Powieść bardzo naturalistyczna, pokazująca życie wsi na przełomie XIX i XX wieku. Choć główna bohaterka, Joanna, pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny młynarza, jednak na jej losach odciska się piętno sieroctwa. Dziecko przez nikogo niekochane, niechciane, zaniedbane. Nie chodzi do szkoły, pracuje ponad dziecięce siły, kiedy choruje - leży w barłogu w komórce, na wiązce zgniłej słomy. Kiedy dorasta, staje się uciążliwym darmozjadem. Nie ma nic, jest nikim. W tych przerażających okolicznościach Joanna walczy o siebie, o swoje marzenia, prawo do szczęścia.
Książka jest przede wszystkim portretem wiejskich kobiet, białych niewolnic, przynależnych od kołyski po grób do kogoś: ojca, rodziny, pana, u którego służyły, czasem męża. Kalejdoskop panien wydawanych wbrew własnej woli, zhańbionych nieślubnym macierzyństwem, sług wykorzystywanych seksualnie przez panów, oszalałych w żałobie matek, zdradzanych i zdradzających żon, wdów na łasce i niełasce dorosłych dzieci.
Na podstawie książki powstał w 1987 roku serial, rolę Joanny zagrały młodziutka Jowita Miondlikowska-Budnik oraz Joanna Trzepiecińska. Scenariusz jest bardzo wierny powieści, po którą sięgnęłam właśnie po obejrzeniu "Rzeki kłamstwa".

Powieść bardzo naturalistyczna, pokazująca życie wsi na przełomie XIX i XX wieku. Choć główna bohaterka, Joanna, pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny młynarza, jednak na jej losach odciska się piętno sieroctwa. Dziecko przez nikogo niekochane, niechciane, zaniedbane. Nie chodzi do szkoły, pracuje ponad dziecięce siły, kiedy choruje - leży w barłogu w komórce, na wiązce...

,, Wędrówka Joanny '' to pierwszy tom cyklu Rzeka kłamstwa , autorstwa Ewy Szelburg -Zarembiny.
Kilkanaście lat temu oglądałam film, który bardzo mi się podobał i pamiętam go do dziś. Podobnie jest z książką, urzekła mnie swoim niezwykłym klimatem i nietuzinkowymi postaciami. Główną bohaterką książki jest Joanna, sierota wychowywana przez macochę Wincentę. Macocha to jedna z najciekawszych bohaterek tej książki, potrójna wdowa , obarczona trójką pasierbów , matka bliźniąt, kobieta wyrachowana , którą dosięga osobista tragedia i zostaje żebraczką. W ogóle ta powieść obfituje w ludzkie dramaty : ciężarnej Krystyny, obłąkanej wujenki Julii, małej Joasi , Wincenty tułającej się od kościoła do kościoła. Książka miejscami budzi grozę, np sceny z szaloną wujenką czy Wincentą w roli żebraczki. Dla mnie,, Wędrówka Joanny '' jest rewelacyjną powieścią, będę kontynuować cykl i mała uwaga : książka doskonale pasuje do wrześniowego wyzwania LC, pokazana jest w niej uboga , zacofana i zabobonna XIX wieczna wieś i jej mieszkańcy .

,, Wędrówka Joanny '' to pierwszy tom cyklu Rzeka kłamstwa , autorstwa Ewy Szelburg -Zarembiny.
Kilkanaście lat temu oglądałam film, który bardzo mi się podobał i pamiętam go do dziś. Podobnie jest z książką, urzekła mnie swoim niezwykłym klimatem i nietuzinkowymi postaciami. Główną bohaterką książki jest Joanna, sierota wychowywana przez macochę Wincentę. Macocha to jedna...

Przeczytałam z sentymentu do wspaniałego serialu, który powstał na podstawie tego cyklu książek. Główna bohaterka, osierocona w dzieciństwie Joanna, tuła się po domach bliższych i dalszych krewnych, stara się znaleźć dla siebie miejsce w tym niezbyt przyjaznym świecie.

Przeczytałam z sentymentu do wspaniałego serialu, który powstał na podstawie tego cyklu książek. Główna bohaterka, osierocona w dzieciństwie Joanna, tuła się po domach bliższych i dalszych krewnych, stara się znaleźć dla siebie miejsce w tym niezbyt przyjaznym świecie.

Ciekawe opisy wsi. Świat, który już nie wróci.

Ciekawe opisy wsi. Świat, który już nie wróci.

Totalne zaskoczenie! Książka niesamowita! Wspaniała i wciągająca od początku do końca! Dziwię się, że nie ma od dawna nowych wznowień. Opisy wsi, czarownicy, życia itd...jak dla mnie rewelacja i rzucam się na kolejny tom. Książka godna uwagi.

Totalne zaskoczenie! Książka niesamowita! Wspaniała i wciągająca od początku do końca! Dziwię się, że nie ma od dawna nowych wznowień. Opisy wsi, czarownicy, życia itd...jak dla mnie rewelacja i rzucam się na kolejny tom. Książka godna uwagi.

Zdecydowanie najlepsza z cyklu "Rzeka kłamstwa". Książka magiczna,niepowtarzalna. Niesamowicie przedstawiony świat, którego już nie ma - człowiek wiedziony instynktami i emocjami,walka o lepszy byt, bardzo silne różnice klasowe, dawne wierzenia i zabobony. To wszystko odeszło bezpowrotnie, wymazane przez dzisiejszą racjonalną rzeczywistość.
"Rzeka kłamstwa" była nie lada zaskoczeniem, bo Zarembinę kojarzyłem raczej z utworami dla dzieci. Tym bardziej polecam - zwłaszcza pierwsze dwa tomy cyklu opowiadające historię młodości matki pisarki. Kolejne tomy skupiają się na Salusi - córce Joanny, jej losach i przeżyciach, co nie jest już zbyt zajmujące, aczkolwiek da się czytać, przybliża nam historię pisarki i pomaga zrozumieć jej życiowe wybory.

Zdecydowanie najlepsza z cyklu "Rzeka kłamstwa". Książka magiczna,niepowtarzalna. Niesamowicie przedstawiony świat, którego już nie ma - człowiek wiedziony instynktami i emocjami,walka o lepszy byt, bardzo silne różnice klasowe, dawne wierzenia i zabobony. To wszystko odeszło bezpowrotnie, wymazane przez dzisiejszą racjonalną rzeczywistość.
"Rzeka kłamstwa" była nie lada...

Czytana kilkakrotnie, podobnie jak reszta powieści z cyklu "Rzeka kłamstwa".
Serial TV tez mi się podobał.
Mała Mea odganiająca kotka, Joanna mówiąca o tym, że nie stać ich na drugie dziecko, dwa pochody, panna dziedziczka ekscytująca się nocnym życiem służby, Bydałek, dramat Krystyny, piękna macocha, Bocianicha, choroba Kaja i jej wpływ na życie Joanny i Mei, Salomea i jej młodzieńcza ślepota w stosunku do rodziców, Joanna zajmująca w kościele miejsce obok matki "bandyty", ta sama Joanna modląca się za samobójcę - wiem, że to chaotyczne, ale tyle w tym cyklu trafnych obserwacji na temat uczuć, zachowań, reakcji, obyczajów, kondycji ludzkiej, że trudno zastosować jakiś podział czy hierarchię przy wymienianiu tego, co mnie poruszyło.
Podczas pobytów w Nałęczowie zawsze odbywam spacer śladami pisarki - to taki mój hołd dla jej twórczości.

Czytana kilkakrotnie, podobnie jak reszta powieści z cyklu "Rzeka kłamstwa".
Serial TV tez mi się podobał.
Mała Mea odganiająca kotka, Joanna mówiąca o tym, że nie stać ich na drugie dziecko, dwa pochody, panna dziedziczka ekscytująca się nocnym życiem służby, Bydałek, dramat Krystyny, piękna macocha, Bocianicha, choroba Kaja i jej wpływ na życie Joanny i Mei, Salomea i...

Spodziewałam się powieści trącącej myszką, tymczasem „Wędrówka Joanny” (1947) pozytywnie mnie zaskoczyła. Po pierwsze, tematyką wiejską, tak rzadką w naszej literaturze, tu b. interesująco pokazaną, z jej obrzędami i zabobonami włącznie. Po drugie, wartką akcją i prostym językiem, przy jednoczesnej sugestywności scen. Po trzecie, postacią głównej bohaterki, która znacząco odbiega od stereotypu biednej sierotki skazanej na poniewierkę.
Warto przeczytać choćby dlatego, żeby odczarować mit Szelburg-Zarembiny znanej przede wszystkim z książek dla dzieci.

Spodziewałam się powieści trącącej myszką, tymczasem „Wędrówka Joanny” (1947) pozytywnie mnie zaskoczyła. Po pierwsze, tematyką wiejską, tak rzadką w naszej literaturze, tu b. interesująco pokazaną, z jej obrzędami i zabobonami włącznie. Po drugie, wartką akcją i prostym językiem, przy jednoczesnej sugestywności scen. Po trzecie, postacią głównej bohaterki, która znacząco...