Powrót na Route 66

Słodko-gorzka powieść o miłości i przemijaniu. Każdy etap w życiu ma swój smak i rządzi się swoimi prawami. Starość jest z reguły smutna, trudna i bolesna. Wiąże się z dokuczliwymi i męczącymi chorobami.
Oswajanie śmierci i oczekiwanie na ostateczność to nierozłączne elementy życia. Można ją przeżyć po swojemu i na własnych warunkach.

Przykładem jest opowieść o kochającym się małżeństwie u kresu życia, które wbrew protestom lekarzy i dorosłych dzieci oraz zdrowemu rozsądkowi ucieka od choroby ku lepszej rzeczywistości i wyrusza starym kamperem w ostatnią podróż słyną i kultową ROUTE 66. Matką Dróg. Marzeniem każdego podróżnika. Symbolem amerykańskiej wolności. Drogi o niepowtarzalnym, magicznym klimacie, jedynej w swoim rodzaju. Łączącej Chicago z Los Angeles. Przebiegającej przez osiem stanów i kończącej swój bieg na molo w Santa Monica.

Malownicze stacje benzynowe, sklepy z pamiątkami, kręte górskie przełęcze, pustynie, klimatyczne restauracje, w których można zjeść za darmo 2,5 kilogramowego steka jeśli skonsumuje się go w całości w ciągu godziny od podania ( Amarillo w Teksasie) czy hotele, gdzie można przespać się w pokojach wyglądających jak indiańskie tipi ( WIGWAM HOTEL).

To wszystko urzeka. Jest w niej coś co sprawia, że chce się tam wrócić i jechać i jechać. Właśnie tak postąpiło stare małżeństwo. Mając na uwadze , że nic nie trwa wiecznie i świadomość bliskiego końca podejmuje ryzyko ostatnich wakacji. Wakacji udanych i szczęśliwych.

Książka opowiada również o miłości i oddaniu. O miłości takiej do końca.
" nie boję się myśli o śmierci. Boję się tego, że John zostanie sam. Przeraża mnie , że jedno z nas mogłoby zostać bez drugiego".

Piękna książka. Może nie wzrusza ale porusza i skłania do myślenia.

Słodko-gorzka powieść o miłości i przemijaniu. Każdy etap w życiu ma swój smak i rządzi się swoimi prawami. Starość jest z reguły smutna, trudna i bolesna. Wiąże się z dokuczliwymi i męczącymi chorobami.
Oswajanie śmierci i oczekiwanie na ostateczność to nierozłączne elementy życia. Można ją przeżyć po swojemu i na własnych warunkach.

Przykładem jest opowieść o...

Głównym wątkiem tej opowieści jest podróż (ostatnia) pary schorowanych staruszków. Trafiłam na tą książkę przez przypadek. Może i nie jest to lektura w moim stylu, ale mimo tego czytało mi się szybko i z zaciekawieniem. Nie ma w tej książce zbyt wielu zwrotów akcji, ale daje ona sporo do myślenia. Po skończeniu człowiek się zastanawia nad upływającym czasem, życiem, śmiercią, przemijaniem...

Głównym wątkiem tej opowieści jest podróż (ostatnia) pary schorowanych staruszków. Trafiłam na tą książkę przez przypadek. Może i nie jest to lektura w moim stylu, ale mimo tego czytało mi się szybko i z zaciekawieniem. Nie ma w tej książce zbyt wielu zwrotów akcji, ale daje ona sporo do myślenia. Po skończeniu człowiek się zastanawia nad upływającym czasem, życiem,...

Siedzę już jakiś czas i nie wiem, co napisać.
Przeczytałam tą książkę przez kompletny przypadek.
Kompletnie nie trafiła ta książka w mój gust.
Dwoje staruszków, choroby, trudna droga, jak się okazuje ich ostatnia - czego domyślicie się po pierwszych stronach.
I tak sobie jadą i jadą, bo on chory, ona chora no i tak babcia stwierdziiła, że ich zabije - no tego też się szybko domyślicie.
Na początku jest w porządku, uczucia, emocje, oddanie drugiej osobie, wszystko ciekawie opisane. Książka po której przeczytaniu człowiek powinien usiąść i przemyśleć parę spraw, zatrzymać się na chwilę, co w życiu jest ważne - to duży plus.
Ale potem... dochodzimy do ostatniego zdania "Nie tobie to osądzać". Nie wiem czemu ale pozostawiło to we mnie niesmak i mieszane uczucia. Raczej zadawałam pytanie "To po, co szanowny Pan pisarz w ogóle fatygował się z pisaniem?" Chyba po to są książki by o nich rozmawiać, oceniać, dyskutować, dzielić się opinią i refleksjami na ich temat, na tematy nad którymi na codzień się nie zastanawiamy. A tu... przeczytałeś, zapłaciłeś, siedź cicho i się nie wypowiadaj.
Dlatego z buntu, aż taka długa moja wypowiedź, o tym jak jednym niepotrzebnym zdaniem zniszczyć cały przekaz.

Siedzę już jakiś czas i nie wiem, co napisać.
Przeczytałam tą książkę przez kompletny przypadek.
Kompletnie nie trafiła ta książka w mój gust.
Dwoje staruszków, choroby, trudna droga, jak się okazuje ich ostatnia - czego domyślicie się po pierwszych stronach.
I tak sobie jadą i jadą, bo on chory, ona chora no i tak babcia stwierdziiła, że ich zabije - no tego też się...

Piękna historia, która ukazuje bezgraniczną miłość i oddanie. Książka może niekoniecznie wzrusza do łez, ale... chwyta za serce, zmusza do zastanowienia się nad podejmowanymi decyzjami, życiem i jednocześnie gwarantuje ubaw poprzez komentarze bohaterki.
Duży plus za zakończenie.

Piękna historia, która ukazuje bezgraniczną miłość i oddanie. Książka może niekoniecznie wzrusza do łez, ale... chwyta za serce, zmusza do zastanowienia się nad podejmowanymi decyzjami, życiem i jednocześnie gwarantuje ubaw poprzez komentarze bohaterki.
Duży plus za zakończenie.

Książka trochę się mi się dłużyła. Tak czytałam i czytałam.. Chociaż historia ciekawa, a zakończenie bardzo zaskakujące.

Książka trochę się mi się dłużyła. Tak czytałam i czytałam.. Chociaż historia ciekawa, a zakończenie bardzo zaskakujące.

Książka mnie nie zachwyciła,zbyt dużo szczegółowych opisów drogi,zbyt mało dialogu :)

Książka mnie nie zachwyciła,zbyt dużo szczegółowych opisów drogi,zbyt mało dialogu :)

Kupiłam ze względu na tytuł i niestety zawiodłam się. Rozpadająca się, stara Route 66 jest fajnym wyjściem do opowiedzenia o kochającym się, schorowanym małżeństwie i ich ostatniej podróży. Niestety ja chciałam poczuć magię słynnej drogi, a tego nie poczułam. Jeśli ktoś lubi niespieszne, ciepłe opowieści o życiu to będzie usatysfakcjonowany.

Kupiłam ze względu na tytuł i niestety zawiodłam się. Rozpadająca się, stara Route 66 jest fajnym wyjściem do opowiedzenia o kochającym się, schorowanym małżeństwie i ich ostatniej podróży. Niestety ja chciałam poczuć magię słynnej drogi, a tego nie poczułam. Jeśli ktoś lubi niespieszne, ciepłe opowieści o życiu to będzie usatysfakcjonowany.

Książka naprawdę mi się podobała. Elly jest niezwykle inspirującą bohaterką, zachęcającą do podejmowania wyzwań oraz spełniania swoich małych marzeń. Na uwagę zasługuje również jej cierpliwość do męża i relacja, którą udało Jej się z nim stworzyć. Lektura ta zachęca także do zaplanowania kolejnej podróży oraz robienia wielu zdjęć - czytając sceny z oglądaniem przez Johna i Ellę fotograficznych pamiątek z wakacji na rzutniku wyświetlanych na prześcieradle wieczorną porą na kempingu, pobudza wyobraźnie do odnalezienia siebie w tej scenie za kilkadziesiąt lat;)

Książka naprawdę mi się podobała. Elly jest niezwykle inspirującą bohaterką, zachęcającą do podejmowania wyzwań oraz spełniania swoich małych marzeń. Na uwagę zasługuje również jej cierpliwość do męża i relacja, którą udało Jej się z nim stworzyć. Lektura ta zachęca także do zaplanowania kolejnej podróży oraz robienia wielu zdjęć - czytając sceny z oglądaniem przez Johna i...

Ta książka,to jedno z najpiękniejszych przeżyć literackich ostatnich czasów.
Oto,mamy powieść której fabułą,nie jest śmierć i pożoga.Ale miłość,oddanie i przywiązanie do siebie dwojga,starszych schorowanych ludzi.
Książka,nie jest najeżona akcją.
Nie ma tu pościgów,strzelanin.Gangsterów,za to jest kamper.
Kilka stanów i można tak napisać,jazda.To celu,przed siebie.
Ci ludzi,to starsi państwo.I co z tego,można by rzec.
Skoro,im się chcę to dlaczego.Tego im zabraniać ?
Może to już ich ostatnie chwile ?
Ja jestem pod wrażeniem tej książki.

Ta książka,to jedno z najpiękniejszych przeżyć literackich ostatnich czasów.
Oto,mamy powieść której fabułą,nie jest śmierć i pożoga.Ale miłość,oddanie i przywiązanie do siebie dwojga,starszych schorowanych ludzi.
Książka,nie jest najeżona akcją.
Nie ma tu pościgów,strzelanin.Gangsterów,za to jest kamper.
Kilka stanów i można tak napisać,jazda.To celu,przed siebie.
Ci...

Bardzo pozytywne zaskoczenie. Piekna historia o starszych ludziach, ktorzy nie daja sie chorobie i starosci i postanawiaja wbrew zaleceniom lekarzy, trosce dzieci i zdrowemu rozsadkowi odbyc dluga podroz do kalifornii. Ella walczy z rakiem, ale wie ze w przypadku osiemdziesiecioletniej pacjentki lekarze i tak sie nie staraja bo postawili na niej krzyzyk. Za to jej druga polowa ma zaawansowanego Alzheimera i rzadko zdarzaja sie dni kiedy kontakruje i wie, kim jest Ella. Mimo wszystko pakuja swoje rzeczy do kampera, i ruszaja przez kilka stanow by niejako podsumowac swoj zywot i odbyc sentymentalna wycieczke w przeszlosc. Maja kilkoro wnukow, oddanego syna i corke, ale nie godza sie z ubezwlasnowolnieniem.
Ksiazka wykorzystuje konwencje powiesci drogi, podroz slawnym szlakiem 66 nawiazuje do dziel jacka kerouaca. Bohaterowie zaskakuja swoja nietuzinkowoscia i charyzma. Portret dojrzalej starosci, opowiesc pogodna madrym smutkiem, jak by to ujal poeta. Niektore perypetie po drodze wzruszaja inne rozsmieszaja, ot chcialoby sie powiedziec prawdziwe zycie. Bez cukierkowatego kiczu czy infantylizmu autor pokazuje inna Ameryke, ktora boi sie starosci, smierci, odchodzenia najblizszych, ktora chcialaby inwalidow zamiesc pod dywan. Madra i bardzo zyciowa historia z niebanalnym acz frapujacym zakonczeniem.

Bardzo pozytywne zaskoczenie. Piekna historia o starszych ludziach, ktorzy nie daja sie chorobie i starosci i postanawiaja wbrew zaleceniom lekarzy, trosce dzieci i zdrowemu rozsadkowi odbyc dluga podroz do kalifornii. Ella walczy z rakiem, ale wie ze w przypadku osiemdziesiecioletniej pacjentki lekarze i tak sie nie staraja bo postawili na niej krzyzyk. Za to jej druga...