Odmiany dyskursu to książka o przemianach, które nastąpiły w polskiej kulturze po 1989 roku, kiedy to rozpoczęły się przekształcenia jej modelu i stylu trwające do dzisiaj. Kultura skomercjalizowała się w stopniu dotąd u nas nieznanym, co znaczy, że określenia opisujące sukces finansowy używane bywają jako kategorie estetyczne, współtworząc tym samym kanon aktualnych wartości. I tu zastrzeżenie: chodzi o kulturę przez lata zwaną masową, dziś niekiedy globalną. Terminy kultura doświadczenia potocznego, kultura codzienności, świat znaków kształtujących naszą semiosferę (jak o semiotycznym wyposażeniu kultury zwykł mawiać Jurij M. Łotman) to określenia, które dobrze opisują istotę zjawiska. Chodzi o rzeczywistość znaków, wypowiedzi, konwencji, mód, organizacji przestrzeni, które powtarza się jako wartościowe, istotne i doświadczane w codziennych kontaktach ze światem. Znaków i kodów, do których się na tyle przyzwyczailiśmy, że traktujemy je jako oczywistość. O różnych aspektach doświadczenia codzienności kultury i ich wpływie na kształtowanie się w świadomości jej całościowego obrazu jest właśnie ta książka.