Słodka wolność

I pomyśleć, że przez pół życia takie bzdury czytałam... Nie wiem, czy to zasługa "Złych książek" Pawła Opydo, czy co, ale dopiero ta powieść otworzyła mi oczy na to, jak tendencyjne są współczesne romansidła.

Schemat goni schemat, zawsze to samo. Bohaterowie wpadają na siebie, na dzień dobry zaliczają słowną utarczkę i stwierdzają, że się nie lubią, ale popęd i tak wygrywa i lądują w łóżku. Potem obowiązkowo muszą się pokłócić, niby się godzą, dla pewności kłócą jeszcze kilka razy i schodzą tuż przed końcem. Jakież to oryginalne! Ach, zapomniałam, że jeszcze musi się pojawić dzidziuś, no bo jak to tak, żeby romans i ciąży nie było? A tutaj ilość ciąż osiągnęła taki poziom absurdu, że nawet kobieta na okładce czasopisma paradowała z brzuszkiem...

I te bohaterki, dla których miłość sprowadza się do dzikiej chcicy. Choćby nie wiem jak była obrażona na głównego bohatera, wystarczy, że jej dotknie palcem, ba, że tylko pojawi się w tym samym pokoju, a ona już płonie jak Rzym w 'Quo vadis'. Doprawdy, do szału doprowadzało mnie to powtarzające się jak mantra 'jej ciało zareagowało natychmiast'. No i oczywiście kilkanaście hymnów pochwalnych pod adresem mięśni Hawka. Ale nie, przecież nasza heroina jest silną, niezależną kobietą i facet do niczego jest jej niepotrzebny... Serio?

Niniejszym chyba wyleczyłam się z sięgania po współczesne romanse. Bleh.

I pomyśleć, że przez pół życia takie bzdury czytałam... Nie wiem, czy to zasługa "Złych książek" Pawła Opydo, czy co, ale dopiero ta powieść otworzyła mi oczy na to, jak tendencyjne są współczesne romansidła.

Schemat goni schemat, zawsze to samo. Bohaterowie wpadają na siebie, na dzień dobry zaliczają słowną utarczkę i stwierdzają, że się nie lubią, ale popęd i tak wygrywa...

Ojj bardzo potrzebowałam takiej książki. Lekka, szybko się czyta. Idealna na chłodne jesienno- zimowe wieczory. Sama historia od początku mnie wciągnęła. Niemal przez całą historię miałam uśmiech na twarzy ;) Lubiłam utarczki między Nicole a Howkiem. Spodobał mi się oczywiście Raul ;)

Polecam ;)

Ojj bardzo potrzebowałam takiej książki. Lekka, szybko się czyta. Idealna na chłodne jesienno- zimowe wieczory. Sama historia od początku mnie wciągnęła. Niemal przez całą historię miałam uśmiech na twarzy ;) Lubiłam utarczki między Nicole a Howkiem. Spodobał mi się oczywiście Raul ;)

Polecam ;)

Kolejna fajna, przyjemna książka przy której się wzruszyłam, miałam wypieki na twarzy, pełna humoru...uczuć i miłosnych zawirować, uniesień historia Nicole, Clair i Jesse to trzy siostry, prowadzą wspaniałą cukiernie i wypiekają pyszne ciasteczka...siostry utraciły więź siostrzaną od dawna i relacje mają nie za ciekawe.Ale łączy ich domowy interes cukiernia odziedziczona po rodzicach, gdzie we trzy pracują.
Cudowna, ciepła opowieść miło się mi czytało naprawdę zachwycona jestem tą książką Pani Susan Mallery mojej ulubionej autorki uwielbiam zachwyca mnie,po prostu porusza moje serce, wzrusza i bawi.
Pewnego dnia Nicole poznaje Hawka trenera futbolu on jest pod jej urokiem, zakochuje się w niej czuje miłość ona tak samo.
Zauroczona, oczarowana jest nim wpadają po uszy zakochani w sobie.
Naprawdę fajna lektura, przyjemnie się czyta!!!

Kolejna fajna, przyjemna książka przy której się wzruszyłam, miałam wypieki na twarzy, pełna humoru...uczuć i miłosnych zawirować, uniesień historia Nicole, Clair i Jesse to trzy siostry, prowadzą wspaniałą cukiernie i wypiekają pyszne ciasteczka...siostry utraciły więź siostrzaną od dawna i relacje mają nie za ciekawe.Ale łączy ich domowy interes cukiernia odziedziczona po...

Generalnie, bardzo wynudziłam się przy tej książce. Jest to jedna ze słabszych powieści, jakie kiedykolwiek czytałam - ani nie była specjalnie zabawna, ani dramatyczna, ani dobra, ani zła – raczej ckliwie naiwna i po prostu nijaka. Wg mnie, niektóre harlequiny mają w sobie więcej życia i polotu. Dlatego dziwią mnie stosunkowo wysokie oceny..., ale wiadomo, gusta są różne, akurat w mój ta książka kompletnie nie trafiła.
Ja jestem bardzo rozczarowana...

Nie polubiłam bohaterów, no może z wyjątkiem Raula, który, pomimo trudnej przeszłości i młodego wieku, jest rozsądnym i bardzo dojrzałym chłopakiem. Natomiast, jak mało kto, wkurzała mnie Brittany - córeczka tatusia i rozpieszczony bachor – tak głupiutkiej, naiwnej i zapatrzonej w siebie bohaterki nie pamiętam. Jest tak dziecinna, rozpuszczona, egoistyczna i lekkomyślna, że aż zęby bolą.
Oczywiście, duża w tym zasługa Hawka – jej ojca i jednocześnie głównego bohatera. On również nie wzbudził mojej sympatii – adonis, któremu wydaje się, że jest mega wspaniały i nieomylny, a tak naprawdę nie do końca panuje nad swoim życiem – po śmierci żony cały czas pobłażał córce i wychował ją na samolubną księżniczkę, którą wielokrotnie miałam ochotę porządnie potrząsnąć. Staje się kategoryczny wobec niej dopiero, gdy jest już za późno. Zrzuca swoje problemy na Nicole i bierze nogi za pas, gdy sytuacja się komplikuje. Jest niedojrzały i w gruncie rzeczy boi się odpowiedzialności.

Nicole nie wzbudziła we mnie żadnych większych emocji ani pozytywnych, ani negatywnych – taka trochę uciemiężona losami innych osóbka, pogubiona we własnym życiu.

A tak na marginesie, chyba woda w tym mieście (Seattle?) ma jakieś cudowne właściwości, bo takiej liczby kobiet w ciąży dawno nie było...paranoja.

Raczej nie sięgnę po pozostałe 2 tomy, bo czas poświęcony na lekturę tej powieści uważam za zmarnowany.

Generalnie, bardzo wynudziłam się przy tej książce. Jest to jedna ze słabszych powieści, jakie kiedykolwiek czytałam - ani nie była specjalnie zabawna, ani dramatyczna, ani dobra, ani zła – raczej ckliwie naiwna i po prostu nijaka. Wg mnie, niektóre harlequiny mają w sobie więcej życia i polotu. Dlatego dziwią mnie stosunkowo wysokie oceny..., ale wiadomo, gusta są różne,...

Znacznie lepsza od pierwszego tomu. Choć nadal kojarzy mi się wyłącznie ze zwykłym odprężaczem, wręcz typowo harlequinowskie pisanie. A szkoda, bo tak na to wyczekiwałam. Stwierdzam jednak, że spełniła swoje zadanie - odpręża, wciąga i wywołuje lekki uśmiech na twarzy. Choć wszystko jest przesłodzone i wręcz nierealne, czasem fajnie oderwać się od szarej rzeczywistości i po prostu dać się porwać.

Znacznie lepsza od pierwszego tomu. Choć nadal kojarzy mi się wyłącznie ze zwykłym odprężaczem, wręcz typowo harlequinowskie pisanie. A szkoda, bo tak na to wyczekiwałam. Stwierdzam jednak, że spełniła swoje zadanie - odpręża, wciąga i wywołuje lekki uśmiech na twarzy. Choć wszystko jest przesłodzone i wręcz nierealne, czasem fajnie oderwać się od szarej rzeczywistości i po...

"Uświadomienie sobie, że masz problem, to pierwszy krok do jego rozwiązania."

"- Nie, nie jest idealny, ale jest idealny dla mnie." <3

"Uświadomienie sobie, że masz problem, to pierwszy krok do jego rozwiązania."

"- Nie, nie jest idealny, ale jest idealny dla mnie." <3

Lekka przyjemna historia z mądrą lekcją. Seria ma trzy tomy, ale można czytać każdą osobno, ponieważ bardzo dobrze opisane są postacie w każdej części, dzięki czego nic się nie traci.

Lekka przyjemna historia z mądrą lekcją. Seria ma trzy tomy, ale można czytać każdą osobno, ponieważ bardzo dobrze opisane są postacie w każdej części, dzięki czego nic się nie traci.

fajnie przyjemnie i szybko się czyta można się również wzruszyć.polecam

fajnie przyjemnie i szybko się czyta można się również wzruszyć.polecam

Historia Nicolle wzrusza, bawi, skłania do refleksji.
Cały cykl jak dla mnie do tej pory bomba.
Właśnie zaczynam III tom trylogii.

Historia Nicolle wzrusza, bawi, skłania do refleksji.
Cały cykl jak dla mnie do tej pory bomba.
Właśnie zaczynam III tom trylogii.

Tak lekko, szablonowo, trochę naiwnie. Takie czytadło. Bez większych wrażeń.

Tak lekko, szablonowo, trochę naiwnie. Takie czytadło. Bez większych wrażeń.