Wzloty i upadki głównych bohaterów są tutaj pokazane praktycznie przez cały czas. A żeby było ciekawiej, to niebezpieczeństwo też się tutaj czaiło kilka razy. I właśnie w takich momentach nie wiadomo, co będzie dalej, trzeba czytać do końca ;)

Wzloty i upadki głównych bohaterów są tutaj pokazane praktycznie przez cały czas. A żeby było ciekawiej, to niebezpieczeństwo też się tutaj czaiło kilka razy. I właśnie w takich momentach nie wiadomo, co będzie dalej, trzeba czytać do końca ;)

Cecily i Tate - historia, do której bardzo lubię wracać. Może nieco naiwna i momentami przesłodzona, ale jednocześnie słodka i sentymentalna.

Cecily i Tate - historia, do której bardzo lubię wracać. Może nieco naiwna i momentami przesłodzona, ale jednocześnie słodka i sentymentalna.

Tate przed laty skradł serce Cecily, kiedy uratował ją przed okrutnym ojczymem. Całe życie się nią opiekował i trzymał ją na dystans. Cecily wie, że nigdy nie będą razem, bo dzieli ich różnica ras, a Tate jest Indianinem i pragnie spłodzić potomka czystej krwi. Wie, że nigdy nie zwiąże się z Cecily, o czym wyraźnie jej zakomunikował.
Minęło sporo czasu i wiele się zmieniło. Cecily osiagnęła spory sukces, zaczyna karierę i stała się samodzielna. Tate natomiast uwikłał się w polityczny skandal, który stanowi niebezpieczeństwo dla niego samego, jak i jego bliskich, w tym Cecily. Nie zmieniły się jednak uczucia Cecily, także Tate zdaje sobie sprawę z uczuć do młodej dziewczyny, którą zawsze się opiekował. Na drodze do ich związku stają jednak niebezpieczeństwa i przekonania Tate'a, który upracie się ich trzyma.
Diana Palmer to autorka, po której powieści sięgam z niekłamaną przyjemnością. Dlatego wiedziałam, że nie mogę przejść obok tej pozycji obojętnie, chociaż okładka nie za specjalnie zachęcała, a opis niewiele obiecywał. I dobrze, że mnie to nie zniechęciło, bo książka wbiła mnie w fotel. Wszystko zaczęło się zwyczajnie, ale później, choć schematycznie, powieść tak mnie wciągnęła, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Bardzo polubiłam bohaterów, chociaż czasami Tate denerwował mnie tym swoim uporem w zamierzeniu spłodzenia czystej krwi indiańskiego potomka, i kibicowałam im z całego serca. Kilkukrotnie się wzruszyłam i z wiem, że z sentymentem będę powracać do tej historii.

Tate przed laty skradł serce Cecily, kiedy uratował ją przed okrutnym ojczymem. Całe życie się nią opiekował i trzymał ją na dystans. Cecily wie, że nigdy nie będą razem, bo dzieli ich różnica ras, a Tate jest Indianinem i pragnie spłodzić potomka czystej krwi. Wie, że nigdy nie zwiąże się z Cecily, o czym wyraźnie jej zakomunikował.
Minęło sporo czasu i wiele się zmieniło....

Od ostatniego sięgnięcia po coś spod pióra Diany Palmer minął prawie rok. Przeczytałam dwie z jej książek, a trzeciej nie skończyłam. Zbyt wiele szarych komórek zostało narażonych na ciosy i to trzema falami. Zarzekałam się również, że więcej po nic podobnego nie sięgnę, a jednak! Gdy zobaczyłam tytuł Papierowa róża i tę okładkę tak harlequinnową, tak bardzo diano-palmerowską, że poczułam przypływ jakiejś tęsknoty za historiami o twardych facetach w kraciastych koszulach. Nie ma w tym ani cienia ironii - naprawdę sięgnęłam po tytuł z czystą ciekawością i pełnią optymizmu!

Cecily Peterson to młoda kobieta, która po ciężkich przeżyciach boi zaufać się mężczyznom. Wyjątkiem jest jednak jej bohater - Tate, którego obdarzyła uczuciem. Jest on przywiązanym do swojej kultury Lakotą, który nie chce niszczyć linii krwi. Dlatego też nie ma zamiaru związać się z żadną białą kobietą, co Cecily rozumie doskonale.
W międzyczasie w Watipi pojawiają się problemy dotyczące finansów i budowy kasyna, a w szpiega ma pobawić się sama panna Peterson. Podczas śledztwa dowiaduje się interesujących informacji, które mogą mieć wpływ na los wielu ważnych dla niej ludzi.

Mimo że minął rok, to w dalszym ciągu potrafię dostrzec te uwierające podobieństwa pomiędzy historiami i to właśnie od nich zacznę.
Pierwszym z nich jest po raz kolejny traktowanie głównej bohaterki jak pępek świata. Wszyscy ją kochają (oczywiście poza jej potencjalną konkurentką włożonej przez autorkę do szufladki nie lubić),rozmawiają albo z nią, albo o niej. Nieważne, że w tle dzieją się poważne polityczne sprawy i wszyscy bohaterowie mają swoje życie - gdy dostają swoje pięć minut, to wykorzystane one zostają na głębokie przemowy o wielkiej miłości co góry przenosi.
Jak najbardziej również rozumiem, że niektóre informacje należy przekazać w prosty sposób, ale no... nie wszystkie. Większość dialogów nie ma racji bytu w prawdziwym świecie jak na przykład wmuszanie Cecily i Tate'owi uczuć. Są one dla nas odbiorców oczywiste, ale dlaczego drugoplanowi bohaterowie muszą się wżynać we wszystko i prowadzić całą relację za rączki? To coś w stylu on cię kocha, nie może bez ciebie żyć. Widzę jak na ciebie patrzy. Znam go zbyt dobrze. Wiem, że on cię pragnie, a tamta to tylko zabawka. Słyszałam co tam robiliście w salonie - za cicho było. On wyszedł wzburzony, bo cię kocha i był zły.
Ugh... Jest to głupie, że autorka traktuje swoich czytelników jak głupków, choć jeśli myśli, że ludzie są tacy jak jej bohaterowie, to może nie powinno być to nic dziwnego. Cecily sprawia wrażenie ogarniętej kobiety, a jednak w poważnych sprawach mających powiązania polityczne, które mogą zagrozić jej życiu, życiu Lakotów i wielu innych ludzi, to kilka stron po tym jak poproszono ją o utrzymanie wszystkiego w sekrecie, już wszystko powiedziała mamie Tate'a. No, ludzie...

Nie ma jednak co skupiać się na samych negatywach. Trafionym pomysłem było stworzenie męskiego bohatera jako Lakoty. Było to coś nowego i chociaż samych faktów i informacji było niewiele, to jednak duży krok naprzód biorąc pod uwagę ilość stworzonych kowbojów przez Dianę Palmer.

Czytanie całości zabrało mi dość dużo czasu biorąc pod uwagę szybkość z jaką potrafiłam pochłonąć inne harlequiny. Może to przez natłok obowiązków, a może przez wątki polityczne, których tematyka jakoś gorzej do mnie przemawia. Na rankingu dianopalmerowych harlequinów tytuł plasuje się gdzieś blisko Księżniczki z Teksasu, z tym że poprzedni tytuł, z tego co pamiętam, miał bardziej ogarniętych męskich bohaterów.

Od ostatniego sięgnięcia po coś spod pióra Diany Palmer minął prawie rok. Przeczytałam dwie z jej książek, a trzeciej nie skończyłam. Zbyt wiele szarych komórek zostało narażonych na ciosy i to trzema falami. Zarzekałam się również, że więcej po nic podobnego nie sięgnę, a jednak! Gdy zobaczyłam tytuł Papierowa róża i tę okładkę tak harlequinnową, tak bardzo...

Tate wyciągnął do Cecily pomocną dłoń, kiedy miała tylko siedemnaście lat, a jej ojciec próbował ją zgwałcić. Mężczyzna nie tylko sprawił, że nie musiała już tam wracać, zawożąc ją do swojej matki, ale również załatwił stypendium, aby mogła się kształcić. Był przy niej, kiedy go potrzebowała, opiekował się, a ona się w nim zakochała.
Minęło sporo lat, a Cecily stała się kobietą robiącą karierę. Została antropologiem, a praca jest również jej pasją. Co prawda nadal kocha Tate, jednak wie, że nic z tego nie wyjdzie. Mężczyzna jest dumny ze swojego pochodzenia i nie zamierza wiązać się z żadną białą kobietą na stałe. Na dodatek Cecily dowiaduje się od jego obecnej partnerki, że nie było żadnego stypendium, a za jej edukację i utrzymanie płacił Tate. Młoda kobieta czuje się oszukana, zraniona i zamierza udowodnić, że potrafi sama o siebie zadbać i nie potrzebuje już opiekuna. Jednak są pewne sprawy, pewne tajemnice, które mogą wiele zmienić zarówno w życiu Cecily, jak i Tate. Na dodatek młodej kobiecie grozi niebezpieczeństwo. Jakie tajemnice zostaną odkryte? Kto i dlaczego grozi kobiecie? Czy jej miłość do Tatego jest na tyle silna, aby pokonać przeciwności? Czy mężczyzna zobaczy w niej kogoś więcej niż tylko swoją „podopieczną”?

Diana Palmer jest jedną z autorek, których książki osobiście lubię, dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po kolejną. Jak wrażenie po przeczytaniu? Całkiem pozytywne. Historia Cecily i Tate mnie przypadła do gustu. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły emocje. Momentami byłam zaskoczona tym, co się działo, myślałam, że będzie zupełnie inaczej.
W książce dowiemy się też sporo o Indianach, życiu w rezerwacie itp. Mnie osobiście to zaciekawiło.

Cecily poznajemy w kilku okresach jej życia i „widać” jak dorasta. Z nastolatki niewidzącej dla siebie lepszej przyszłości stała się młodą kobietą, która jest samodzielna, uparta (co nie zawsze się dobrze kończyło),ma własne zdanie i nie boi się go wypowiedzieć. Osobiście ją polubiłam.
Tate jest Indianinem i jest z tego bardzo dumny. Nie chce wiązać się z białą kobietą, ponieważ chce, aby jego plemię przetrwało. Jest uparty, nie cierpi kłamstwa, często nie pozwala sobie nic wytłumaczyć. To bohater, który momentami mnie mocno denerwował swoim zachowaniem. Na szczęście pod koniec się „opamiętał” i się zmienił.

„Papierowa róża” to książka, która mnie się spodobała i według mnie warto po nią sięgnąć. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/09/harpercollins-polska-ksiazka-pt.html

Tate wyciągnął do Cecily pomocną dłoń, kiedy miała tylko siedemnaście lat, a jej ojciec próbował ją zgwałcić. Mężczyzna nie tylko sprawił, że nie musiała już tam wracać, zawożąc ją do swojej matki, ale również załatwił stypendium, aby mogła się kształcić. Był przy niej, kiedy go potrzebowała, opiekował się, a ona się w nim zakochała.
Minęło sporo lat, a Cecily stała się...

Tate przed laty pomógł Cecily uwolnić się od ojczyma, czym skradł jej serce, jednak uświadomił młodej dziewczynie, że nigdy nie będą razem. Aktualnie Cecily jest antropologiem i zaczyna karierę w muzeum, natomiast Tate uwikłał się w polityczny skandal. Mężczyzna oznajmia Cecily, że może jej grozić niebezpieczeństwo i powinni teraz trzymać się razem. Czego dotyczy skandal? Jak wydarzenia z przeszłości wpłyną na życie Cecily i Tate'a?

Pierwszy raz czytałam książkę w której głównym bohaterem był rdzenny Amerykanin, było to dla mnie ciekawe doświadczenie. Bardzo zaciekawiły mnie właśnie tematy związane z przeszłością Indian oraz to jak aktualnie ci ludzie żyją w rezerwatach.
Tate od początku opiekował się Cecily i chciał dla niej jak najlepiej, dlatego zataił przed kobietą pewne fakty. Kiedy bohaterowie ponownie się spotykają Cecily dowiaduje się istotnych rzeczy dotyczących swojej wcześniejszej edukacji i pragnie być niezależna kobietą. W międzyczasie na jaw wychodzą tajemnice z przeszłości matki Tate'a, które przewrócą życie mężczyzny i jego bliskich do góry nogami.
Autorka świetnie pokazała jak niewyjaśnione i zatajone sprawy z przeszłości mają wpływ na życie innych oraz sposób rozumowania pewnych kwestii, dodatkowo udowodniła, że prawdziwa miłość przetrwa wiele, nawet długa rozłąkę i sieć intryg.
Zarówno Tate jak i Cecily chcieli dobra tego drugiego, choćby kosztem własnego szczęścia i złamanego serca.
Doświadczamy razem z bohaterami wielu skrajnych emocji, począwszy od rozczarowania, cierpienia, zazdrości kończąc na trosce, zaufaniu i miłości. 🙂

Tate przed laty pomógł Cecily uwolnić się od ojczyma, czym skradł jej serce, jednak uświadomił młodej dziewczynie, że nigdy nie będą razem. Aktualnie Cecily jest antropologiem i zaczyna karierę w muzeum, natomiast Tate uwikłał się w polityczny skandal. Mężczyzna oznajmia Cecily, że może jej grozić niebezpieczeństwo i powinni teraz trzymać się razem. Czego dotyczy skandal?...

Cecily Peterson od siedemnastego roku życia była pod opieką Tate’a Wintropa. To on, słysząc historię nastolatki napastowanej przez ojca, wpadł na pomysł, że najpierw ukryje ją w rezerwacie u swojej matki Lety, a potem umieści ją w dobrze strzeżonym mieszkaniu i wyśle ją na studia w Waszyngtonie, o jakich dziewczyna marzy. Cecily przyjmuje pomoc Tate’a sadząc, że pieniądze na przetrwanie zyskuje dzięki stypendium. Tak mijają lata jej życia w niewiedzy oraz rosnącej miłości do Tate’a. Pewnego wieczoru w świetle kamer dwóch stacji telewizyjnej, na uroczystym przyjęciu u senatora Matta Holdena, Cecily dowiaduje się prawdy. Od tej pory postanawia żyć na własny rachunek. Przerywa studia podyplomowe, wyprowadza się z mieszkania Tate’a i rozpoczyna pracę w muzeum. Z łagodnej dziewczyny zmienia się w kobietę pełną temperamentu. Nowe oblicze Cecily fascynuje Tate’a, ale mimo wszystko stoi na stanowisku, że nigdy nie powinien ożenić się z białą dziewczyną. W dodatku sprzymierzeniec Cecily, senator Holden, to jego przeciwnik w planowaniu rozwoju rezerwatu.

Tate Winthrop pochodzi z plemienia Lakotów i dumny jest ze swojej przynależności. Jego praca wiąże się z tajemniczymi wyprawami i rządowymi projektami. Jest szefem służb bezpieczeństwa korporacji Hutton. Cecily nie wie wszystkiego, ale świadoma jest niebezpieczeństwa takiej pracy. Tate jest przystojny, toteż cieszy się powodzeniem u kobiet. W dodatku nie grzeszy brakiem pieniędzy. Obecnie u jego boku od paru miesięcy miejsce zajmuje Audrey. Nie podoba się to Cecily, ale potrafi pogodzić się z tym, że nigdy nie zdobędzie serca Tate’a. Przyjaźń zyskuje w osobie Colby'ego Lane'a. To kolejna kombinacja w fabule. Dom w rezerwacie Lety, staje się prawdziwym domem Cecily. Od lat kobieta poznaje kulturę plemienia i bierze udział w uroczystościach i w dodatku zawodowo zajmuje się archeologią.

Historia miłosna z wieloma niespodziankami w tle. Na początku byłam mocno jednak pogubiona w ogólnym zarysie, a kariera Cecily wydaje się jakaś nierzeczywista.Mimo wszystko to przecież Palmer, a ja przy jej książkach jestem najmniej subiektywna. Lubię fikcję jaką tworzy, zawsze zawiłą, ale zawsze z HEA. Papierową różę czytałam po raz pierwszy.


https://slowemmalowane.blogspot.com/2021/09/diana-palmer-papierowa-roza.html

Cecily Peterson od siedemnastego roku życia była pod opieką Tate’a Wintropa. To on, słysząc historię nastolatki napastowanej przez ojca, wpadł na pomysł, że najpierw ukryje ją w rezerwacie u swojej matki Lety, a potem umieści ją w dobrze strzeżonym mieszkaniu i wyśle ją na studia w Waszyngtonie, o jakich dziewczyna marzy. Cecily przyjmuje pomoc Tate’a sadząc, że pieniądze...

Diana Palmer słynie z pisania klasycznych powieści romantycznych i tym samym jest moim pewnikiem, gdy potrzebuję książki odstresowującej, przyjemniej i wciągającej. Wiem na co stać autorkę, wiem również, że nie tworzy ona szczególnie wygórowanych fabuł, ale za to zawsze potrafi zauroczyć mnie słodko-gorzką historią o miłosnym wydźwięku.

"Papierowa róża" to lektura dedykowana wszystkim romantyczkom. Opowiada o miłości, która narodziła się w niełatwym dla bohaterów momencie a jednak przetrwała trudne chwile niosąc radość i ukojenie. Nie ma w tej historii wielkich komplikacji, nie ma przesadnych dramatów czy zawirowań fabularnych, jest za to proza życia (troszkę ugładzona),ale za to pozwalająca czytelnikowi w pełni zaangażować się w rozgrywane wydarzenia.

Ten kto choć raz miał styczność z książkami Diany Palmer na pewno wie czego spodziewać się po autorce. Jej książki są pewnikiem, ponieważ nie zmieniają się od lat, zawsze zachowują podobny motyw przewodni. Dla jednych może być to męczące, dla drugich niekoniecznie i ja właśnie zamykam się w tej drugiej grupie - nie przeszkadza mi wcale schematyczność, kiedy wiem, co w danej książce mnie czeka.

Kiedyś byli przyjaciółmi, później coś ich rozłączyło. Tate i Cecily od zawsze jednak byli sobie przeznaczeni. Po latach ponownie spotkali się w nowych okolicznościach, już dojrzalsi, z bagażem doświadczeń na karku. Nie mniej obydwoje doskonale wiedzieli, że mimo uprzedzeń i dawnych zwad, ich emocje na nowo rozgrzały serca. Poczuje to także czytelnik, ponieważ obdarzenie sympatią głównych bohaterów przychodzi naturalnie a więc sama ich historia również trafia do serca.

Lekka, niezobowiązująca, słodka opowieść o miłości wbrew przeciwności losu. "Papierowa róża" urzeka pięknymi chwilami, pozwala czytelnikowi oderwać się od ponurej rzeczywistości i udowadnia, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Przygotujcie się na klasyczny romans charakterystyczny dla Diany Palmer, ale jeśli gatunek ten nie jest Wam obcy, jestem pewna, że przyjemnie spędzicie czas w towarzystwie Cecily i Tate'a.

Diana Palmer słynie z pisania klasycznych powieści romantycznych i tym samym jest moim pewnikiem, gdy potrzebuję książki odstresowującej, przyjemniej i wciągającej. Wiem na co stać autorkę, wiem również, że nie tworzy ona szczególnie wygórowanych fabuł, ale za to zawsze potrafi zauroczyć mnie słodko-gorzką historią o miłosnym wydźwięku.

"Papierowa róża" to lektura...

Bardzo ciekawa historia miłości Cecily i Tate'a. Bardzo mi się podobała. Z przyjemnością jeszcze kiedyś do niej wrócę. Polecam

Bardzo ciekawa historia miłości Cecily i Tate'a. Bardzo mi się podobała. Z przyjemnością jeszcze kiedyś do niej wrócę. Polecam

Przed laty Tate rozkochał w sobie Cecily, by wkrótce oznajmić jej, że jednak nie mogą być razem. Minęło sporo czasu... i prawie wszystko się zmieniło. Cecily właśnie robi karierę i odnosi duże sukcesy, natomiast Tate jest zaplątany w polityczny skandal o trudnych do przewidzenia konsekwencjach. Twierdzi, że Cecily grozi niebezpieczeństwo i że teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebują siebie nawzajem..

Przed laty Tate rozkochał w sobie Cecily, by wkrótce oznajmić jej, że jednak nie mogą być razem. Minęło sporo czasu... i prawie wszystko się zmieniło. Cecily właśnie robi karierę i odnosi duże sukcesy, natomiast Tate jest zaplątany w polityczny skandal o trudnych do przewidzenia konsekwencjach. Twierdzi, że Cecily grozi niebezpieczeństwo i że teraz bardziej niż kiedykolwiek...