W drugiej części trylogii Fleszerowa Muskat wraca do bohaterów pierwszej części po 15 latach, trochę zajęło co prawda tłumaczenie co działo się z nimi przez ten czas i momentami ta dość duża czasoprzestrzeń sprawiała, że odbiór fabuły bywał mozolny a równocześnie wywoływał uczucie przykrości, że wiele zostało pominięte, że nie dane nam było cieszyć się wraz z Krzysztofem i Łucką z narodzin ich dzieci, przeżywać z nimi pierwsze chwile rodzicielstwa, że nie sposób nam było zostać świadkiem ponownego zamążpójścia Pani Heleny... To przyczyniło się do tego, że ta część spodobała mi się najmniej. Nie właściwa jednak byłaby tutaj dosadniejsza krytyka ponieważ szczegóły te nie wpłynęły w żaden sposób na sens i przesłanie tej części jak i zarazem całej trylogii. W drugiej części przede wszystkim poznajemy również wiele nowych postaci, min.: dzieci Grabieniów, córkę i męża Pani Heleny, gosposie obu rodzin, narzeczoną Wołodi jak i wiele barwnych i nowych postaci mieszkańców kamienicy przy Świętojańskiej. W tej części nasi bohaterowie są dojrzalsi, zmagają się z zupełnie innymi problemami ich miłości również są tutaj inne, zmienione, wyrośnięte. Tak jak i w pierwszej części uczuciowemu przesłaniu towarzyszy wielowątkowa barwna fabuła rozgrywająca się na prawdziwym tle historycznym Gdyni w przed dniu wojny. gdy ta wojna jednak faktycznie wybucha od książki wręcz nie można się oderwać. Im więcej czytałam, im lepiej poznawałam bohaterów zmieniało się również moje podejście do nich, np.; bardzo polubiłam starą Konkową a sporo sympatii stracił w moich oczach Wołodia. O tej trylogii zarówno o całości jak i o każdej części z osobna dyskutować można na prawdę długo i na prawdę dużo, można omawiać ją pod wieloma aspektami, do tego przeżywa się z bohaterami ich losy i jak dla mnie to jest to mistrzostwo literackie, które sprawia, że gdy zamykamy oczy jesteśmy w przedwojennej Gdyni wraz z Krzysztofem i pozostałymi bohaterami równocześnie przeżywając z nimi swoje osobiste rozterki jak i odniesienia ówczesnej sytuacji politycznej wobec obecnej i pewnie dlatego tak chętnie sięga się i tak dobrze czyta tą zapomnianą z czasem wybitną powieść.

W drugiej części trylogii Fleszerowa Muskat wraca do bohaterów pierwszej części po 15 latach, trochę zajęło co prawda tłumaczenie co działo się z nimi przez ten czas i momentami ta dość duża czasoprzestrzeń sprawiała, że odbiór fabuły bywał mozolny a równocześnie wywoływał uczucie przykrości, że wiele zostało pominięte, że nie dane nam było cieszyć się wraz z Krzysztofem i...

Akcja drugiego tomu trylogii toczy się w kilku miesiącach poprzedzających wybuch II wojny światowej i pierwszym miesiącu wojny. Od rozstania z bohaterami pierwszego tomu minęło już 15 lat: zmienili się, zmieniła się ich sytuacja życiowa, ale ciągle żywe w ich pamięci są pierwsze gdyńskie miesiące.

Autorka stara się odtworzyć nastroje, jakie panowały na tym nadmorskim kawałeczku Polski w przeddzień i po wybuchu wojny, obawy, nadzieje i rozczarowania. Oprócz bohaterów fikcyjnych, autorka, podobnie jak w tomie pierwszym, umieściła postacie autentyczne, np. konspiratorkę z Polskiej Rady Sportowej pannę Halszkę Kulczak, dowódcę Morskiej Brygady Obrony Narodowej i p. o. dowódcy Lądowej Obrony Wybrzeża podczas kampanii wrześniowej pułkownika Stanisława Dąbka, gdańskiego nauczyciela, a we wrześniu oficera łącznikowego Leona Kąkola, kapitana marynarki Zbigniewa Przybyszewskiego i wielu innych. Wydarzenia fikcyjne rozgrywają się w scenerii ważnych i tragicznych wydarzeń historycznych, m. in. obrony Gdyni, obrony Helu, bitwy o Kępę Oksywską.

Język, treść, prowadzenie opowieści – w porządku, ale bez porywów i zachwytów.

Akcja drugiego tomu trylogii toczy się w kilku miesiącach poprzedzających wybuch II wojny światowej i pierwszym miesiącu wojny. Od rozstania z bohaterami pierwszego tomu minęło już 15 lat: zmienili się, zmieniła się ich sytuacja życiowa, ale ciągle żywe w ich pamięci są pierwsze gdyńskie miesiące.

Autorka stara się odtworzyć nastroje, jakie panowały na tym nadmorskim...

Tom II

Bohaterowie powieści realistycznej, uwikłani w sprawdzalną prawdę miejsca i czasu, wydają się zwykle czytelnikowi prawdziwi, gdyż prawdziwe są przypisane im losy, po tysiąckroć przeżyte przez ludzi żywych w bezlitosnym maneżu historii. W trylogii Tak trzymać oprócz bohaterów powieściowych są jednak postacie w pełni autentyczne i nie tylko te, których nazwisk już dziś uczą się z podręczników młodzi Polacy. Autorka pragnęła upamiętnić w swojej książce ludzi, o których podręczniki nie wspomną, a zapomnieć o nich się nie powinno, gdyż to, że istnieli, że żyli naprawdę, było jednym światłem podczas długich mrokach polskich walk i zwątpień.
Tak na przykład autentyczna jest postać Leona Kąkola, nauczyciela gdańskiego, a we wrześniu oficera łącznikowego pułkownika Dąbka, postać panny Halszki- Haliny Sarneckiej, pracownicy Polskiej Rady Sportowej w Wolnym Mieście Gdańsku, postacie członków "Gryfa" i Tajnego Hufca Harcerskiego. Przemieszani z fikcyjnymi bohaterami powieści użyczyli im swojej prawdy i siły wyrazu.
Do sfery fikcji nie należy również obecność w Gdyni Brunona Jasieńskiego.

Tom II

Bohaterowie powieści realistycznej, uwikłani w sprawdzalną prawdę miejsca i czasu, wydają się zwykle czytelnikowi prawdziwi, gdyż prawdziwe są przypisane im losy, po tysiąckroć przeżyte przez ludzi żywych w bezlitosnym maneżu historii. W trylogii Tak trzymać oprócz bohaterów powieściowych są jednak postacie w pełni autentyczne i nie tylko te, których nazwisk już...

Tak trzymać - tom 2 Brzeg
Druga część trylogii przedstawia dzieje Gdyni i ludzi znanych z I części trylogii, na progu II wojny światowej i tuż po jej wybuchu. To kolejna książka, którą czyta się z dużą przyjemnością. Polecam!!! III część już czeka..

Tak trzymać - tom 2 Brzeg
Druga część trylogii przedstawia dzieje Gdyni i ludzi znanych z I części trylogii, na progu II wojny światowej i tuż po jej wybuchu. To kolejna książka, którą czyta się z dużą przyjemnością. Polecam!!! III część już czeka..

Kontynuacja śledzenia losów bohaterów oraz zmian i niepokoi związanych ze zbliżającą się II Wojną Światową. W dalszym ciągu nie żałuję, że sięgnęłam po tą trylogię. Można zagłębić się w klimat.

Kontynuacja śledzenia losów bohaterów oraz zmian i niepokoi związanych ze zbliżającą się II Wojną Światową. W dalszym ciągu nie żałuję, że sięgnęłam po tą trylogię. Można zagłębić się w klimat.

Jestem właśnie po skończeniu drugiej części trylogii Stanisławy Fleszarowej Muskat "TAK TRZYMAĆ " Jeszcze bardziej poznałam znanych mi z I części bohaterów.
Już starsi ,już bardziej doświadczeni przez życie ,już mający własne potomstwo ale nie wiedzący ,że tuż za progiem czai się wojna . Gdy nadejdzie sądny dzień ich życie przewróci się do góry nogami . Czy dają radę wojennej zawierusze ?? Czy staną w obronie swojej Gdyni ,swoich domów ,swoich rodzin ?? Nie zawiodła mnie II część. Jeszcze bardziej polubiłam Wołodię :) dlatego szybko sięgam po część III i ostatnią :) Zachęcam do lektury !!!

Jestem właśnie po skończeniu drugiej części trylogii Stanisławy Fleszarowej Muskat "TAK TRZYMAĆ " Jeszcze bardziej poznałam znanych mi z I części bohaterów.
Już starsi ,już bardziej doświadczeni przez życie ,już mający własne potomstwo ale nie wiedzący ,że tuż za progiem czai się wojna . Gdy nadejdzie sądny dzień ich życie przewróci się do góry nogami . Czy dają radę...

Dobre wrażenie, które wyniosłam po lekturze pierwszej części powieści sprawiło, że chętnie sięgnęłam po tom drugi.

Ponownie trafiamy do Gdyni, gdzie widmo zbliżającej się wojny pada cieniem na życie mieszkańców. Ponownie spotykamy postacie z pierwszej części, ale już trochę starsze, trochę bardziej dojrzałe i doświadczone życiem.

Szczerze mówiąc pierwsza połowa nie przypadła mi do gustu. Zmiana w statusie życia między innymi Krzysztofa i Łucki, troszeczkę ich zmieniła. A i inni zdają się patrzeć na ludzi przez pryzmat posiadanego majątku. Trochę mnie to zniechęciło do czytania.

Jednakże moment wybuchu wojny zdaje się zaważyć na wszystkim. Kiedy widzimy dwunastoletnią dziewczynkę, która przygotowuje się do walki i obrony, jest to dla mnie moment poruszający. Kiedy walczy przede wszystkim ze sobą i swymi słabościami, widzi wszechobecną śmierć. Tak jak inni. Pragnienie przeżycia, odzyskania utraconego miasta i ojczyzny są przez autorkę bardzo emocjonalnie opisane.

Warto sięgnąć po tę lekturę. Polecam.

Dobre wrażenie, które wyniosłam po lekturze pierwszej części powieści sprawiło, że chętnie sięgnęłam po tom drugi.

Ponownie trafiamy do Gdyni, gdzie widmo zbliżającej się wojny pada cieniem na życie mieszkańców. Ponownie spotykamy postacie z pierwszej części, ale już trochę starsze, trochę bardziej dojrzałe i doświadczone życiem.

Szczerze mówiąc pierwsza połowa nie...

Rok przed wojną - leki, rozterki i codzienne życie bohaterów 1-szej części, tylko trochę starszych.

Rok przed wojną - leki, rozterki i codzienne życie bohaterów 1-szej części, tylko trochę starszych.