,,Już nie ma dawnej łąki'' nie jest książką wybitną. Mimo wszystko nie można powiedzieć, że jest to książka beznadziejna. Głównym bohaterem jest Piotr, spokojny nastolatek, który mieszka w bloku wraz z rodzicami i starszą siostrą, o imieniu Bożena, z którą nieustannie się kłóci. Piotr zaprzyjaźnia się z mieszkającą klatkę dalej, Aśką, która spaceruje po osiedlu z przemądrzałą młodszą siostrą o imieniu, Smarkul w poszukiwaniu sensacji. Aśka i Smarkul lubią, kiedy wokół nich dużo się dzieje. Cała trójka styka się ze sobą, pewnego zimowego dnia, na kilka dni przed Wigilią.
Cóż, jak na mój gust autor zbyt rozwlekał się nad rzeczami mało istotnymi, przez co faktycznie w pewnych momentach ciężko było przez książkę przebrnąć. Zdecydowanie brakowało mi w tej książce dynamicznej akcji, plus główny bohater był jak na mój gust nijaki. Na pewno pozytywnym elementem była siostra Aśki, Smarkul, która swoim nieustannym wymądrzaniem się dodawała książce humoru. Bożena wkurzała mnie swoim egoizmem i niezdecydowaniem. ,,Już nie ma dawnej łąki'' to lektura raczej dla osób, które przeczytały już wiele książek i w każdej starają się dostrzec coś niezwykłego. Na pewno nie polecę jej początkującemu czytelnikowi, dla którego będzie pewnie zbyt nudna. Moim zdaniem, książka dobrze sprawdziła się jako lektura opowiadająca o problemach zwykłych ludzi.

,,Już nie ma dawnej łąki'' nie jest książką wybitną. Mimo wszystko nie można powiedzieć, że jest to książka beznadziejna. Głównym bohaterem jest Piotr, spokojny nastolatek, który mieszka w bloku wraz z rodzicami i starszą siostrą, o imieniu Bożena, z którą nieustannie się kłóci. Piotr zaprzyjaźnia się z mieszkającą klatkę dalej, Aśką, która spaceruje po osiedlu z...

tragedia!;)

tragedia!;)

Super książka, bardzo się z nią związałam 😁 Polecam wszystkim, którzy chcą ją przeczytać 😉

Super książka, bardzo się z nią związałam 😁 Polecam wszystkim, którzy chcą ją przeczytać 😉