Książka opisująca wydarzenia od śmierci Bohdana Chmielnickiego do momentu pozbawienia buławy hetmańskiej Iwana (Jana) Wyhowskiego. Pisana językiem popularnonaukowym. Autor stara się przybliżyć sytuację polityczną i nastroje na kresach Rzeczpospolitej w tym okresie. Jednocześnie tonuje wyolbrzymione dane podane w różnych źródłach dzięki temu dając bardziej realistyczny obraz sytuacji. Polecam.

Książka opisująca wydarzenia od śmierci Bohdana Chmielnickiego do momentu pozbawienia buławy hetmańskiej Iwana (Jana) Wyhowskiego. Pisana językiem popularnonaukowym. Autor stara się przybliżyć sytuację polityczną i nastroje na kresach Rzeczpospolitej w tym okresie. Jednocześnie tonuje wyolbrzymione dane podane w różnych źródłach dzięki temu dając bardziej realistyczny obraz...

Esej ,,Rzecz o hetmanie Wyhowskim” to ideowy spadkobierca wspaniałej serii Pawła Jasienicy, co widać zarówno w treści, jak i formie, na każdej z kart tej ksiązki. Opowiada ona o najbardziej chyba burzliwych latach w historii Ukrainy – akcja jej rozgrywa się od śmierci Bohdana Chmielnickiego w 1657 roku do obalenia Jana Wyhowskiego dwa lata później. Niby dwa lata to nie dużo, jednak w tym czasie doszło do ugody z wrogimi Polsce Kozakami, zmianie postanowień Unii Lubelskiej i powołania Rzeczypospolitej Trojga Narodów (polskiego, litewskiego i ruskiego),wojny moskiewsko – kozackiej z pogromem Moskali pod Konotopem, wreszcie do upadku unii i polsko – kozackiego przymierza. Jest to przyjemna, łatwa w odbiorze i niebojąca się krytycznych odwołań do współczesności pozycja, korzyści z przeczytania której odczują zarówno zawodowi historycy jak i amatorzy. Niestety, nie ma róży bez kolców i tak też jest w tym przypadku. Książka Łukasza Ossolińskiego, chociaż oparta na źródłach z epoki, pisana jest wyłącznie na podstawie źródeł rosyjskich (rzeczywiście, w tym przypadku bardziej wiarygodnych od polskich i ukraińskich),co jest pójściem na łatwiznę niedopuszczalnym dla szanującego się historyka. Smuci także fakt, że akcja książki urywa się w momencie utraty władzy przez Wyhowskiego i pomija jego dalszą działalność, oraz, co najważniejsze, jego tajemniczą śmierć. Jak wiadomo były hetman kozacki został na rozkaz Jana Kazimierza za zdradę – nigdy jednak nie ustalono na czym miała ona polegać i czy rzeczywiście Wyhowski był jej winny. Autor tą kwestię zbył jednym zdaniem, przez co czytelnicy zafascynowani osobą twórcy Rzeczypospolitej Trojga Narodów muszą zakończyć lekturę z poczuciem niedosytu.

Esej ,,Rzecz o hetmanie Wyhowskim” to ideowy spadkobierca wspaniałej serii Pawła Jasienicy, co widać zarówno w treści, jak i formie, na każdej z kart tej ksiązki. Opowiada ona o najbardziej chyba burzliwych latach w historii Ukrainy – akcja jej rozgrywa się od śmierci Bohdana Chmielnickiego w 1657 roku do obalenia Jana Wyhowskiego dwa lata później. Niby dwa lata to nie...