Ciekawa książka ukazująca świat wierzeń całkowicie innych, od tych, do których, żyjąc w Europie, jesteśmy przyzwyczajeni. Opowieści są ciekawe i zaskakujące, głównie, dlatego że nie wpisują się w nasze schematy myślenia. Bardzo ważną rolę grają tu kobiety, które są potężnymi boginiami i czarodziejkami, a nie są jedynie sprowadzane do roli kochanek.
Napisana w jasny i przystępny sposób, legendy czyta się jak dobre opowiadania fantasy. Jedynym mankamentem są imiona, które są długi, trudne do wymówienia i często bardzo zbliżone do siebie. Ale jest to tylko drobna niedogodność. Polecam.

Ciekawa książka ukazująca świat wierzeń całkowicie innych, od tych, do których, żyjąc w Europie, jesteśmy przyzwyczajeni. Opowieści są ciekawe i zaskakujące, głównie, dlatego że nie wpisują się w nasze schematy myślenia. Bardzo ważną rolę grają tu kobiety, które są potężnymi boginiami i czarodziejkami, a nie są jedynie sprowadzane do roli kochanek.
Napisana w jasny i...

Nie wiem na ile te podania są zgodne z hawajskim folklorem, niemniej jako fanka wszelkich mitologii, byłam nimi oczarowana. Fakt, te wszystkie zawiłe imiona i nazwy nie ułatwiają zanurzenia się w legendach, ale to nadawało nieco egzotyki.
Szkoda, że nie ma nowszego wydania na rynku. Wydanie z lat 70-tych ma bardzo niepokojące ilustracje, jakby grafik nie spał tydzień, a potem żywił się samymi benzodiazepinami w nadmiarze. Polecam.

Nie wiem na ile te podania są zgodne z hawajskim folklorem, niemniej jako fanka wszelkich mitologii, byłam nimi oczarowana. Fakt, te wszystkie zawiłe imiona i nazwy nie ułatwiają zanurzenia się w legendach, ale to nadawało nieco egzotyki.
Szkoda, że nie ma nowszego wydania na rynku. Wydanie z lat 70-tych ma bardzo niepokojące ilustracje, jakby grafik nie spał tydzień, a...

Nie ważne -prawdziwe, czy wymyślone przez autora książki - magii tych legend przenosi wprost na upalne hawajskie plaże. I to po moście z tęczy! Język zdaje się wiernie naśladować wieczorne bajania wokół plemiennego ogniska. O Bogach i bohaterach, stworach pięknych i odrażających, a wszystkie równie fantastyczne, a jednocześnie nie pozbawione sensu. A jako bonus - łatwo zgadniemy, skąd w "Triumfie Pana Kleksa" wzięły się koguty i pachnące siostry, i co było inspiracja dla ludzi przyszłości z Roku Potopu"!

Nie ważne -prawdziwe, czy wymyślone przez autora książki - magii tych legend przenosi wprost na upalne hawajskie plaże. I to po moście z tęczy! Język zdaje się wiernie naśladować wieczorne bajania wokół plemiennego ogniska. O Bogach i bohaterach, stworach pięknych i odrażających, a wszystkie równie fantastyczne, a jednocześnie nie pozbawione sensu. A jako bonus - łatwo...

To nie jest ta kategoria legend do których byłam dotąd przyzwyczajona. W zasadzie wszystkie kręcą się wokół wątku Bogini/Królowej Wulkanu. nie pochłonęły mnie te historie zbyt bardzo. może to kwestia tłumaczenia, ale miałam wrażenie że histrie sa nieskładne.

To nie jest ta kategoria legend do których byłam dotąd przyzwyczajona. W zasadzie wszystkie kręcą się wokół wątku Bogini/Królowej Wulkanu. nie pochłonęły mnie te historie zbyt bardzo. może to kwestia tłumaczenia, ale miałam wrażenie że histrie sa nieskładne.