Wieża sokoła

88/52/2020

88/52/2020

Na prawdę dobry thriller. Jedyne, co mi się nie podobało, to historie z życia Kociary. Najbardziej obrzydliwe opisy to rozdział z życia potwora. I pomyśleć ile potworów kryje nie jeden kraj, nie jeden dom i z pozoru kochająca się rodzina. Jakich można użyć chwytów, by doprowadzić do ubezwłasnowolnienia i okaleczania najbliższych nam osób? Książka na pewno dla ludzi o mocnych nerwach.

Na prawdę dobry thriller. Jedyne, co mi się nie podobało, to historie z życia Kociary. Najbardziej obrzydliwe opisy to rozdział z życia potwora. I pomyśleć ile potworów kryje nie jeden kraj, nie jeden dom i z pozoru kochająca się rodzina. Jakich można użyć chwytów, by doprowadzić do ubezwłasnowolnienia i okaleczania najbliższych nam osób? Książka na pewno dla ludzi o...

Zaczęłam czytać "Wieżę Sokoła", bo dowiedziałam się że akcja dzieje się w Gdańsku, do tego jest to gatunek który lubię - thriller. Ot taki spontaniczny wybór na podstawie wyżej wymienionych dwóch czynników. Już wiem, że losowo wybierane książki nie zawsze są ciekawe.
Początek polityczny, bardzo nudny, dłużył mi się, jednak postanowiłam spróbować dalej czytać. Im dłużej zagłębiałam się w treść tym bardziej mnie ona przekonywała do siebie, początkowo można było zauważyć namiętność między bohaterami, a przynajmniej tak mi się wydawało wtedy. Z upływem stron akcja coraz bardziej przyspieszała, żeby po jakimś czasie przez zbędne opisy jej tempo spadło. Książka to taka sinusoida, raz jest ciekawie że chce się czytać, a raz tak nudno że nie ma ochoty dalej się zagłębiać w treść.
Niestety tych mniej interesujących elementów jest więcej w moim odczuciu. Napięcie jest dosłownie na chwilę, znika, trzeba czekać dość długo, żeby znowu się pojawiło i tak w kółko.
Książka podzielona jest na długie części, nie ma niestety krótszych rozdziałów, żeby można było w dogodnym dla siebie momencie zakończyć nie tracąc przy tym wątku. Momentami czyta się ciężko, a treść jest mało zrozumiała. Powieść nie poruszyła mnie, nie zostanie na długo w mojej pamięci. Taka bardzo przeciętna książka, można ale nie trzeba ją przeczytać, są na pewno dużo ciekawsze lektury niż ta. Pomysł był dobry, jednak wykonanie pozostawia bardzo dużo do życzenia.
Doszłam do 160 strony, dalej nie dam rady. Tempo jest tak ślimacze, że nie mam już ochoty czytać dalej.
#Niedokończone

Zaczęłam czytać "Wieżę Sokoła", bo dowiedziałam się że akcja dzieje się w Gdańsku, do tego jest to gatunek który lubię - thriller. Ot taki spontaniczny wybór na podstawie wyżej wymienionych dwóch czynników. Już wiem, że losowo wybierane książki nie zawsze są ciekawe.
Początek polityczny, bardzo nudny, dłużył mi się, jednak postanowiłam spróbować dalej czytać. Im dłużej...

Nastoletnia Greczynka zakochuje się w polskim doktorze. Naiwna Dymitra przyjmuje jego zaproszenie i przylatuje do Polski. Na własnej skórze przekonuje się, że doktor nie jest tak dobrą osobą, na jaką wygląda.
Psychologiczna książka, opowiadająca o różnych fetyszach i o tym, co ludzie potrafią zrobić dla zaspokojenia.
Pomysł na książkę wydaje mi się świetny, ale bardzo trudno mi się ją czytało. Według mnie, za dużo niepotrzebnych opisów, szczególnie na początku książki. Nie mogłam przebrnąć przez pierwsze 70 stron. Strasznie mi się wszystko dłużyło.

Nastoletnia Greczynka zakochuje się w polskim doktorze. Naiwna Dymitra przyjmuje jego zaproszenie i przylatuje do Polski. Na własnej skórze przekonuje się, że doktor nie jest tak dobrą osobą, na jaką wygląda.
Psychologiczna książka, opowiadająca o różnych fetyszach i o tym, co ludzie potrafią zrobić dla zaspokojenia.
Pomysł na książkę wydaje mi się świetny, ale bardzo...

książka niepokojąca. opowiada o tym jak człowiek wykształcony pod wpływem innych osób może stać się bestią bez uczuć. książka podzielona na części , w pierwszej części poznajemy młodą Greczynkę, która na Santorini poznaje polskiego lekarza i na jego zaproszenie przyjeżdża do Polski żeby zająć się jego chorą żoną. druga część to opowieść człowieka bestii zatrudnionego u lekarza w charakterze ogrodnika i wreszcie część trzecia opowiedziana oczami weteranki wojennej, która rozmawia z kotami. książka bardzo specyficzna, nawet nie wiem jak ją ocenić, historia jest wciągająca, odpychająca i nieprawdopodobna zarazem.

książka niepokojąca. opowiada o tym jak człowiek wykształcony pod wpływem innych osób może stać się bestią bez uczuć. książka podzielona na części , w pierwszej części poznajemy młodą Greczynkę, która na Santorini poznaje polskiego lekarza i na jego zaproszenie przyjeżdża do Polski żeby zająć się jego chorą żoną. druga część to opowieść człowieka bestii zatrudnionego u...

Czytałam z otwartymi ustami, jednym tchem.

Czytałam z otwartymi ustami, jednym tchem.

Czytajac opis tej ksiazki bylam przygotowana na istny koszmar : duzo brutalnych scen opisanych z najdrobniejszym szczegolem. Coz ... nie do konca tak bylo, ale nie czuje sie rozczarowana, bo ksiazke pochlonelam w dwa dni. Nie moglam sie od niej oderwac i juz dawno zadna lektura tak mnie nie wciagnela.

Jest to thriller podzielony na III czesci, a kazda z nich opowiada o kims innym. W czesci pierwszej bohaterka jest Dymitra, ktora jest tez narratorka i zwierza nam sie ze swojego nastoletniego zycia w Grecji. Poznajemy jej burzliwa historie oraz dowiadujemy sie, w jaki sposob znalazla sie teraz w ciemnej i zimnej piwnicy gdanskiej willi.

W drugiej czesci poznajemy Krzysztofa, dwudziestolatka z licznymi deformacjami ciala, ktory nie dosc, ze straszyl wygladem, to jeszcze mial bardzo perwersyjne upodobania seksualne. Jego opowiesc zapisana jest w formie listu do czytelnikow, ktory nigdy nie mial ujrzec swiatla dziennego. To chyba jedyna szokujaca czesc tej ksiazki, ktora moze wzbudzic przerazenie i obrzydzenie.

W kolejnym, juz ostatnim rozdziale poznajemy Kociare - kobiete w srednim wieku, ktora wrocila z misji w Iraku i byla tam psychologiem wojskowym, a teraz wraz z innymi zolnierzami skrywa pewna tajemnice, ktora sieje spustoszenie w jej glowie. Kociara ma mieszkanie w centrum, ale woli mieszkac w domku na dzialce 2km od willi, w ktorej dzieja sie potworne rzeczy. Rozumie mowe kotow, albo przynajmniej stara sie w to uwierzyc. Przypomina mi pewna kobiete, ktora znam osobiscie. Nie da sie jej nie lubic, mimo jej wulgarnego jezyka i oschlego zachowania w stosunku do innych. To ona znalazla Dymitre. Zaplanowala szczegolowo cala akcje.


W ksiazce poznajemy rowniez doktora ( chirurga plastycznego ) Edwara Rzeszczynskiego, w ktorym zakochala sie Dymitra i do ktorego wlasnie przyleciala z cieplej Grecji. Jego zona Ewa jest niepelnosprawna i przykuta do lozka bez sil do zycia. Oprocz nich w willi mieszka takze matka Edwara, pani Dorota - zimna, wyrachowana suka. W tej historii pewna role ogrywa rowniez Stefka, glupia, prosta pielegniarka.

Wlasciwie cale streszczenie historii znajduje sie na kilku ostatnich kartkach ksiazki. Dobrze, ze tym razem powstrzymalam sie od przeczytania najpierw ostatnich stron he he :-)

Ksiazka mi sie podobala, bo byla typowo psychologiczna analiza zachowania glownych bohaterow. Pokazala jak pieniedze moga zmanipulowac czlowieka, chociaz to chyba kazdy wie nie od dzisiaj. Bylo mrocznie, ale tylko w rozdziale o monstrum, wiec jesli liczycie na sadystyczny, napawajacy lekiem horror to jednak nie polecam tej ksiazki.

Mysle, ze z ksiazka to jak z filmem, kosmetykami czy ubraniami - kazdy ma swoj gust, inne upodobania i ciezko stwierdzic, czy przypadnie Wam do gustu tak jak mi.

Read more: http://asica1986.blogspot.com/2014/01/wieza-sokola-katarzyna-roginska.html#ixzz3PGVu2sP1

Czytajac opis tej ksiazki bylam przygotowana na istny koszmar : duzo brutalnych scen opisanych z najdrobniejszym szczegolem. Coz ... nie do konca tak bylo, ale nie czuje sie rozczarowana, bo ksiazke pochlonelam w dwa dni. Nie moglam sie od niej oderwac i juz dawno zadna lektura tak mnie nie wciagnela.

Jest to thriller podzielony na III czesci, a kazda z nich opowiada o...

nie moja bajka, nie sięgnę więcej po tę autorkę:)

nie moja bajka, nie sięgnę więcej po tę autorkę:)

Jak dla mnie brakuje powieści spójności. Dwie pierwsze części kontra trzecia to przepaść. Z drugiej jednak strony te pierwsze są ciężkie, brutalne, na pewno nie dla każdego czytelnika. Momentami wręcz obrzydliwe. Przy ostatniej można "odpocząć". W pierwszej chwili zastanawiałam się czy "Kociara" nie jest osobnym opowiadaniem, ale nie, to uzupełnienie i jednocześnie zakończenie - chociaż rozczarowujące.
Zastanawia mnie jeszcze czy autorka nie inspirowała się innymi powieściami, mam na myśli m.in "Obietnicę mroku" Chattama / motyw nacinania ciała w celu penetracji/ oraz "Tarantulę" Jonqueta /operacja plastyczna, postać lekarza/.
Na pewno spodziewałam się czegoś innego, bardziej osobistej relacji głównej bohaterki , której jest tu zdecydowanie za mało.
Nie jest to również pozycja dla każdego, ze względu na język, brutalność, perwersję. Zdecydowanie nie polecam wrażliwcom.

Jak dla mnie brakuje powieści spójności. Dwie pierwsze części kontra trzecia to przepaść. Z drugiej jednak strony te pierwsze są ciężkie, brutalne, na pewno nie dla każdego czytelnika. Momentami wręcz obrzydliwe. Przy ostatniej można "odpocząć". W pierwszej chwili zastanawiałam się czy "Kociara" nie jest osobnym opowiadaniem, ale nie, to uzupełnienie i jednocześnie...

Robiłam sobie wielkie nadzieje po tej lekturze, tylko po to aby fatalnie się rozczarować. Jak uwielbiam horrory i thrillery, tak czytając opis tej książki liczyłam na świetną/straszną/mroczną/zaskakującą i jeszcze całą masę innych "ą" powieść. Tak pokręconej książki dawno nie czytałam, rozczarowałam się okrutnie. Bezmyślne zakończenie dobiło mnie już całkowicie.

Robiłam sobie wielkie nadzieje po tej lekturze, tylko po to aby fatalnie się rozczarować. Jak uwielbiam horrory i thrillery, tak czytając opis tej książki liczyłam na świetną/straszną/mroczną/zaskakującą i jeszcze całą masę innych "ą" powieść. Tak pokręconej książki dawno nie czytałam, rozczarowałam się okrutnie. Bezmyślne zakończenie dobiło mnie już całkowicie.