Kolor purpury

Momentami wulgarna, ale w tak szczery i wręcz niewinny sposób, że jest to zaskakujące. Format epistolarny nie każdemu odpowiada, ale ta historia musiała być opowiedziana w pierwszej osobie, z tą właśnie szczerością i prostotą Celii, która pomimo braku edukacji może nas dużo nauczyć. To właśnie najbardziej doceniam w tej książce - ten wgląd w zupełnie nieznany mi świat, opisany bez owijania w bawełnę. I historię silnych (choć właściwie zniewolonych) kobiet.

Momentami wulgarna, ale w tak szczery i wręcz niewinny sposób, że jest to zaskakujące. Format epistolarny nie każdemu odpowiada, ale ta historia musiała być opowiedziana w pierwszej osobie, z tą właśnie szczerością i prostotą Celii, która pomimo braku edukacji może nas dużo nauczyć. To właśnie najbardziej doceniam w tej książce - ten wgląd w zupełnie nieznany mi świat,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Błogosławieni cisi

W natłoku wydawniczych nowości, które nie zawsze są zadowalające, czasami warto przystanąć i sięgnąć po jakąś starszą i zapomnianą pozycję. Nasze wykopalisko może się okazać ogromnym zaskoczeniem i ucztą literacką.

"Kolor purpury" to powieść poruszająca wiele problemów: dyskryminacji rasowej, odkrywania własnej tożsamości seksualnej, pedofilii czy złej sytuacji kobiet w Stanach Zjednoczonych lat trzydziestych. Wydaje się, że to tematy oklepane, wałkowane wielokrotnie, ale kiedy weźmiemy pod uwagę, że książka miała swoją premierę ponad trzydzieści lat temu, nie można jej odmówić nowatorstwa, zwłaszcza w warstwie językowej.

Historię Celii - niewykształconej, pokornej czarnoskórej dziewczyny, poznajemy z jej listów (składa się z nich cała powieść). Dziewczyna opowiada w nich o swoim trudnym dzieciństwie, doświadczaniu przemocy, nieudanym małżeństwie, ale najważniejszym elementem jest jej wyjątkowa relacja z siostrą Nettie, która pomimo rozstania i upływu czasu nie słabnie.

Wydaje się, że obecnie wydawane są powieści coraz bardziej kontrowersyjne, a ich jedynym celem jest szokowanie czytelnika. Często brzmią fałszywie i niewiarygodnie. Alice Walker napisała powieść, która wstrząsa i bulwersuje, ale jednocześnie uderza bolesną szczerością. Historię Celii uwiarygadnia język powieści (prosty, z błędami stylistycznymi i ortograficznymi) oraz znakomite kreacje bohaterów. W tym przypadku widać, że autorka chciała odpowiedzieć o losach Celii, by poruszyć czytelnika, a nie po to by tanio zagrać na emocjach.

Czy "Kolor purpury" ma jakieś wady? Ja znalazłam tylko jedną - jest zdecydowany zbyt krótki. Powieść nawet przez moment nie nuży. Tłumaczenie jest znakomite (Michał Kłobukowski - to mówi samo za siebie). Opisana historia naprawdę porusza i angażuje, pomimo upływu czasu ciągle wydaje się świeża. Jeżeli traficie na jakiś egzemplarz powieści Walker - sięgnijcie po niego koniecznie. Sami zobaczcie, że to prawdziwa literacka perełka.

Błogosławieni cisi

W natłoku wydawniczych nowości, które nie zawsze są zadowalające, czasami warto przystanąć i sięgnąć po jakąś starszą i zapomnianą pozycję. Nasze wykopalisko może się okazać ogromnym zaskoczeniem i ucztą literacką.

"Kolor purpury" to powieść poruszająca wiele problemów: dyskryminacji rasowej, odkrywania własnej tożsamości seksualnej, pedofilii czy złej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Urzekająca, przede wszystkim ze względu na język i stylistykę tak realną, że zapierająca dech w piersiach. Trudna lektura ze względu na losy bohaterki, ale też zabawna, odsłaniająca niewygodną prawdę, o której wszyscy wiedzą, ale nikt głośno nie mówi. Książka dla mnie przede wszystkim opowiada o wybaczeniu i o tym, że żyjąc dawnymi urazami szkodzimy tylko sobie.

Urzekająca, przede wszystkim ze względu na język i stylistykę tak realną, że zapierająca dech w piersiach. Trudna lektura ze względu na losy bohaterki, ale też zabawna, odsłaniająca niewygodną prawdę, o której wszyscy wiedzą, ale nikt głośno nie mówi. Książka dla mnie przede wszystkim opowiada o wybaczeniu i o tym, że żyjąc dawnymi urazami szkodzimy tylko sobie.

Pokaż mimo to

Wzruszająca, poruszająca i piękna historia w mistrzowskim przekładzie.

Wzruszająca, poruszająca i piękna historia w mistrzowskim przekładzie.

Pokaż mimo to

Pokonała mnie ta książka...
Zmęczył mnie ten język, ten styl.
Powieść nagradzana, dobrze oceniana, więc brnęłam dzielnie, pomimo znudzenia, coraz częściej jednak zadając sobie pytanie po co ja to czytam...
W połowie skapitulowałam.
Może lepiej najpierw obejrzę film, może jeśli mnie zainteresuje to do niej jeszcze wrócę.
Na razie mam dość.

Pokonała mnie ta książka...
Zmęczył mnie ten język, ten styl.
Powieść nagradzana, dobrze oceniana, więc brnęłam dzielnie, pomimo znudzenia, coraz częściej jednak zadając sobie pytanie po co ja to czytam...
W połowie skapitulowałam.
Może lepiej najpierw obejrzę film, może jeśli mnie zainteresuje to do niej jeszcze wrócę.
Na razie mam dość.

Pokaż mimo to

„Drogi Panie Boże” tak zaczynają się listy pisane przez prostą, niewykształconą dziewczynę Celię. Nie ma delikatnego zanurzenia się, w życie, którego doświadcza Celia. Od razu historia zaczyna się od tragicznych wydarzeń z życia dziewczyny. Książkę czyta się rewelacyjnie, historia wciąga. Trudno się oderwać od słów, odzwierciedlających wiejskie pochodzenie bohaterki. Pierwsza książka, przy której, kiedy czytałam ostatnie strony, jakże na szczęście pogodne, uroniłam łzę wzruszenia.

„Drogi Panie Boże” tak zaczynają się listy pisane przez prostą, niewykształconą dziewczynę Celię. Nie ma delikatnego zanurzenia się, w życie, którego doświadcza Celia. Od razu historia zaczyna się od tragicznych wydarzeń z życia dziewczyny. Książkę czyta się rewelacyjnie, historia wciąga. Trudno się oderwać od słów, odzwierciedlających wiejskie pochodzenie bohaterki....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wielokrotnie nagradzana i wysoko oceniana powieść, napisana prostym językiem o zwykłych sprawach codzinnych. Nawet ponure wydarzenia i emocje nie zawierają w sobie przesadnej dozy dramatyzmu i patosu jak to często się zdarza. Na każdej stronie czai się doza optymizmu, czasami lewdo zauważalna.
Byłam pozytywnie zakoczona tą lekturą, spodziewałam się czegoś cięższego a tu wszystkie elementy są wywarzone i na miejscu.
Tą pozycję trzeba koniecznie znać.

Wielokrotnie nagradzana i wysoko oceniana powieść, napisana prostym językiem o zwykłych sprawach codzinnych. Nawet ponure wydarzenia i emocje nie zawierają w sobie przesadnej dozy dramatyzmu i patosu jak to często się zdarza. Na każdej stronie czai się doza optymizmu, czasami lewdo zauważalna.
Byłam pozytywnie zakoczona tą lekturą, spodziewałam się czegoś cięższego a tu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/11/odcienie-miosci.html

Cały wachlarz emocji towarzyszył mi przez całą lekturę "Koloru purpury". Od wściekłości i niedowierzania do śmiechu. Alice Walker obmalowała obraz niezwykłej murzyńskiej społeczności, która będąc patriarchalna dla kobiet ma tylko pogardę. Kobieta, w powieści Walker, jest obiektem szykan ze strony mężczyzn i to nie tyko tych białych, ale przede wszystkim kolorowych. Niezwykła brutalność kontrastuje z obrazem miłości rodzącej się między kobietami. Język, jakim opowiedziana jest historia, stylizowany na mowę niewykształconej dziewczyny z prowincji chwilami bawi do łez lecz są to często łzy żalu i zwątpienia.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/11/odcienie-miosci.html

Cały wachlarz emocji towarzyszył mi przez całą lekturę "Koloru purpury". Od wściekłości i niedowierzania do śmiechu. Alice Walker obmalowała obraz niezwykłej murzyńskiej społeczności, która będąc patriarchalna dla kobiet ma tylko pogardę. Kobieta, w powieści Walker, jest obiektem szykan ze strony...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytam trzeci raz w życiu. A to u mnie bardzo rzadko się zdarza. Warto jak nie wiem co. Jeszcze tylko zobaczę film i będę szczęśliwa. Niech czyta każdy. KAŻDY!!!!

Czytam trzeci raz w życiu. A to u mnie bardzo rzadko się zdarza. Warto jak nie wiem co. Jeszcze tylko zobaczę film i będę szczęśliwa. Niech czyta każdy. KAŻDY!!!!

Pokaż mimo to

Bardzo poruszająca książka. Napawa optymizmem i wiarą. Trochę babskie czytadło, ale warte uwagi. Pięknie opisuje kobiecą przyjaźń i relacje międzyludzkie.

Bardzo poruszająca książka. Napawa optymizmem i wiarą. Trochę babskie czytadło, ale warte uwagi. Pięknie opisuje kobiecą przyjaźń i relacje międzyludzkie.

Pokaż mimo to