Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.)

Jako całkowity ignorant w sprawach prawieków na ziemiach polskich ale i wielki pasjonat tych dziejów książkę oceniam wysoko. Przede wszystkim odkryła przede mną te pradawne dzieje i uporządkowała to co już zasłyszane. Jest może miejscami zbyt "akademicka" zwłaszcza gdy następują długaśne wyliczanki miejsc i znalezisk z tychże miejsc wykopanych. Ale chyba taki cel przyświecał twórcom, przede wszystkim dać książkę do nauki studentom historii. Ja tylko przy okazji się załapałem, ale było warto!

Jako całkowity ignorant w sprawach prawieków na ziemiach polskich ale i wielki pasjonat tych dziejów książkę oceniam wysoko. Przede wszystkim odkryła przede mną te pradawne dzieje i uporządkowała to co już zasłyszane. Jest może miejscami zbyt "akademicka" zwłaszcza gdy następują długaśne wyliczanki miejsc i znalezisk z tychże miejsc wykopanych. Ale chyba taki cel...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze napisana książka, fachowo podchodząca do zagadnień w niej ujętych. Z tego co się orientuję to informacje w niej zawarte oddają dobry stan badań archeologicznych. Osoby nie zainteresowane w jakimś stopniu archeologią może nudzić. :)

Dobrze napisana książka, fachowo podchodząca do zagadnień w niej ujętych. Z tego co się orientuję to informacje w niej zawarte oddają dobry stan badań archeologicznych. Osoby nie zainteresowane w jakimś stopniu archeologią może nudzić. :)

Pokaż mimo to

Bardzo długa, obszerna ale pomogła zdać pierwszy semestr na studiach.

Materiału potężnie wiele ale przepustka dla każdego studenta historii do dalszego etapu.

Bardzo długa, obszerna ale pomogła zdać pierwszy semestr na studiach.

Materiału potężnie wiele ale przepustka dla każdego studenta historii do dalszego etapu.

Pokaż mimo to

Aż do dzisiaj nie mogę się nadziwić czemu spora część ludzi, którzy czytają książki potrzebne do szkoły czy też na studia (innymi słowy książki, które "muszą" przeczytać) później oceniają ją bardzo nisko. Tak jest w przypadku tej książki, przez niektórych nazywaną "słynną czerwoną książeczką". Nawet jeśli komuś się nie podobało i czyta ją z przymusu (ciężko mówić o czymś takim na studiach, nikt przecież nie każe studentom zdać egzaminu, z własnej woli przyszli na te studia) to powinien ją oceniać pod względem tego czy była dla niego przydatna. Mi bardzo pomogła zdać egzamin z pradziejów ziem polskich.

Oprócz swojej przydatności w nauce jest ona również całkiem nieźle napisana. Nie jest to typowa książka popularnonaukowa - nie mamy tu ciekawostek, które mają za zadanie utrzymać uwagę czytelnika. Mimo, że nieraz mamy do czynienia z bardziej specjalistycznymi fragmentami (np. co odróżnia poszczególne etapy kultury brązu) to książka jest napisana przystępnie. Potrafi wzbudzić zainteresowanie, a liczne mapki i obrazki (przedstawiające m.in. wyroby poszczególnych kultur archeologicznych rozwijających się na terenie obecnej Polski) pomagają zrozumieć procesy i je zapamiętać.

To bardzo dobry podręcznik do archeologii ziem polskich, którego możemy spokojnie uznać za wstępniaka do dalszych badań. Satysfakcję z jego czytania mogą odczuć zarówno studenci, jak i ludzie, którzy po prostu chcą się dowiedzieć o przedchrześcijańskiej Polsce i co na tych terenach się działo - a działo się sporo!

Aż do dzisiaj nie mogę się nadziwić czemu spora część ludzi, którzy czytają książki potrzebne do szkoły czy też na studia (innymi słowy książki, które "muszą" przeczytać) później oceniają ją bardzo nisko. Tak jest w przypadku tej książki, przez niektórych nazywaną "słynną czerwoną książeczką". Nawet jeśli komuś się nie podobało i czyta ją z przymusu (ciężko mówić o czymś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tragedia, taki chaos w tej książce, że głowa boli. Nie wiadomo w końcu o co chodzi, gdyby nie przypisy na marginesach, to ciężko byłoby cokolwiek znaleźć. A i tak ważne informacje są tak porozrzucane, że trzeba kilka razy czytać. Raz jest jedna kultura, potem druga, potem zaś tamta, znowu jakaś inna itd...

Tragedia, taki chaos w tej książce, że głowa boli. Nie wiadomo w końcu o co chodzi, gdyby nie przypisy na marginesach, to ciężko byłoby cokolwiek znaleźć. A i tak ważne informacje są tak porozrzucane, że trzeba kilka razy czytać. Raz jest jedna kultura, potem druga, potem zaś tamta, znowu jakaś inna itd...

Pokaż mimo to

Ta książka to zmora studentów.

Ta książka to zmora studentów.

Pokaż mimo to

Ach, legendarna już w pewnych kręgach "czerwona książeczka"... Łza wzruszenia mi się w oku kręci.
Ale wracać do niej nie zamierzam. :P

Ach, legendarna już w pewnych kręgach "czerwona książeczka"... Łza wzruszenia mi się w oku kręci.
Ale wracać do niej nie zamierzam. :P

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze wspominam moje spotkania z tą książką. Korzystałem z niej podczas nauki na egzamin z pradziejów ziem polskich, przeczytałem chyba ze cztery razy: naprawdę nie ma się czego przyczepić. Wysoka jakość wydania, wysoki poziom merytoryczny, dużo zdjęć i mapek ułatwiających przyswojenie dużej partii materiału. Traktuję ją jako wstęp do archeologii. I chyba nawet słusznie, bo tytuł jest trochę mylący. Dzieje ziem polskich pojawiają się dopiero w dalszej części tego opracowania. Wcześniej Autorzy poświęcają sporo miejsca na wyjaśnienie czym jest archeologia, a dalej przedstawiają prehistoryczne dzieje człowieka i dopiero później - w tak zwanym międzyczasie mija kilka milionów lat:) - docierają nad Wisłę. Z pewnością warto przeczytać.

Bardzo dobrze wspominam moje spotkania z tą książką. Korzystałem z niej podczas nauki na egzamin z pradziejów ziem polskich, przeczytałem chyba ze cztery razy: naprawdę nie ma się czego przyczepić. Wysoka jakość wydania, wysoki poziom merytoryczny, dużo zdjęć i mapek ułatwiających przyswojenie dużej partii materiału. Traktuję ją jako wstęp do archeologii. I chyba nawet...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zauważyłem, że przeważnie opinie co do książek popularnonaukowych historyczno-archeologicznych mocno się rozjeżdżają w zależności, czy ocenia ktoś kto temat studiuje, czy też ktoś kto po prostu czyta książki i chciał rozszerzyć swoją wiedzę historyczną. To taka książka diametralnie różnie oceniana. Polecał ją znajomy doktorant do przyswojenia a na Lubimy Czytać oceny są raczej dołujące.

Problem polega na tym, że to raczej książka dla studenta pierwszego roku żeby się bezboleśnie otrzaskać z tematem, ale też poznać sam warsztat badawczy. Być może też trochę autorzy zbyt przyzwyczajeni do tekstów czysto naukowych trochę popłynęli i zapomnieli, że to nie wykład uniwersytecki. Nie jest to gładko opisana historia barbarzyńskich plemion z barwnymi ciekawostkami i rozwikływanymi historycznymi sekretami. Sporo miejsca zajmują opisy archeologicznych artefaktów i wyjaśnienia typu czym się różni faza C1a danej kultury od C1b.

Ale poza tym wszystko jest bardzo przyzwoicie opracowane. Trudno wskazać jakieś błędy a teorie niepewne są przedstawiane bez ogródek jako takie właśnie. Największym plusem jest jakość wydania - solidna twarda oprawa, piękny śliski papier, mnóstwo kolorowych zdjęć zachęcających do zapoznania się z dorobkiem wykopalisk, mapka każdej kultury archeologicznej i sytuacji polityczno-etnicznej, dopracowany indeks. Można w niej łatwo odnaleźć podstawowe poszukiwane informacje.

Zauważyłem, że przeważnie opinie co do książek popularnonaukowych historyczno-archeologicznych mocno się rozjeżdżają w zależności, czy ocenia ktoś kto temat studiuje, czy też ktoś kto po prostu czyta książki i chciał rozszerzyć swoją wiedzę historyczną. To taka książka diametralnie różnie oceniana. Polecał ją znajomy doktorant do przyswojenia a na Lubimy Czytać oceny są...

więcej

mniej

Pokaż mimo to