Zabawna, poprawiająca humor, idealna na szybką lekturę. Dość niezobowiązująca, naprawdę przyjemna. Szybko się ją czyta.

Zabawna, poprawiająca humor, idealna na szybką lekturę. Dość niezobowiązująca, naprawdę przyjemna. Szybko się ją czyta.

Powieść, która być może podlega pewnemu schematowi (i żyli dlugo i szczęśliwie),a zatem czytelnik jest w stanie przewidzieć, jak się zakończy. A jednak chce się ją czytać, chce się smakować, chce się przekonać na własne oczy, że będzie tak a nie inaczej.
Czasami przewidywalność jest zaletą. W świecie, gdzie nie zawsze da się przewidzieć, co wydarzy się następnego dnia, dobrze poczytać choćby i taką przewidywalną opowieść. To bowiem dodaje energii, nadziei i sprawia nam przyjemność. A przecież czytanie książek to czysta przyjemność.
Polecam wszystkim marzyć o niebieskich migdałach!

Powieść, która być może podlega pewnemu schematowi (i żyli dlugo i szczęśliwie),a zatem czytelnik jest w stanie przewidzieć, jak się zakończy. A jednak chce się ją czytać, chce się smakować, chce się przekonać na własne oczy, że będzie tak a nie inaczej.
Czasami przewidywalność jest zaletą. W świecie, gdzie nie zawsze da się przewidzieć, co wydarzy się następnego dnia,...

Przyjemna, ciepła fabuła, nieco nazbyt przewidywalna, ale co to komu szkodzi. Grunt, że czyta się po prostu z przyjemnością.

Przyjemna, ciepła fabuła, nieco nazbyt przewidywalna, ale co to komu szkodzi. Grunt, że czyta się po prostu z przyjemnością.

Lektura z kategorii lekkich i przyjemnych. Porusza tematykę aktualną i bliską wielu kobietom.

Bardzo życiowa. Czyta się ją wręcz w ekspresowym tempie. Zabawne dialogi, śmieszne sytuacje, przewidywalne zakończenie to niewątpliwie atuty.
Ciekawa romantyczna komedia na jeden wieczór.

POLECAM

Lektura z kategorii lekkich i przyjemnych. Porusza tematykę aktualną i bliską wielu kobietom.

Bardzo życiowa. Czyta się ją wręcz w ekspresowym tempie. Zabawne dialogi, śmieszne sytuacje, przewidywalne zakończenie to niewątpliwie atuty.
Ciekawa romantyczna komedia na jeden wieczór.

POLECAM

Bardzo fajnie napisana książka. Dawno się tak nie naśmiałam, jak właśnie przy "Niebieskich migdałach". Lubię taką lekką fabułę, może trochę przewidywalną, ale w obyczajówkach jakoś tak bardzo mi to nie przeszkadza.
Nasza główna bohaterka, Balbina, dla znajomych i rodziny Ina rozpoczyna swoją nową drogę życia, od bycia samotną, szczęśliwą matką. Jak to w życiu bywa macierzyństwo nie okazuje się słodko sielanką, a do tego wszystkiego jej śmieszne perypetie z rodziną i przyjaciółmi. W jednym zdaniu: bardzo dobrze napisana książka z przewidywalnym zakończeniem, ale w dzisiejszych czasach trochę śmiechu nie zaszkodzi. Polecam.

Bardzo fajnie napisana książka. Dawno się tak nie naśmiałam, jak właśnie przy "Niebieskich migdałach". Lubię taką lekką fabułę, może trochę przewidywalną, ale w obyczajówkach jakoś tak bardzo mi to nie przeszkadza.
Nasza główna bohaterka, Balbina, dla znajomych i rodziny Ina rozpoczyna swoją nową drogę życia, od bycia samotną, szczęśliwą matką. Jak to w życiu bywa...

Chciałam "sprawę Hoffmanowej "tej autorki, ale nie było w bibliotece i dostałam tą. Wyjątkowo głupia infantylna i w sumie nudna fabuła. Ale przynajmniej pisana bez psychologicznego nadęcia. Bez wielkich złośliwości i z pełnym optymizmem choć mocno nieuzasadnionym. Dlatego jest więcej niż jedna *

Chciałam "sprawę Hoffmanowej "tej autorki, ale nie było w bibliotece i dostałam tą. Wyjątkowo głupia infantylna i w sumie nudna fabuła. Ale przynajmniej pisana bez psychologicznego nadęcia. Bez wielkich złośliwości i z pełnym optymizmem choć mocno nieuzasadnionym. Dlatego jest więcej niż jedna *

Główna bohaterka Balbina zwana Iną zmaga się z trudami samotnego macierzyństwa po tym jak zostawił ja facet ojciec dziecka gdy dowiedział się o ciąży. Mimo trudności dziewczyna nie poddaje się.. dużym wsparciem są dla niej rodzice oraz przyjaciółką .Bardzo fajna,chwilami zabawna pokazuje trudności początków macierzyństwa niekoniecznie samotnego bo prezciez na początku zawsze są trudności (: niektóre sytuacje dokładnie w tej chwili są mi dobrze znane przy 8 miesięcznym maluchu. Polecam

Główna bohaterka Balbina zwana Iną zmaga się z trudami samotnego macierzyństwa po tym jak zostawił ja facet ojciec dziecka gdy dowiedział się o ciąży. Mimo trudności dziewczyna nie poddaje się.. dużym wsparciem są dla niej rodzice oraz przyjaciółką .Bardzo fajna,chwilami zabawna pokazuje trudności początków macierzyństwa niekoniecznie samotnego bo prezciez na początku...

Oj...... po poprzednich książkach Pani Katarzyny, wielki zawód.... Taka sobie romantyczna opowiastka.

Oj...... po poprzednich książkach Pani Katarzyny, wielki zawód.... Taka sobie romantyczna opowiastka.

Typowe lekkie i niewymagające czytadełko. Takie do przeczytania w wolne popołudnie, nie wymagające zbytnio myślenia, skupienia i o którym się nie pamięta. Taka przekombinowana i trochę nudna bajeczka dla dużych dziewczynek. Dla mnie bez polotu ale może się spodobać, dlatego można zajrzeć i przeczytać. Jednocześnie bardzo szybko zapomina się o tej książce.

Typowe lekkie i niewymagające czytadełko. Takie do przeczytania w wolne popołudnie, nie wymagające zbytnio myślenia, skupienia i o którym się nie pamięta. Taka przekombinowana i trochę nudna bajeczka dla dużych dziewczynek. Dla mnie bez polotu ale może się spodobać, dlatego można zajrzeć i przeczytać. Jednocześnie bardzo szybko zapomina się o tej książce.

Bardzo lekka książka. Dobrze się czyta, historia przyjemna, a język nieskomplikowany. Czytając ją nie musiałam się bardzo mocno skupiać dlatego była idealna na odstresowanie. Odejmuje punkty za przewidywalne zakończenie, za krótki opis co w danym rozdziale będzie się działo (przez to łatwo się było domyślić) oraz za narracje trzecioosobową (po prostu nie za bardzo przepadam za tym rodzajem)

Bardzo lekka książka. Dobrze się czyta, historia przyjemna, a język nieskomplikowany. Czytając ją nie musiałam się bardzo mocno skupiać dlatego była idealna na odstresowanie. Odejmuje punkty za przewidywalne zakończenie, za krótki opis co w danym rozdziale będzie się działo (przez to łatwo się było domyślić) oraz za narracje trzecioosobową (po prostu nie za bardzo przepadam...