznie przedstawionej treści (większość opowieści świetnie została wkomponowana w różne obrazki),powieść nie jest przeznaczona dla młodszych czytelników. Składa się z czterech, dość krótkich opowiadań, zazwyczaj kończących się morałem.

„Opowieści tajemnicze i szalone” zachwyciły mnie od pierwszego zdania, a graficzna oprawa sprawiła, że od treści nie dało się oderwać nawet na moment, aż do przeczytania (pochłonienia wzrokiem) całości. To niezwykle ciekawe, makabryczne i mroczne opowiadania znanego pisarza w dość nowej, odświeżonej formie. Większość brutalnych obrazków w środku przeraża, a czarny humor ujęty w każdej z opowieści niebywale porusza wyobraźnię i zostawia jakiś niedosyt, chce się od razu sięgnąć po inne książki Poe. Opowiadania szybko wciągają, jest to więc książka na jeden wieczór, zdecydowanie dla fanów groteski i horrorowych klimatów. Szczerze polecam.

Do sięgnięcia po tę książkę przekonała mnie okładka, niebywale mroczna i klimatyczna, graficznie przepiękna i przykuwająca oko. Dopiero później spojrzałam na tytuł i autora, przez co tym bardziej opowiadania te mnie zafascynowały, zwłaszcza, że nie miałam jeszcze styczności z tym wybitnym pisarzem, więc książka ta stała się ku temu najlepszą okazją.

Od razu należy...

Pięknie wydana książka. Czyta się z przyjemnością

Pięknie wydana książka. Czyta się z przyjemnością

"Opowieści tajemnicze i szalone", autorstwa Edgara Allana Poego, to książka, którą zakupiłam pod wpływem chwili na dziale dziecięcym, lecz od razu mogę powiedzieć, że nie jest to dzieło skierowane do młodszych czytelników.

Jest to zbiór czterech oddzielnych opowieści i wszystkie zabierają nas do najróżniejszych miejsc. Mimo zawartych w nich kolorowych, pełnych fantazji obrazków, historie Edgara zawierają w sobie... śmierć. I to nie jedną oraz zawsze brutalną. Osobiście nie dałabym jej obok tych wszystkich książek z uroczymi kotkami i pieskami, gdzie ją odnalazłam.

Opowieści są krótkie i, choć interesujące, to nie powaliły mnie na kolana. Najbardziej podobała mi się pierwsza historia - "Czarny Kot". Mocna i satysfakcjonująca.

Muszę pochwalić też ilustracje, których autorem jest Gris Grimly. Są piękne, lecz nie w takim sensie, w jakim można byłoby się spodziewać. Przypominają mi raczej styl Tima Burtona, niż np. Disneya.

"Opowieści tajemnicze i szalone" to krótka książka, którą z całego serca mogę polecić czytelnikom, gustującym w brutalnych, czasami dziwnych historiach.

"Opowieści tajemnicze i szalone", autorstwa Edgara Allana Poego, to książka, którą zakupiłam pod wpływem chwili na dziale dziecięcym, lecz od razu mogę powiedzieć, że nie jest to dzieło skierowane do młodszych czytelników.

Jest to zbiór czterech oddzielnych opowieści i wszystkie zabierają nas do najróżniejszych miejsc. Mimo zawartych w nich kolorowych, pełnych fantazji...

opowiadania bardzo dobre i rysunki świetne

opowiadania bardzo dobre i rysunki świetne

Ale to było słabe i nijakie...Więcej rysunków niż tekstu, a tekst słaby, jakby jakiś amator to pisał, że aż dziw, że to jest "dzieło" Poe. Niedokończone, nagle urywające się historyjki. Nie polecam.

Ale to było słabe i nijakie...Więcej rysunków niż tekstu, a tekst słaby, jakby jakiś amator to pisał, że aż dziw, że to jest "dzieło" Poe. Niedokończone, nagle urywające się historyjki. Nie polecam.

Wspaniały, pokręcony Poe w zestawieniu ze świetnymi ilustracjami. Cudowne!

Wspaniały, pokręcony Poe w zestawieniu ze świetnymi ilustracjami. Cudowne!

Pierwsza opowieść moim zdaniem była nawet lepsza niż dom kości!

Pierwsza opowieść moim zdaniem była nawet lepsza niż dom kości!

"Powiesiłem go ze świadomością, że mnie kochał i nie dał mi najmniejszego powodu do gniewu. Powiesiłem go, ponieważ wiedziałem że czynem tym popełniam grzech- grzech śmiertelny, który splami moją nieśmiertelną duszę, wyrzucając ją na zawsze poza granice nieskończonego miłosierdzia."

Twórczość Poego to absolutna klasyka grozy. Wydana w Vesperze, Zielonej sowie, Zysku czy w Naszej księgarni, smakuje zawsze tak samo dobrze.
O ostatniej z nich wspominam nie przypadkowo. Tak się ciekawie złożyło, że wpadła mi w ręce, wydana przez nich książka pt. "Opowieści tajemnicze i szalone", z 2017 roku. Może nawet gdzieś wam wpadła w oko, w końcu od premiery minęło ponad pięć lat.

OTiS to rzecz o tyle ciekawa i nietuzinkowa, bo skierowana dla młodszego czytelnika. Poprawcie mnie jeżeli się mylę, ale nie przypominam sobie, żeby wcześniej któreś z wydawnictw miało w swojej ofercie Edgara skierowanego bezpośrednio do młodszego czytelnika.

Omawiana dziś książka to cztery klasyczne opowiadania, ilustrowane przez Grisa Grimly'ego. Znajdziecie tu "Czarnego kota", który przybył z drugiej strony po swojego nikczemnego Pana, szkarłatną śmierć bezszelestnie sunącą po siedmiu komnatach księcia Prospero, nadwornego błazna "żaboskoczka", który miał już serdecznie dość żartów swojego króla oraz słynny Dom Usherów, który na stałe wypalił się w popkulturze. Bardziej klasycznie nie może już być.

Nie rekomenduję czytać tego najmłodszym dzieciom. Jak się ma te naście lat, to już koszmary z szafy i spod łóżka nie są aż tak groźne, ale kilkulatek jeszcze może nabawić się traumy na całe życie i nie daj boże zostać kiedyś pisarzem grozy.
Dla takiego starego byka to raczej drobna ciekawostka na pół godziny, ale dla młodszego czytelnika może okazać się kiedyś wstępem do magicznego świata horroru. W końcu nie od dziś wiadomo, że w grozie można się zakochać.

"Dziś podróżny w tej dolinie
Ujrzy w okien blasku krwawym
przeraźliwy dans upiorów,
Którym ton przygrywa łzawy,
A przez odrzwia, niegdyś lśniące,
Jakby wbrew dawnemu echu,
Śmiech szyderczy brzmi bez końca,
Śmiech piekielny -bez uśmiechu."

"Powiesiłem go ze świadomością, że mnie kochał i nie dał mi najmniejszego powodu do gniewu. Powiesiłem go, ponieważ wiedziałem że czynem tym popełniam grzech- grzech śmiertelny, który splami moją nieśmiertelną duszę, wyrzucając ją na zawsze poza granice nieskończonego miłosierdzia."

Twórczość Poego to absolutna klasyka grozy. Wydana w Vesperze, Zielonej sowie, Zysku czy w...