Coś innego, coś prostego. Spodziewałem się więcej sensu i czegoś odkrywczego, dlatego taka ocena, ale może dla kogoś zakończenie będzie jakimś odkryciem.

Coś innego, coś prostego. Spodziewałem się więcej sensu i czegoś odkrywczego, dlatego taka ocena, ale może dla kogoś zakończenie będzie jakimś odkryciem.

Polecam małżonkom, parom, przyjaciołom, kobietom i mężczyznom. To taka pozycja, która niby jest o sprawach oczywistych, ale świetnie ukazuje aspekty życia i współżycia Jego i Jej. Drobna Mysza i postawny Niedźwiedź prezentują postawy, które każdego dnia ćwiczymy na samych sobie ... niekoniecznie się do tego przyznając.

Polecam małżonkom, parom, przyjaciołom, kobietom i mężczyznom. To taka pozycja, która niby jest o sprawach oczywistych, ale świetnie ukazuje aspekty życia i współżycia Jego i Jej. Drobna Mysza i postawny Niedźwiedź prezentują postawy, które każdego dnia ćwiczymy na samych sobie ... niekoniecznie się do tego przyznając.

Opowieść rozpoczyna się od rzucenia nas w życie codzienne Myszki i Niedźwiedzia. Jest to niedobrana para (przez co idealnie do siebie pasująca). Prowadzą normalny tryb życia jak każdy szary człowiek. Myszka jest do bólu poprawna oraz ma swoje manie. Mimo, że jest dużo inteligentniejsza od niedźwiedzia nie naśmiewa się z niego, choć często celnie używa przeciwko niemu ironii i w zabawny sposób pozwala mu myśleć, że to on jest najmądrzejszy. Niedźwiedź natomiast jest postacią autoironiczną, jednak miewa przebłyski szczególnej inteligencji mającej swoje źródło w wspólnie spędzanym czasie z Myszką. Jest do bólu poprawny językowo i ma szeroką wiedzę, choć niekoniecznie przydatną. Książka jest pozbawiona nieodpowiednich treści, więc mogłaby być dobrą bajką dla najmłodszych, ale problemem byłoby tłumaczenie dziecku tej ukrytej psychologii i otwartej ironii na każdym kroku. Znajdziemy też wiele trudnych słów używanych przez niedźwiedzia. Wymagałoby to wielu godzin poświecenia. Skupmy się więc na tym, że jestem dorosłym czytelnikiem i to w moje ręce trafiła.

Gruba i ciekawa czarna okładka zachęciła mnie do siebie, ponieważ sugeruje ona bajkę o podłożu filozoficznym i nie zawiodłam się. Zacznę może od tego, że w środku znajdziemy sporo grafik, które po szybszym przeglądnięciu tworzą osobną historię.Spotykam się z takim zabiegiem po raz pierwszy. Rysunki proste, naszkicowane ołówkiem bez tła i koloru. Są one jak przemyślenia zapisane na czystej karcie umysłu. Zmuszają nas do zastanowienia się nad każdą z scen i odnalezieniu w nich ukrytego sensu. Można wręcz powiedzieć, że zainwestowano naprawdę wiele pieniędzy (jak na polskie standardy) w wizualną stronę książki. Szczerze mnie dziwi, że tak dobrze wydaną pracę można znaleźć w takiej cenie. W internecie też nie kosztuje aż tak wiele, bo można ją dostać za dwadzieścia złotych. Dialogi z pozoru proste kryją głębię ironii i psychologii wciągając nas w świat dwóch odmiennych charakterów, które bardzo się kochają i szukają wspólnie prawdziwego sensu życia. Scenki czasem nie wymagają analizy i od razu widzimy zawarty w nich komizm i sens. Prozaiczne problemy z jakimi nasi bohaterowie się zmagają mają swoją własną głębie i to od nas zależy, czy również je za takie uznamy. Do mnie książka trafiła, miło było tak poleżeć i pomyśleć nad przyziemnymi sprawami, którym o dziwo nie poświęcam za wiele czasu, choć zdarzają się na porządku dziennym. Postacie przyjemne o nietuzinkowych charakterach od razu wzbudzają sympatię. Mam nadzieję, że kiedyś znów trafię na kolejną część przygód Myszki i Niedźwiedzia. Z przyjemnością polecam, choć jest lekko filozoficznie i prostolinijnie.

Zapraszam na bloga: https://zakreconydruk.blogspot.com/2017/07/book-haul-i-recenzja-o-myszce-i.html

Opowieść rozpoczyna się od rzucenia nas w życie codzienne Myszki i Niedźwiedzia. Jest to niedobrana para (przez co idealnie do siebie pasująca). Prowadzą normalny tryb życia jak każdy szary człowiek. Myszka jest do bólu poprawna oraz ma swoje manie. Mimo, że jest dużo inteligentniejsza od niedźwiedzia nie naśmiewa się z niego, choć często celnie używa przeciwko niemu ironii...

W książce Mysz i Niedźwiedź prowadzą dialog jak w serialu "Kasia i Tomek". Zazwyczaj na końcu każdej mikro historii autor strzela do nas ciętą ripostą. Czy celnie? Przekonajcie się sami. Nie polecam wymagać za wiele od tego tytuły, bo możecie się (tak jak w moim przypadku) lekko rozczarować.
Takie coś: w sam raz na jeden raz, o!

W książce Mysz i Niedźwiedź prowadzą dialog jak w serialu "Kasia i Tomek". Zazwyczaj na końcu każdej mikro historii autor strzela do nas ciętą ripostą. Czy celnie? Przekonajcie się sami. Nie polecam wymagać za wiele od tego tytuły, bo możecie się (tak jak w moim przypadku) lekko rozczarować.
Takie coś: w sam raz na jeden raz, o!

Jak sam tytuł mówi "Mysza Górą" jest to książka o myszy i jej wiernym przyjacielu Niedźwiedziu, który praktycznie towarzyszy jej podczas całej książki. Muszę szczerze przyznać, że zanim zajrzałam do opisu książki myślałam, że tytuł książki jest przenośną, jak to było w powieści pana Mirosława Sośnickiego "Modżiburki dwa", która opowiadała o parze zakochanych, nie jakichś fantastycznych stworzeniach. "Mysza Górą" nie jest jednak przenośnią, tytuł mówi całkowitą prawdę, autor Tomasz Matkowski napisał praktycznie rzecz biorąc serię o dwójce nietypowych zwierzakach, które są w sobie zakochane. Mysz jak i Niedźwiedź nie mają konkretnych imion, po prostu zwał je jak zwał, za to posiadają niezwykłe umiejętności. Dwójka bohaterów przypomina ludzi, rozmawia tak jak oni, prowadzi taki sam tryb życia, a nawet ubiera się w ubrania i chodzi jak człowiek. Musicie przyznać sami, że to rzadkie położenie jak na dwójkę głównych postaci i samej książki, która nie jest dla dzieci - takie przynajmniej doszły mnie słuchy, gdyż moje zdanie jest kompletnie inne. Książka nie posiada żadnych nie etycznych scen. Nie ma w niej wulgaryzmów, ani też erotyzmu, czy brutalnych scen, więc w zasadzie można by czytać ją dzieciom na dobranoc, problemem może być jednak język, a może bardziej nie język ja niektóre sformułowania. Autor książki postanowił napisać ją dla starszych odbiorców, co powoduje, że niektóre słowa mogą być niezrozumiałe dla naszych młodszych członków rodziny, więc jeżeli decydujemy się czytać książkę dzieciom, musimy przygotować się na wielogodzinne tłumaczenie do którego będzie potrzeba wielkiej cierpliwości. Z jednej strony to dobrze, jednak z drugiej może się okazać, że takie wyjaśnienia męczą nie tylko tłumaczącego, ale i również dziecko, a swoją drogą również nieco oddalają na chwilę od książki, tak więc to co jest dla dorosłych, niech już pozostanie dla nich i może tego nie ubarwiajmy, chodź dla chcącego nic trudnego. Hmm... czyżby? To co z całkowitym przekonaniem można pokazać dzieciom bez obawy o godzinne tłumaczenie zawartości książki, to jej obrazki. "Mysza Górą" została doskonale wyposażona w szkice postaci, które przedstawiają je w różnych sytuacjach i pozach. Strony książki zostały zapełnione tylko z jednej strony tekstem, lewa połowa tomu zawiera animację. To dość niespotykane w książkach, bo wydawnictwa zazwyczaj liczą się z liczbą wydanych pieniędzy na egzemplarze swoich książek, a jednak "Mysza Górą" posiada na każdej stronie wizerunek swojej bohaterki, który po szybkim przewijaniu stron, rusza się. Taka mała animacja na pewno spodoba się najmłodszym oraz czytelnikom książki. Samo wydanie zewnętrzne powieści jest dość ładne, a nawet bardzo ładne, ekskluzywne. Książka przypomina nieco "66 Sposobów by uwieść wampira lub inną istotę o nieodpartym uroku", jednak oczywiście tylko z wyglądu zewnętrznego, gdyż są to całkiem różne książki, różnych wydawnictw i autorów. Czytając "Mysza Górą" momentami nudziłam się i wierciłam z irytacją. Książka jest spekulacjami o życiu, które czasami mnie nudziły i troszkę irytowały. To co najlepsze w powieści to jednak humor autora. Przygody Myszy i Niedźwiedzia są podzielone na akapity i każda z nich posiada swoją płentę, czy naukę. Niektóre z dowcipów pisarza podobały mi się bardzo, jednak praktycznie w większości widziałam swoich rodziców, więc jest o czym czytać i co sobie wyobrażać, co chyba było celem twórcy książki. Na koniec dla ciekawskich umieszczam fragment książki z tyłu jej okładki, podczas którego czytania nawet moi rodzice zobaczyli siebie nawzajem. "Och, Myszo, po raz pierwszy od dwudziestu lat powiedziałaś mi coś miłego! No, widzisz! Warto było poczekać. - odparła cynicznie Mysza. Tak cynicznie, że aż ten cynizm przesłonił wszystko inne i nie pamiętam już, przy jakiej okazji to powiedziała."

Więcej na: http://today1.blog.onet.pl/130-Tomasz-Matkowski-Mysza-gor,2,ID428284338,n

Jak sam tytuł mówi "Mysza Górą" jest to książka o myszy i jej wiernym przyjacielu Niedźwiedziu, który praktycznie towarzyszy jej podczas całej książki. Muszę szczerze przyznać, że zanim zajrzałam do opisu książki myślałam, że tytuł książki jest przenośną, jak to było w powieści pana Mirosława Sośnickiego "Modżiburki dwa", która opowiadała o parze zakochanych, nie jakichś...

Pełna humoru, alegoryczna kreacja relacji damsko - męskich. Idealna na poprawę samopoczucia, lekka i przyjemna lektura. Polecam ;)

Pełna humoru, alegoryczna kreacja relacji damsko - męskich. Idealna na poprawę samopoczucia, lekka i przyjemna lektura. Polecam ;)