Książka interesująca jest zwłaszcza dla tych, których interesuje życie ludzi z pierwszych stron gazet. Kulisy ich sławy, a także życia prywatnego.

Książka interesująca jest zwłaszcza dla tych, których interesuje życie ludzi z pierwszych stron gazet. Kulisy ich sławy, a także życia prywatnego.

Przeczytałam z przyjemnością. Lekko i z humorem pani Maryla opisuje swoje dzieje do lat 90. Pióro ma świetne i konkretne. Można się fajnie zanurzyć w rzeczywistości jednej z najlepszych polskich piosenkarek. O dziwo, ona też prowadziła normalne życie matki i żony. Korzystała z przywilejów wykonywania swojego zawodu i obracała się w kręgach znanych i sławnych, których tutaj pokazała z innej strony. Autorka ma dużo dystansu do siebie. Zdradza także w sposób naturalny niekoniecznie uczciwe postępowanie kolegów z branży. Zawsze lubiłam panią Marylę na swój sposób choć nie miałam okazji poznać osobiście. Ale książka uświadomiła mi, że raczej jako człowiek (choć nie zawsze krystaliczny) przypadłaby mi do gustu. Wywala kawę na ławę ;-) i nie udaje niewiniątka jak wielu naszych artystów w autoryzowanych biografiach. Ale może dlatego, że książka została napisana na początku lat 90, gdzie świat mimo wszystko wydawał się bardziej normalny. A przy okazji mogła uchylić już rąbka tajemnicy z czasów PRL-U. Bardzo polecam.

Przeczytałam z przyjemnością. Lekko i z humorem pani Maryla opisuje swoje dzieje do lat 90. Pióro ma świetne i konkretne. Można się fajnie zanurzyć w rzeczywistości jednej z najlepszych polskich piosenkarek. O dziwo, ona też prowadziła normalne życie matki i żony. Korzystała z przywilejów wykonywania swojego zawodu i obracała się w kręgach znanych i sławnych, których tutaj...

Maryla Rodowicz ma potężny głos, ale pisarką jest przeciętną. Książka powstała na fali transformacji gospodarczej, kiedy pisał w zasadzie każdy, bo wydawano wszystko wszystkim, byle było tzw. nazwisko. Książka napisana trochę na siłę.

Maryla Rodowicz ma potężny głos, ale pisarką jest przeciętną. Książka powstała na fali transformacji gospodarczej, kiedy pisał w zasadzie każdy, bo wydawano wszystko wszystkim, byle było tzw. nazwisko. Książka napisana trochę na siłę.

Bardzo ciekawa autobiografia! Maryla podchodzi do życia na luzie i z humorem, co też przeniosła na papier, a czyta się to wyśmienicie. Życie Marylki pełne było różnych burzliwych romansów i podchodzi też do nich na wesoło, nie przejmuje się tym co było, czego jej bardzo zazdroszczę. Niezwykle szybko czyta się książkę i wprawia w znakomity nastrój 😊

Bardzo ciekawa autobiografia! Maryla podchodzi do życia na luzie i z humorem, co też przeniosła na papier, a czyta się to wyśmienicie. Życie Marylki pełne było różnych burzliwych romansów i podchodzi też do nich na wesoło, nie przejmuje się tym co było, czego jej bardzo zazdroszczę. Niezwykle szybko czyta się książkę i wprawia w znakomity nastrój 😊

Książka napisana dobrze, szybko się czyta, ale nie świadczy dobrze o autorce- wręcz przeciwnie.

Książka napisana dobrze, szybko się czyta, ale nie świadczy dobrze o autorce- wręcz przeciwnie.

Wspomnienia artystki z życia prywatnego i artystycznego. Dużo.......... humoru.

Wspomnienia artystki z życia prywatnego i artystycznego. Dużo.......... humoru.

Nie da się tej książce dać wysokiej oceny, choć napisana jest w naprawdę fajny sposób. Maryla Rodowicz wykazuje się talentem do opowiadania anegdot, narrację prowadzi na luzie, zabawnym językiem potocznym i z dużym poczuciem humoru. Czytałam to z ogromną przyjemnością - do czasu. Gdy tak naprawdę autorka zaczęła gonić w piętkę, w kółko opisując swoje podboje demoludów, uwodzenie kolejnych żonatych mężczyzn i świństwa, jakich się doczekała od pary kolegów z branży. Szkoda, że pozwoliła sobie na ulewanie jadu, przez co zaniżyła poziom książki. Nie raziłyby te żale tak dotkliwie, jeśli jednocześnie nie wynosiłaby samej siebie i swojej oszałamiającej kariery pod niebiosa. No, nie było więcej piosenkarek w Polsce, tylko Rodowicz - kochana przez wszystkich. Rozpływanie się nad cudowna postacią Wojciecha Jaruzelskiego, który wzbudził w autorce podziw i autorytet pominę wymownym milczeniem.
Ogólnie, byłoby super, gdyby nie wypłynęły na wierzch męty, a autorka nie uważałaby siebie za pierwszą artystkę demoludów. Niestety, jakiś brzydki rys charakteru Rodowicz zniweczył jej wysiłki napisania książki lekkiej, łatwej i przyjemnej.

Nie da się tej książce dać wysokiej oceny, choć napisana jest w naprawdę fajny sposób. Maryla Rodowicz wykazuje się talentem do opowiadania anegdot, narrację prowadzi na luzie, zabawnym językiem potocznym i z dużym poczuciem humoru. Czytałam to z ogromną przyjemnością - do czasu. Gdy tak naprawdę autorka zaczęła gonić w piętkę, w kółko opisując swoje podboje demoludów,...

Uwaga: ocena zawyżona, bo jestem wielkim fanem. Chociaż Maryla potrafi czasem palnąć jak łysy warkoczem o kant kuli.

Uwaga: ocena zawyżona, bo jestem wielkim fanem. Chociaż Maryla potrafi czasem palnąć jak łysy warkoczem o kant kuli.