Wszystko pachniało od początku lekturą szkolną i do końca nie przestało. Borys Godunow zaciekawił, przeczytany został z zainteresowaniem i zostawił dobre wspomnienia, reszta wymęczyła. Ogólnie całość można spróbować jako ciekawostkę, mnie w gardle nie stanęła. Niestety fanem autora i miłośnikiem pióra naprawdę starszego rocznikiem nie zostałem.

Wszystko pachniało od początku lekturą szkolną i do końca nie przestało. Borys Godunow zaciekawił, przeczytany został z zainteresowaniem i zostawił dobre wspomnienia, reszta wymęczyła. Ogólnie całość można spróbować jako ciekawostkę, mnie w gardle nie stanęła. Niestety fanem autora i miłośnikiem pióra naprawdę starszego rocznikiem nie zostałem.

"Borys Godunow"

"Tak, nędzny, kto sumienie ma nieczyste"
Borys Godunow, car Rosji, jest władcą troszczącym się o poddanych. Nikt nie wie o nękających go wyrzutach sumienia i wątpliwościach. Za jego panowania dochodzi do burzliwych wydarzeń, powiązanych z pojawieniem się Dymitra Samozwańca (tak naprawdę był to Grigorij Otriepiew, zbiegły mnich). Wkrótce rozpocznie się walka o władzę w ogromnym imperium...

Puszkin przedstawił tytułowego bohatera jako człowieka z krwi i kości, pełnego słabości. Jednocześnie to mądry i rozsądny władca, dający na łożu śmierci rady swemu synowi. Inni bohaterowie również zasługują na uwagę: Grigorij Otriepiew, który nie chce być mnichem i który pod wpływem historii o zaginionym Dymitrze pragnie wykorzystać tę szansę i powalczyć o władzę (warto zwrócić uwagę na motyw oniryczny - sen Grigorija) czy Maryna Mniszchówna, córka wojewody sandomierskiego, która chętnie zasiadłaby na rosyjskim tronie...

Tematyka poruszona w utworze jest różnorodna i uniwersalna; autor zajmuje się zagadnieniem władzy, sumienia, ambicji, lojalności. Świetnie portretuje swoich bohaterów i ich nie ocenia. Polecam nie tylko miłośnikom historii Rosji:)

Oprócz "Borysa Godunowa" w tym wydaniu zawarto również kilka scen dramatycznych. Są to: "Skąpy rycerz" (odwieczne motywy skąpstwa i materializmu),"Mozart i Salieri" (o relacjach pomiędzy Mozartem i Salierim, o talencie, zazdrości i ambicji; korzystając z okazji, polecam film Miloša Formana pt. "Amadeusz" - jest świetny!),"Gość kamienny" (perypetie Don Juana, słynnego uwodziciela, i jego kolejnej zdobyczy, wdowy - Donny Anny) oraz "Uczta podczas dżumy" (konflikt racji: radość a smutek i żałoba powiązana ze śmiercią osób chorych na dżumę). Warto zwrócić uwagę na te utwory, choć niewątpliwie najważniejszym dziełem w tym zbiorze jest "Borys Godunow".
Polecam!

"Borys Godunow"

"Tak, nędzny, kto sumienie ma nieczyste"
Borys Godunow, car Rosji, jest władcą troszczącym się o poddanych. Nikt nie wie o nękających go wyrzutach sumienia i wątpliwościach. Za jego panowania dochodzi do burzliwych wydarzeń, powiązanych z pojawieniem się Dymitra Samozwańca (tak naprawdę był to Grigorij Otriepiew, zbiegły mnich). Wkrótce rozpocznie się walka...

Puszkin to był naprawdę genialny poeta. Przepiękne, barwne słownictwo, kolorystyka opisów, postaci, stylistyka zdań... Mistrzowskie operowanie piórem sprawia, że do dziś jego dramaty wzbudzają mój zachwyt. Czytajcie Puszkina!!

Puszkin to był naprawdę genialny poeta. Przepiękne, barwne słownictwo, kolorystyka opisów, postaci, stylistyka zdań... Mistrzowskie operowanie piórem sprawia, że do dziś jego dramaty wzbudzają mój zachwyt. Czytajcie Puszkina!!