Książką opowiadająca o życiu świętego Ojca Pio oraz o licznych cudach które dzięki łasce Bożej działy się za przyczyną tego wielkiego świętego.

Książka ta jest skierowana do każdego jednak myślę że najbardziej do osób wątpiących w Boga lub niewierzących.

Dobrze aby przeczytały ją także osoby cierpiące na różne choroby aby przekonały się że mogą szukać wstawiennictwa tego wielkiego świętego w uzdrowieniu z choroby.

Osobiście uważam że tego typu książki powinny mieć priorytet u każdego czytelnika.

Książką opowiadająca o życiu świętego Ojca Pio oraz o licznych cudach które dzięki łasce Bożej działy się za przyczyną tego wielkiego świętego.

Książka ta jest skierowana do każdego jednak myślę że najbardziej do osób wątpiących w Boga lub niewierzących.

Dobrze aby przeczytały ją także osoby cierpiące na różne choroby aby przekonały się że mogą szukać wstawiennictwa tego...

Książka ta jest trochę chaotyczna i nie do końca w chronologicznym porządku. Typowe elementy biografii ojca Pio (które moim zdaniem mogły być bardziej dopracowane) mieszają się z ogromną liczbą świadectw osób, które doświadczyły cudów, uzdrowień i były świadkami niezwykłych rzeczy dokonanych przez tego świętego. Większość z tych ludzi znało ojca Pio osobiście. Z ich niesamowitych, niewiarygodnych opowieści wyłania nam się obraz wielkiego świętego, jego charakter, usposobienie oraz liczne charyzmaty. Bilokacja, krwawiące stygmaty, czytanie w myślach i sercu, zaglądanie w przeszłość i przyszłość, zapach kwiatów, uzdrawianie ciała i duszy, fizyczna walka z szatanem, przeżywanie Mszy Św… Nie ma chyba drugiego takiego świętego jak ojciec Pio, który już za swojego ziemskiego życia dokonywał niewyobrażalnych rzeczy.

Książka pod względem technicznym i językowym nie jest zbyt wybitna, zawiera liczne błędy interpunkcyjne (szczególnie podczas przytaczania czyiś wypowiedzi),co pogłębia wspomniany na początku chaos. A jednak ojciec Pio sam zachwyca swoją osobą.

Myślę, że to dobra książka do pierwszego spotkania z ojcem Pio (chociaż ja mimo wszystko wolałabym zacząć od porządnej i szczegółowej biografii). Czyta się ją lekko i szybko, zawiera wiele zdjęć, a świadectwa osób o tym niezwykłym świętym zachęcają do bliższego jego poznania i sięgnięcia po inne książki.

Książka ta jest trochę chaotyczna i nie do końca w chronologicznym porządku. Typowe elementy biografii ojca Pio (które moim zdaniem mogły być bardziej dopracowane) mieszają się z ogromną liczbą świadectw osób, które doświadczyły cudów, uzdrowień i były świadkami niezwykłych rzeczy dokonanych przez tego świętego. Większość z tych ludzi znało ojca Pio osobiście. Z ich...

Jak dla mnie jedna z lepszych polskich książek o o. Pio: autorka zebrała wiele faktów, uporządkowała je, sensownie przedstawiła.
Książka jest dobra, ponieważ temat jest dobry. Gdyby ktoś zebrał kilka listów o Pio i opublikował, to też by były dobre, jak dobre i poruszające jest wszystko o o. Pio.
Natomiast ciężko tu doszukiwać się wyjątkowości w przekazaniu treści i zachwalać walory literackie czy nakład pracy.
Jeżeli jednak ktoś nie czytał nigdy o o. Pio, to zachęcam do tej książki, ponieważ na tle innych polskich prac o tym świętym jest całkiem niezła, a do tego jest bardzo łatwo dostępna. A jak zaczniecie czytać, to o. Pio sam się obroni i zachwyci sobą, zresztą zrobiłby to równie dobrze, gdyby pisarz był znacznie gorszy.

Jak dla mnie jedna z lepszych polskich książek o o. Pio: autorka zebrała wiele faktów, uporządkowała je, sensownie przedstawiła.
Książka jest dobra, ponieważ temat jest dobry. Gdyby ktoś zebrał kilka listów o Pio i opublikował, to też by były dobre, jak dobre i poruszające jest wszystko o o. Pio.
Natomiast ciężko tu doszukiwać się wyjątkowości w przekazaniu treści i...

Słynny stygmatyk, ojciec Pio, a właściwie Francesco Forgione, był znany nie tylko ze swoich krwawiących ran, ale także z tego, że miewał wizje dotyczące końca świata i dnia Sądu Ostatecznego. Pierwsze jego wizje pojawiły się, kiedy Franciszek był jeszcze małym dzieckiem, jednak nie zdawał sobie sprawy z tego, że mogą być czymś nadzwyczajnym. Dopiero z wiekiem zaczął dostrzegać swoją inność coraz wyraźniej. Swoje mistyczne doświadczenia opisywał w listach do swojego powiernika i opiekuna duchowego, ojca Augustyna.

Spór w sprawie ojca Pio trwa już od niemal stu lat, spór pomiędzy wiarą a rozumem. Oskarżyciele ojca Pio przedstawiali przeciwko niemu kilka zarzutów. Oskarżali go o chorobę umysłową, niemoralne podejście do kobiet, niewłaściwe wykorzystanie funduszy oraz o oszustwo – twierdzili, że stygmaty były wykonywane fenolem, po to tylko, by zyskać sławę. Stawiali również zarzuty, że woń świętości ojca Pio, unosząca się dookoła niego, to po prostu efekt używania wody kolońskiej. Agostino Gemelli, zakonnik, lekarz i psycholog, założyciel Uniwersytetu Katolickiego Najświętszego Serca Jezusa w Mediolanie, wnioskował, że ojciec Pio był „ignorantem i samookaleczającym się psychopatą, który wykorzystywał ludzką łatwowierność”.

Przeciwko ojcu Pio prowadzone były liczne dochodzenia, w latach 1924 – 1931 Stolica Apostolska wydawała różne oświadczenia, w których zaprzeczała, że wydarzenia z życia ojca Pio miały swoje źródło w Bogu. Był nawet czas, gdy ojcu Pio zabroniono publicznego wykonywania posługi kapłańskiej, słuchania spowiedzi i odprawiania Mszy Świętej.

A jednak, w roku 1982 Stolica Apostolska zezwoliła arcybiskupowi Manfredonii otworzyć dochodzenie ustalające, czy ojca Pio należy uznawać za świętego. To dochodzenie trwało przez siedem lat i w roku 1990 ojciec Pio został ogłoszony Sługą Bożym. Było to pierwszym krokiem do kanonizacji.

16 czerwca 2002 roku, papież Jan Paweł II ogłosił ojca Pio świętym. W uroczystości kanonizacyjnej wzięło udział 300 tys. osób.

Słynny stygmatyk, ojciec Pio, a właściwie Francesco Forgione, był znany nie tylko ze swoich krwawiących ran, ale także z tego, że miewał wizje dotyczące końca świata i dnia Sądu Ostatecznego. Pierwsze jego wizje pojawiły się, kiedy Franciszek był jeszcze małym dzieckiem, jednak nie zdawał sobie sprawy z tego, że mogą być czymś nadzwyczajnym. Dopiero z wiekiem zaczął...

Wzorcowa hagiografia.

Wzorcowa hagiografia.

Ocena bardzo dobra. Znalazłam w tej książce wszystko, co chciałam wiedzieć w tamtym czasie. Jako dziecko miałam pragnienie spotkać Ojca Pio. Jego zdjęcie z 1919r. (juz miał stygmaty) nosiam przez długie lata w kieszeni ukochanego swetra. Dziś, gdy patrzę na ten wizerunek, - już nie robi na mnie takiego wrażenia,..... , ale ksiązka jest bardzo ciekawa i w jakimś stopniu oddaje niezwykłość postaci Ojca Pio. Fascynujące jest, że miał zdolności bilokacji....i pozostawiał po sobie zapach kwiatów..... .

W tamtym czasie obiecałam sobie wiedzieć więcej o tej postaci, ale w życiu bywa tak, że jest taak cięzko, że z pewnymi nieuchronnymi wydarzeniami, zamyka sie okresy bólu i znajduje sie siłę, na odmianę losu. Od tamtego czasu nie rozczytuję się już w antropologi, psychologii, filozofii, nie znajduje nic twórczego w bólu, nie ogladam filmów z ukrzyzowaniami, mordowaniem - nie muszę. Nie muszę, aby rozumieć.

Ocena bardzo dobra. Znalazłam w tej książce wszystko, co chciałam wiedzieć w tamtym czasie. Jako dziecko miałam pragnienie spotkać Ojca Pio. Jego zdjęcie z 1919r. (juz miał stygmaty) nosiam przez długie lata w kieszeni ukochanego swetra. Dziś, gdy patrzę na ten wizerunek, - już nie robi na mnie takiego wrażenia,..... , ale ksiązka jest bardzo ciekawa i w jakimś stopniu...

o cudach ojca Pio o jego życiu bardzo ciekawa i godna uwagi

o cudach ojca Pio o jego życiu bardzo ciekawa i godna uwagi

Polecam, daje do myślenia. Warto.

Polecam, daje do myślenia. Warto.