Nie czytałam w życiu wielu zbiorów opowiadań, ale po przeczytaniu tego, mój apetyt naprawdę wzrósł. Znakomite, każde wciąga od początku do końca, bardzo ciekawe i nieszablonowe ujęcie wielu tematów. Opowiadania są niesamowicie uniwersalne, doskonale napisane i dopracowane w każdym szczególe.
Mnie najbardziej podobały się opowiadania: „Księżniczka z Nebraski" i tytułowe - „Tysiąc lat dobrych modlitw".

Nie czytałam w życiu wielu zbiorów opowiadań, ale po przeczytaniu tego, mój apetyt naprawdę wzrósł. Znakomite, każde wciąga od początku do końca, bardzo ciekawe i nieszablonowe ujęcie wielu tematów. Opowiadania są niesamowicie uniwersalne, doskonale napisane i dopracowane w każdym szczególe.
Mnie najbardziej podobały się opowiadania: „Księżniczka z Nebraski" i tytułowe -...

Po książkę sięgnąłem w ramach azjatyckiego miesiąca i z tego względu, że na kanale @shubiektywnie był bardzo ciekawy filmik o całej twórczości autorki. To bardzo odważne, powiedzieć, że jakiś autor jest dla nas tym jedynym, ukochanym autorem.

"Stare przysłowie mówi, że jeśli coś do kogoś należy, prędzej czy później będzie to miał".

Tytułowa książka jest zbiorem opowiadań i już po pierwszych dwóch, wiedziałem w jaki sposób będą budowane kolejne. Zazwyczaj wybierana jest, przez bardzo wnikliwą obserwatorkę, jakaś bardzo złożona historia obyczajowa (kwestia samotności, wyczekiwania na drugą osobę, opieki nad osobą niepełnosprawną, spóźnionej miłości) i na tej podstawie autorka próbuje dyskutować z czytelnikiem nad jego wyborami, nad konceptem mniejszego zła. Warto zaznaczyć, że to wszystko dzieje się głównie w epoce surrealistycznego komunizmu Mao Zedonga.

"Kobieta bierze od życia, cokolwiek jej ono daje, i pielęgnuje ten dar, jak tylko potrafi. Tymczasem mężczyzna ugania się za czymś lepszym, a zarazem mniej doskonałym".

Zwraca uwagę przede wszystkim bardzo oszczędny język i doprowadzona do perfekcji precyzja wypowiedzi. Chyba najbardziej urzekła mnie zdolność autorki do zapisywania za pomocą prostej formy bardzo nieuchwytnych chwil, uczuć i sytuacji. Myślę, że z tego względu warto sięgnąć po ten tomik opowiadań.

"Ale może właśnie pod tym względem starość przypominała dzieciństwo: ze wspólnie spędzonych godzin łatwo rodziła się przyjaźń, bo każdy był mniej zajęty sobą i już nie tak skłonny do ocen".

Niestety, mam problem z opowiadaniami. Boje się, że one ode mnie odejdą.

Po książkę sięgnąłem w ramach azjatyckiego miesiąca i z tego względu, że na kanale @shubiektywnie był bardzo ciekawy filmik o całej twórczości autorki. To bardzo odważne, powiedzieć, że jakiś autor jest dla nas tym jedynym, ukochanym autorem.

"Stare przysłowie mówi, że jeśli coś do kogoś należy, prędzej czy później będzie to miał".

Tytułowa książka jest zbiorem opowiadań...

Zbiór opowiadań amerykańsko-chińskiej pisarki przeczytany przeze mnie z polecenia Agaty z kanału shubiektywnie. Jak to w przypadku zbioru opowiadań bywa jedne z opowiadań podobały mi się bardziej, trafiały w moją wrażliwość, inne mniej. Wszystkie jednak cechuje niesamowite skupienie na jednostce, uwikłanej w rzeczywistość . Dostrzegam w tej prozie dużo czułości, liryczności i łapania i zamykania w słowach tego, co trudno uchwytne.
Nie było zachwytu, tylko momentami przebłyski ale bardzo doceniam to literackie spotkanie



"W Ameryce wszystko jest możliwe - myślała dalej , wyobrażając sobie maleństwo, które odziedziczyłoby po ojcu urodę, ale byłoby szczęśliwsze i bardziej hołubione przez los. Uśmiechnęła się, lecz gdy dziecko znowu drgnęło, wybuchła płaczem. Widocznie macierzyństwo niesie z sobą więcej smutku niż cokolwiek innego, a jednak ileż w nim nadziei: jest zakochaniem, które gdy raz się zacznie, trwa bez końca"

"Życie w gruncie rzeczy mocno przypomina giełdę: człowiek kupuje akcje i staje się więźniem dokonanego wyboru, chociaż nadarza się wiele innych okazji do popełnienia błędu"

"-Właśnie to, czego się wyrzekamy, nadaje życiu sens. - Pan Shi przytacza zdanie, które często powtarzano mu w czasie szkolenia, i energicznie kręci głową.
Obcy kraj nasuwa człowiekowi obce myśli - mówi sobie w duchu. Takiemu starcowi jak on nie służy zbytnie roztrząsanie wspomnień. Dobry mężczyzna powinien żyć w teraźniejszej chwili, razem z Madame, drogą przyjaciółką, która siedzi przy nim i pokazuje mu nieskazitelnie złocisty liść miłorzębu, podnosząc go ku słońcu"

Zbiór opowiadań amerykańsko-chińskiej pisarki przeczytany przeze mnie z polecenia Agaty z kanału shubiektywnie. Jak to w przypadku zbioru opowiadań bywa jedne z opowiadań podobały mi się bardziej, trafiały w moją wrażliwość, inne mniej. Wszystkie jednak cechuje niesamowite skupienie na jednostce, uwikłanej w rzeczywistość . Dostrzegam w tej prozie dużo czułości, liryczności...

Mistrzowski debiut. Każde opowiadanie ma swój własny klimat oryginalny pomysł i dynamikę. Każde ma swoje głębokie źródło emocji i sensu, które autorka ujawnia poprzez zasłonę obcej nam historii, kultury i obyczajowości . I właśnie ta umiejętność dostrzegania tego co uniwersalne w ludzkim doświadczeniu pozwoliła mi zrozumieć a nawet polubić bohaterów tych opowiada. Koniecznie muszę tez podkreślić świetną konstrukcję literacką, barwność postaci i ich losów a także różnorodność narracyjną z której najbardziej zachwycił mnie narrator zbiorowy - my - i poznawanie historii poprzez krótkie zdania pozornie banalnej rozmowy (Ulęgałki)

Mistrzowski debiut. Każde opowiadanie ma swój własny klimat oryginalny pomysł i dynamikę. Każde ma swoje głębokie źródło emocji i sensu, które autorka ujawnia poprzez zasłonę obcej nam historii, kultury i obyczajowości . I właśnie ta umiejętność dostrzegania tego co uniwersalne w ludzkim doświadczeniu pozwoliła mi zrozumieć a nawet polubić bohaterów tych opowiada. ...

Pierwszy raz przy YiYun Li regularnie zapominałem, że czytam opowiadania i przy każdym zakończeniu chciałem więcej. "Tysiąc lat" to więc zbiorek pokaźnych niedosytów i tęsknot, które czyta się z taką lekkością, że aż mażę o większej porcji.

Pierwszy raz przy YiYun Li regularnie zapominałem, że czytam opowiadania i przy każdym zakończeniu chciałem więcej. "Tysiąc lat" to więc zbiorek pokaźnych niedosytów i tęsknot, które czyta się z taką lekkością, że aż mażę o większej porcji.

Tytułowe tysiąc lat dobrych modlitw jest potrzebne, aby powstała właściwa więź między ojcem i córką. To zdanie jednego z bohaterów zbioru opowiadań podkreśla, że elementem wiążącym wszystkie historie jest człowiek, jego losy, uczucia i przeżycia. Widzimy jak postaci próbują uporać się z otaczającą je rzeczywistością. A jednocześnie możemy kontemplować, niemalże przez dziurkę od klucza, współczesne Chiny, poznać kontekst historyczny obecnych wydarzeń. Niejednokrotnie przytłacza nas bezradność zwykłego zjadacza ryżu w obliczu systemu, zaciekłość współobywateli w zwalczaniu inności. Autorce udało się ukazać hart ducha ludzi walczących z przeciwnościami losu, większość opowiadań zawiera promyk nadziei na lepsze życie, a mimo to nie są przesłodzone czy też infantylne. Intrygujące są historie opisujące Chińczyków w Ameryce, razem z ich bagażem doświadczeń oraz odmienną kulturą. Proza pozbawiona ozdobników stylistycznych, lekka, ze specyficznym sposobem przedstawiania losów bohatera. Czytelnik ma wrażenie, że życie postaci zostało spakowane do kilku lub kilkunastu pudełek, które podczas lektury są kolejno otwierane, a przed naszymi oczami ukazują się nowe informacje wyjaśniające motywy postępowania bohatera. Lektura godna polecenia, również ze względu na solidne tłumaczenie i pracę redaktorską, tak rzadkie we współczesnej prozie.

Tytułowe tysiąc lat dobrych modlitw jest potrzebne, aby powstała właściwa więź między ojcem i córką. To zdanie jednego z bohaterów zbioru opowiadań podkreśla, że elementem wiążącym wszystkie historie jest człowiek, jego losy, uczucia i przeżycia. Widzimy jak postaci próbują uporać się z otaczającą je rzeczywistością. A jednocześnie możemy kontemplować, niemalże przez...

Kilkanaście krótkich opowiadań, bez upiększeń i fantazji, bez etapowania okrucieństwem, po prostu samo życie. Ze smakiem i subtelnie wprowadza nas autorka w życie zwykłych chińczyków w epoce surrealistycznego okresu maoizmu. Widzimy naturalną tęsknotę do wolności (marzenie to wyjazd do USA),ale też słabości ludzkie, gdy mamy do wyboru swoje bezpieczeństwo, czy sąsiada - wybieramy swoje. Sporo też o stosunkach mężczyzna/kobieta, zawieranych małżeństwach i zakłamaniu, bo tak lepiej. Spora dawka obyczajów i historii Chin - polecam.

Kilkanaście krótkich opowiadań, bez upiększeń i fantazji, bez etapowania okrucieństwem, po prostu samo życie. Ze smakiem i subtelnie wprowadza nas autorka w życie zwykłych chińczyków w epoce surrealistycznego okresu maoizmu. Widzimy naturalną tęsknotę do wolności (marzenie to wyjazd do USA),ale też słabości ludzkie, gdy mamy do wyboru swoje bezpieczeństwo, czy sąsiada -...

Książka należy do serii proza proza świata i niebezpodstawnie. Autorka porusza w niej tematy z kilku regionów i problemy ludzi zarówno z Chin, Mongolii jak i z USA a nawet możemy się przyjrzeć imigrantce z Iraku, która do Stanów wyemigrowała. Trzeba to przyznać Ameryka daje im wszystkim szansę a Chiny mogę zadziwić przeciętnego czytelnika, nawet takiego, który trochę pamięta czasy komunizmu. Mimo zaskakujących różnic jest wiele rzeczy wspólnych dla wszystkich ludzi: miłość, konflikty w rodzinie, utrata pracy. Oszczędny sposób wyrażania się przy jednoczesnym nazywaniu rzeczy po imieniu intryguje czytelnika. Styl autorki podobał mi się, często pisze o też o sprawach, które większość woli przemilczeć: o niechcianych dzieciach, o gejach, o nieakceptowanych rozwodach. Opowiadania można sobie dawkować, ale przyznaję, że mnie książka wciągnęła. Pisarka za swój debiutancki zbiór otrzymała szereg nagród, ale nie tylko dlatego polecam spróbować.

Książka należy do serii proza proza świata i niebezpodstawnie. Autorka porusza w niej tematy z kilku regionów i problemy ludzi zarówno z Chin, Mongolii jak i z USA a nawet możemy się przyjrzeć imigrantce z Iraku, która do Stanów wyemigrowała. Trzeba to przyznać Ameryka daje im wszystkim szansę a Chiny mogę zadziwić przeciętnego czytelnika, nawet takiego, który trochę...

Nie przepadam za opowiadaniami, bo co wsiąknę w ten literacki świat muszę się z niego wynosić. Tutaj jest wszystko zgrabne. Końcówki są b. dobre ze względu na swą przewrotność.

Nie przepadam za opowiadaniami, bo co wsiąknę w ten literacki świat muszę się z niego wynosić. Tutaj jest wszystko zgrabne. Końcówki są b. dobre ze względu na swą przewrotność.

dobry kawałek prozy - czytanie dla przyjemności, z chęcią przeczytałabym jej powieść

dobry kawałek prozy - czytanie dla przyjemności, z chęcią przeczytałabym jej powieść