Powrót czarnego to dwutomowa kontynuacja cyklu "przylbice i kaptury". Po upływie kilkunastu lat od bitwy pod Grunwaldem i ustatkowaniu losów głównych bohaterów poprzednich części muszą oni jednak ponownie stawić czoła wobec zakusów sąsiednich mocarstw. Tym razem akcja krąży głównie wokół próbującego poróżnić Jagiełłę i księcia Witolda cesarza Zygmunta, a drugoplanowo pojawiają się nowy mistrz Zakonu oraz znany z poprzednich części Świdrygiełło. Wątek szpiegowski wzbogaca młoda krew pod postacią potomstwa znanych nam z poprzednich części Czarnego, Uny, Zyty i Jaksy, przez co akcja nabiera nieco więcej rumieńców.
Książka tak jak i poprzednie jest mieszanką szpiegowsko-miłosno-polityczna osadzoną w realiach głównych wydarzeń 15 wieku, bardzo przyjemna lektura. Pomimo rozbudowanego wątku historycznego wręcz samo się czyta.

Powrót czarnego to dwutomowa kontynuacja cyklu "przylbice i kaptury". Po upływie kilkunastu lat od bitwy pod Grunwaldem i ustatkowaniu losów głównych bohaterów poprzednich części muszą oni jednak ponownie stawić czoła wobec zakusów sąsiednich mocarstw. Tym razem akcja krąży głównie wokół próbującego poróżnić Jagiełłę i księcia Witolda cesarza Zygmunta, a drugoplanowo...

Po nieco słabszych i bardziej statycznych „Nagich ostrzach”, znów spotykamy się ze starymi znajomymi. Czarny i Jaksa wracają do służby, a ksiądz Andrzej wraz z nimi. Nasi znajomi to już nie zawadiaccy młodzieńcy, teraz to już stateczni panowie, o czuprynach poprzetykanych siwizną, a na scenie pojawia się też ich dorastające potomstwo. Tym razem ich zadaniem będzie wyśledzenie ludzi, pracujących w celu osłabienia unii polsko-litewskiej, znajdujących się na usługach cesarza Zygmunta Luksemburczyka i Zakonu Krzyżackiego.

Powieść ma charakter przygodowy i choć jest solidnie zakotwiczona w realiach historycznych, możemy ważne wydarzenia obserwować oczami sympatycznych bohaterów, co tę lekcję historii czyni znacznie bardziej interesującą. Trochę zgrzyta w trybach ich sposób myślenia – światły, rozsądny, pozbawiony przesądów, bardziej pasujący do czasów współczesnych, niż średniowiecza, co nieco psuje nastrój powieści. Za to akcja znacznie żywsza niż w poprzedniej części, choć i tutaj nie brak sporych porcji czystej polityki. Powieść nie jest nią jednak przeładowana, a za to w sposób przystępny i ciekawy zaznajamia czytelnika ze schyłkowym okresem panowania króla Jagiełły.

Po nieco słabszych i bardziej statycznych „Nagich ostrzach”, znów spotykamy się ze starymi znajomymi. Czarny i Jaksa wracają do służby, a ksiądz Andrzej wraz z nimi. Nasi znajomi to już nie zawadiaccy młodzieńcy, teraz to już stateczni panowie, o czuprynach poprzetykanych siwizną, a na scenie pojawia się też ich dorastające potomstwo. Tym razem ich zadaniem będzie...

Bardzo lubię serial "Przyłbice i kaptury". Oglądałam go wiele razy, bo przygody Czarnego i Jaksy - choć dobrze mi znane - wciąż miały swój urok. Zastanawiałam się, jak potoczyły się losy poszczególnych postaci i dlatego sięgnęłam po "Powrót Czarnego". Nie rozczarowałam się. Książkę czyta się dobrze, a Czarny, choć dużo starszy, radzi sobie z nowymi zadaniami. Czasem pomaga mu spryt i inteligencja, a czasem przypadek i inni ludzie.

Bardzo lubię serial "Przyłbice i kaptury". Oglądałam go wiele razy, bo przygody Czarnego i Jaksy - choć dobrze mi znane - wciąż miały swój urok. Zastanawiałam się, jak potoczyły się losy poszczególnych postaci i dlatego sięgnęłam po "Powrót Czarnego". Nie rozczarowałam się. Książkę czyta się dobrze, a Czarny, choć dużo starszy, radzi sobie z nowymi zadaniami. Czasem pomaga...

Kontynuacja przygód Czarnego i Rudego. Powoli do akcji włączają się również synowie Czarnego.

Powrót Czarnego to książka w mojej opinii dużo lepsza niż "Nagie Miecze", ciekawsza i dojrzalsza również od pierwszej części serii.

Czytelnik może zapoznać się, z nieznanymi szerszemu gronu, losami Królestwa Polskiego i Litwy kilkanaście lat po bitwie pod Grunwaldem.

Ciekawie zarysowane postacie historyczne, ocenianie przez autora z dużą dożą subiektywizmu.

Polecam na długie zimowe wieczory, jak i leniwe dni na plaży.

Kontynuacja przygód Czarnego i Rudego. Powoli do akcji włączają się również synowie Czarnego.

Powrót Czarnego to książka w mojej opinii dużo lepsza niż "Nagie Miecze", ciekawsza i dojrzalsza również od pierwszej części serii.

Czytelnik może zapoznać się, z nieznanymi szerszemu gronu, losami Królestwa Polskiego i Litwy kilkanaście lat po bitwie pod Grunwaldem.

Ciekawie...

Kolejne przygody Czarnego i jego przyjaciół. Autor nadal zaskakuje swoimi pomysłami, dzięki czemu akcja jest wartka i wciągająca. Czytanie staje się niezwykłą przygodą.

Kolejne przygody Czarnego i jego przyjaciół. Autor nadal zaskakuje swoimi pomysłami, dzięki czemu akcja jest wartka i wciągająca. Czytanie staje się niezwykłą przygodą.