Kolejny potrzebny, świetnie wydany tom serii "Ocalić od zapomnienia". Tym razem autorka, Barbara Ogrodowska, ocala tradycje i zwyczaje polskiej kuchni.
Nie jest to, uchowaj Boże, książka kucharska. Pozycja podzielona jest na 2 części z której pierwsza opisuje podstawowe produkty naszej kuchni, czyli kolejno: zboża i ich pochodne (razem z wypiekami, pieczywem, alkoholami),warzywa, owoce, ryby oraz mięso (które w książce ominąłem bo nie jadam). Druga część to historia polskiej tradycji stołu. Autorka opisuje tu tradycyjne biesiady, hulaszczy tryb życia Sarmatów, szlachty i magnaterii, obżarstwo Sasów, kulturę i savoir-vivre ziemiaństwa i czasów międzywojennych. Książkę kończą rozdziały o kuchni czasów głodu i nieurodzaju oraz tuzach polskiej literatury kulinarnej.
Jeśli lubicie etnografię, polską tradycję, pięknie wydane albumy - to książka w sam raz dla was.

Kolejny potrzebny, świetnie wydany tom serii "Ocalić od zapomnienia". Tym razem autorka, Barbara Ogrodowska, ocala tradycje i zwyczaje polskiej kuchni.
Nie jest to, uchowaj Boże, książka kucharska. Pozycja podzielona jest na 2 części z której pierwsza opisuje podstawowe produkty naszej kuchni, czyli kolejno: zboża i ich pochodne (razem z wypiekami, pieczywem, alkoholami),...

Autorka powraca do czasów, gdy tradycja i folklor miały pewien określony format, klasę, prestiż, gdy czas płynął wolniej, a ludzie potrafili delektować się chwilą.
Pouczające, trochę edukacyjne, a przy tym pełne uroku i pewnej tęsknoty wpisy o tradycyjnych w Polsce produktach spożywczych, ich pochodzeniu, ewaluowaniu potraw. Dodatkowego uroku dodają staropolskie przepisy (czasem nawet z domu autorki),piękne zdjęcia, staranne wydanie.
Dawna kultura charakteryzowała się zarówno oszczędnością, szacunkiem wobec natury i jej darów, a także pewną zmyślnością i bujnością pomysłów. Stąd ciekawe pomysły na kasze, potrawy mączne, warzywa, dziczyznę, miody, przetwory, wędzonki. Jest tu też miejsce na specyfiki domowych apteczek.
Dla mnie zaś największym skarbem były rozdziały poświęcone staropolskim obiadom, posiłkom codziennym i odświętnym, a także wielkim ucztom.
Interesujące są informacje obejmujące tradycje postne, czy te dotyczące źródeł czerpania wiedzy kulinarnej.
Inspirująca historia polskiej sztuki kulinarnej. Do ciągłego powracania nie tylko po natchnienie, ale także po doznania estetyczne wynikające z bardzo starannego wydania tomu. Polecam.


buchbuchbicher.blogspot.com

Autorka powraca do czasów, gdy tradycja i folklor miały pewien określony format, klasę, prestiż, gdy czas płynął wolniej, a ludzie potrafili delektować się chwilą.
Pouczające, trochę edukacyjne, a przy tym pełne uroku i pewnej tęsknoty wpisy o tradycyjnych w Polsce produktach spożywczych, ich pochodzeniu, ewaluowaniu potraw. Dodatkowego uroku dodają staropolskie przepisy...

Cudowna książka, jedna z serii "Ocalić od zapomnienia", której to serii bacznie się przyglądam, i zamyślam skompletować. "Tradycje polskiego stołu" jest książką według autorki o kulturze pożywienia i obyczajach polskiego stołu, o tradycyjnych produktach i potrawach, o upodobaniach i nawykach żywieniowych Polaków, o tym wszystkim co warto ocalić od zapomnienia, o naszym dziedzictwie kulinarnym. Gdybym trafiła na tę książkę w pierwszym roku emigracji, pewnie czytałabym ją ze łzami w oczach;)

Cudowna książka, jedna z serii "Ocalić od zapomnienia", której to serii bacznie się przyglądam, i zamyślam skompletować. "Tradycje polskiego stołu" jest książką według autorki o kulturze pożywienia i obyczajach polskiego stołu, o tradycyjnych produktach i potrawach, o upodobaniach i nawykach żywieniowych Polaków, o tym wszystkim co warto ocalić od zapomnienia, o naszym...

Urzeka od pierwszego wejrzenia. Piękna twarda okładka, na którą nie można się wprost napatrzeć. Znajdujące się na niej zdjęcia krajobrazu a dokładnie mówiąc kawałek nieba symbolizuje stan w którym byłam czytając tą książkę. W środku mnóstwo zdjęć, obrazów, rycin, ilustracji. Właściwie każda rzecz o której mowa jest również przedstawiona za pomocą obrazu.
Lektura podzielona jest na uporządkowane w jasny i spójny sposób rozdziały. Bez problemu można odnaleźć temat Nas interesujący. Pomaga w tym również spis potraw.
Nie da się napisać książki o kuchni bez przepisów. Ona nie będzie wtedy wiarygodna. Cieszy więc fakt, że one tam są i to w liczbie 192. Podane receptury są łatwe, średnie, trudne. Pewnie jest, że większość składników bez problemu znajdzie się w sklepie - w końcu to kuchnia polska.
Plusem są również przytaczane powiedzenia, hasła w encyklopediach oraz wierszyki.
Tradycja to ludzie i o tym też jest ta książka. O ludziach, którzy byli zamożni lub biedni, którzy żyli w danych epokach i adekwatnie do tego mieli swoje przekonania/wierzenia według których jadali i gotowali. Niejednokrotnie dziwiłam się na pomysły dawnych Polaków jak np. nie jadanie świeżych warzyw w trosce o zdrowie.
Pisząc ten tekst pomyślałam o tym, że książka może być wspaniałym prezentem podarowanym córce przez matkę albo też prezentem ślubnym. Pozycja jest wyjątkowa więc i okoliczności jej dawania powinny takie być.
Zapewniam, że jeśli zdecydujecie się wziąć ją w swoje posiadanie to będzie to lektura do której nie raz i nie dwa a nawet nie sto razy zajrzycie.

Urzeka od pierwszego wejrzenia. Piękna twarda okładka, na którą nie można się wprost napatrzeć. Znajdujące się na niej zdjęcia krajobrazu a dokładnie mówiąc kawałek nieba symbolizuje stan w którym byłam czytając tą książkę. W środku mnóstwo zdjęć, obrazów, rycin, ilustracji. Właściwie każda rzecz o której mowa jest również przedstawiona za pomocą obrazu.
Lektura podzielona...

Jako temat prezentacji maturalnej z języka polskiego cztery lata temu, wybrałam temat dla wielu moich rówieśników dziwny i niełatwy. Brzmiał: „Obyczajowa i kulturowa rola stołu”. Wiele osób podśmiewało się z mojego wyboru dziwiąc się jak można pisać o stole. Dla mnie, choć temat faktycznie nie był łatwy, właściwie istniał tylko ten. Bo przecież wielu z nas wie, jak wielką rolę odgrywa rola stołu w naszym życiu. Wszystkie większe uroczystości odbywają się przy nim. Wyobrażacie sobie dom bez stołu? Bez możliwości zebrania całej rodziny w jednym miejscu i delektowania się rozmową i potrawami? Ja nie. Dlatego tak chętnie sięgnęłam po książkę „Tradycje polskiego stołu” Barbary Ogrodowskiej.

Autorka opowiada nam fascynującą historię polskiej kuchni, w tym przede wszystkim o produktach i najważniejszych potrawach, ale także o tradycjach i obyczajach kulinarnych. Mamy szansę poznać kuchnię różnych stanów oraz historie związane ze stołem, zawsze postrzeganym jako ważny element domu rodzinnego czy kojarzonym z nim poczuciem bezpieczeństwa. Autorka zwraca także uwagę na ważną wieź, jaka wytwarza się podczas wspólnego spożywania posiłków czy gotowania.

Czytelnicy poznają wiele przepisów charakterystycznych dla różnych stanów społecznych. Począwszy od warstw ubogich, przez bogatszą kuchnię mieszczaństwa, aż do wykwintnych potraw bogaczy. Będą to zarówno przykłady jadłospisów codziennych, jak i świątecznych. Autorka przybliża także tradycyjne potrawy danych regionów, szczególnie zwracając uwagę na specjały, z których znane są w całym kraju. Nie zabraknie dań przygotowywanych w czasach trudnych, gdy czas i historia nie rozpieszczały naszych przodków. Poznamy wtedy sposoby gospodyń, które mimo braku wielu produktów potrafiły stworzyć pożywienie dla rodziny. W tej publikacji znalazło się także miejsce dla niektórych produktów i potraw obcego pochodzenia, które na stałe zadomowiły się w naszym jadłospisie.

Autorka przy pisaniu książki korzystała z wielu różnych źródeł, głównie opracowań, książek kucharskich, ale także starych kalendarzy. We wszystkich przepisach i cytatach zachowała oryginalny język i pisownię. Dzięki temu całość nabiera jeszcze większej autentyczności i przyjemniej się ją czyta.

Książka podzielona jest na piętnaście pięknie zatytułowanych rozdziałów. Całość jest uzupełniona wieloma zdjęciami, ilustracjami, a także zeskanowanymi przepisami. Wydanie naprawdę robi wrażenie, książkę chce się cały czas przeglądać.

Bardzo się cieszę, że wychodzą takie pozycje. Nasze od dawna istniejące tradycje nie powinny zanikać nawet w czasach internetu i masowej kultury. Są to rzeczy, które naprawdę warto ocalić od zapomnienia.

Polecam wszystkim, choć przede wszystkim przyjemność w jej czytaniu odnajdą osoby ceniące tradycje i polską kuchnię. Ja wiem, że będę wracać do niej jeszcze wiele razy.

6/6

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Muza.

Jako temat prezentacji maturalnej z języka polskiego cztery lata temu, wybrałam temat dla wielu moich rówieśników dziwny i niełatwy. Brzmiał: „Obyczajowa i kulturowa rola stołu”. Wiele osób podśmiewało się z mojego wyboru dziwiąc się jak można pisać o stole. Dla mnie, choć temat faktycznie nie był łatwy, właściwie istniał tylko ten. Bo przecież wielu z nas wie, jak wielką...

5/6

5/6

Pięknie wydana książka. Opowiada o czasach niedawnych, a przecież tak odległych. Książka, która także inspiruje.
Polecam.

Pięknie wydana książka. Opowiada o czasach niedawnych, a przecież tak odległych. Książka, która także inspiruje.
Polecam.