Roger Scruton przypuszcza ostry atak na postmodernistyczną dekonstrukcję, samozadowolenie Derridy, Foucaulta, Nietzschego, na kulturę wykluczenia, która wraz z poprawnością polityczną zainfekowała także współczesne wyższe uczelnie. Atakując bezpardonowo światopogląd postmodernistyczny, Scruton stawia sobie za cel obronę kultury wysokiej przed światem kultury popcorn. Broniąc metafizycznych, religijnych, duchowych, nie materialistycznych korzeni naszej kultury i cywilizacji przed dekonstrukcjonistyczną krytyką, uzmysławia nam, dlaczego prawdziwa, wysoka kultura ma tak wielkie znaczenie dla pogrążonego w relatywizmie, pozbawionego duchowej skali świata. Autor nie poprzestaje jednak na krytyce; wzywa nas do życia na wyższym poziomie.

Książka Scrutona zasługuje na to, by - podobnie jak Culture and Anarchy Matthew Arnolda czy Notes Towards the Definition of Culture T.S. Eliota - zaliczyć ją w poczet klasycznych książek, w których pobrzmiewa nostalgiczny krzyk wiary okolonej wzburzonym, groźnym morzem sekularyzmu...

`Książka błyskotliwa i inteligentna, napisana z niezwykłą pasją. Scruton definiując trzy rodzaje kultury (wysoką, powszechną i pop) przybliża nam istotę procesu, który doprowadził do tego, że stare tradycje kulturalne Europy znalazły się na skraju przepaści. Tradycje owe, podkopane przez Oświecenie (a dziś niszczone przez jego ideowych spadkobierców),ratowane przed upadkiem przez romantyków, opłakiwane przez modernistów, parodiowane jadowicie przez postmodernistyczną awangardę, stanowią istotne oparcie dla zachowania naszego człowieczeństwa. Wykorzystując swą filozoficzną wiedzę i psychologiczną przenikliwość, autor uzmysławia nam potrzebę odzyskania dziedzictwa, które już prawie utraciliśmy.`
Stephen Logan, The Spectator