Debiut Sidneya Sheldona "Naga twarz " choć ciekawy to jednak nie powala na kolana. Książkę miło się czyta, ale akcja zdaje się być przewidywalna.

Debiut Sidneya Sheldona "Naga twarz " choć ciekawy to jednak nie powala na kolana. Książkę miło się czyta, ale akcja zdaje się być przewidywalna.

Do pana Sheldona mam duży sentyment. Swego czasu zaczytywałam się w jego powieściach i bardzo się nimi emocjonowałam. Zawsze gdy sięgałam po jego książkę spodziewałam się dobrej rozrywki i taką dostawałam.
Ale tym razem, niestety... Coś ewidentnie nie wyszło.
To fakt, że przez większość książki uśmiechałam się pod nosem, i w zasadzie nie mogę powiedzieć, że źle się bawiłam, ale myślę, że z zupełnie innych powodów, niż było to zamiarem autora.
Sam pomysł na fabułę wcale nie jest zły i można by z tego zrobić naprawdę niezłą historię, ale wykonanie, to już niestety zupełnie inna bajka.
Z całym szacunkiem dla pana Sheldona i odkładając na chwilę na bok, wspomniany do niego sentyment, muszę powiedzieć, że...
- bohaterowie byli płascy, niewiarygodni, kompletnie nielogiczni w postępowaniu
- fabuła naciągana aż do bólu (czy też jak to było w moim przypadku, śmiechu)
- narracja nieciekawa, momentami wręcz infantylna.
Główny bohater, psychoanalityk doktor Judd Stevens, to postać, która z założenia miała pewnie intrygować i przyciągać, a mnie jako czytelnika non stop rozśmieszała i wprawiała w zdumienie swoim rozumowaniem (lub jego brakiem ;)) i postępowaniem. U pozostałych postaci, też bardzo wyraźnie dało się odczuć ten schemat, tzn. duży rozdźwięk między tym co autor sobie założył, a tym co mu wyszło. Tak, jakby między procesem pomysłu, a przelaniem na papier, coś się wyraźnie nie udało.
To samo się tyczy intrygi. Całość jest szyta bardzo grubymi nićmi, fakty są dopasowywane do siebie niemalże na siłę, a czytając nie da się nie kręcić z niedowierzaniem głową.

Dlaczego więc, zapytacie pewnie, skoro było aż tak źle, nie wystawiam najgorszej oceny?
No więc na pewno przez sentyment, ale nie tylko.
To jedna z początkowych powieści autora, więc tłumaczę sobie, że to były po prostu trudne początki, szlifowanie warsztatu powiedzmy...
A poza tym nie mogłabym dać najniższej możliwej oceny, książce, przy której całkiem nieźle się przecież bawiłam ;)

Do pana Sheldona mam duży sentyment. Swego czasu zaczytywałam się w jego powieściach i bardzo się nimi emocjonowałam. Zawsze gdy sięgałam po jego książkę spodziewałam się dobrej rozrywki i taką dostawałam.
Ale tym razem, niestety... Coś ewidentnie nie wyszło.
To fakt, że przez większość książki uśmiechałam się pod nosem, i w zasadzie nie mogę powiedzieć, że źle się...

Po prostu dobry kryminał. Przewidywalny?Polecam

Po prostu dobry kryminał. Przewidywalny?Polecam

I takiego Sheldona lubię! Czyta się przyjemnie, wszystko dzieje się po kolei i w swoim czasie. Po raz kolejny autor "wciąga" nas w mafijne porachunki i zakazaną miłość. Ciekawą nowością natomiast jest tu pokazanie pracy psychoanalityka i jego relacji z pacjentami. Za szybko jednak domyśliłam się zakończenia książki ale może po prostu za dużo ostatnio czytam Sheldona :) Podsumowując - Polecam.

I takiego Sheldona lubię! Czyta się przyjemnie, wszystko dzieje się po kolei i w swoim czasie. Po raz kolejny autor "wciąga" nas w mafijne porachunki i zakazaną miłość. Ciekawą nowością natomiast jest tu pokazanie pracy psychoanalityka i jego relacji z pacjentami. Za szybko jednak domyśliłam się zakończenia książki ale może po prostu za dużo ostatnio czytam Sheldona :)...

„Naga twarz” to całkiem zgrabny kryminałek, w którym, co prawda, wielu rzeczy można się domyśleć, ale akcja z kolejnymi zwrotami zaciekawia czytelnika. Do tego dochodzą interesujące postaci, chociaż są małe wyjątki, bo niektóre kobiety nie tylko są cudem piękności, ale maja też wszystkie zalety świętej- myślę że tutaj Sheldon trochę przegina. Książkę czyta się szybko, po części dlatego, że jest cienka, ale też za sprawą lekkości narracji. Miła rozrywka.

„Naga twarz” to całkiem zgrabny kryminałek, w którym, co prawda, wielu rzeczy można się domyśleć, ale akcja z kolejnymi zwrotami zaciekawia czytelnika. Do tego dochodzą interesujące postaci, chociaż są małe wyjątki, bo niektóre kobiety nie tylko są cudem piękności, ale maja też wszystkie zalety świętej- myślę że tutaj Sheldon trochę przegina. Książkę czyta się szybko, po...

Kiedy czyta się dużo kryminałów coraz mniej rzeczy zaczyna zaskakiwać. Pamiętam jak pierwszy raz zetknęłam się z twórczością Sidney Sheldon'a, wsiąkłam wtedy jak woda w gąbkę. "Naga twarz" jest kryminałem dobrym, czyta się szybko, odpowiednie tempo akcji, do tego dobrze nakreśleni bohaterowie. Przyczepić się jedynie mogę do zakończenia, które było zbyt lakoniczne, w wyniku czego nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione.

Kiedy czyta się dużo kryminałów coraz mniej rzeczy zaczyna zaskakiwać. Pamiętam jak pierwszy raz zetknęłam się z twórczością Sidney Sheldon'a, wsiąkłam wtedy jak woda w gąbkę. "Naga twarz" jest kryminałem dobrym, czyta się szybko, odpowiednie tempo akcji, do tego dobrze nakreśleni bohaterowie. Przyczepić się jedynie mogę do zakończenia, które było zbyt lakoniczne, w wyniku...

Książka osobiście mi się niezbyt podobała. A dokładniej to podobała mi się do połowy, spodobała mi się osobowość doktora Stevensa i opisy ze spotkań z jego pacjentami - lubię jakieś sceny o psychoanlatiykach i o psychologii gdzie jest mowa o ludzkich problemach i to mnie ciekawi. Jednak dla mnie bardzo gryzło się to, że opis książki bardzo wyprzedzał akcję w książce, brakowało mi więcej scen z Anną i gdyby nie opis to faktycznie może książka trzymałaby w napięciu i byłoby jakimś zaskoczeniem powiązanie tego wszystkiego z Anną, przeczytałam do końca jednak no czuję jakiś niedosyt szczególnie po zakończeniu książki i ogólnie chyba do całości. Trochę jestem zaskoczona niestety nie pozytywnie tą książką ponieważ inne książki Sidney Sheldon bardzo mi się podobały, jednak ta książka trochę zburzyła mi to i muszę to nadrobić jakąś inną lepszą jego książką.

Książka osobiście mi się niezbyt podobała. A dokładniej to podobała mi się do połowy, spodobała mi się osobowość doktora Stevensa i opisy ze spotkań z jego pacjentami - lubię jakieś sceny o psychoanlatiykach i o psychologii gdzie jest mowa o ludzkich problemach i to mnie ciekawi. Jednak dla mnie bardzo gryzło się to, że opis książki bardzo wyprzedzał akcję w książce,...

"(...)Każdy z nas nosi maskę, Angeli. Kiedy tylko wyrastamy z niemowlęctwa , uczymy się ukrywać nasze prawdziwe uczucia, nie ujawniać nienawiści i lęków....ale pod wpływem stresu Don Vinton jest gotów zrzucić maskę i pokazać swą nagą twarz(...)"
Przyjemny klimat, który narasta z każdą stroną. Lekarz, który w pewnym momencie sam zastanawia się nad tym czy nie popadł w paranoje. Zły i gorszy policjant. Warte przeczytania- choć zakończenie dla mnie trochę do przewidzenia.

"(...)Każdy z nas nosi maskę, Angeli. Kiedy tylko wyrastamy z niemowlęctwa , uczymy się ukrywać nasze prawdziwe uczucia, nie ujawniać nienawiści i lęków....ale pod wpływem stresu Don Vinton jest gotów zrzucić maskę i pokazać swą nagą twarz(...)"
Przyjemny klimat, który narasta z każdą stroną. Lekarz, który w pewnym momencie sam zastanawia się nad tym czy nie popadł w...

Psychoanalityk niespodziewanie staje w obliczu zagrożenia ze strony mafii. Powodem jest tajemnicza i piękna kobieta, która stara się ukryć swój problem przed lekarzem.

Całkiem ciekawy kryminał, który się szybko czyta.

Psychoanalityk niespodziewanie staje w obliczu zagrożenia ze strony mafii. Powodem jest tajemnicza i piękna kobieta, która stara się ukryć swój problem przed lekarzem.

Całkiem ciekawy kryminał, który się szybko czyta.

Intryga kryminalna taka sobie, ale styl pisarza podoba mi się.

Intryga kryminalna taka sobie, ale styl pisarza podoba mi się.