Chociaż uczyłam się o kulturze i historii arabskiej Hiszpanii, jestem zaskoczona jak współczesna i uniwersalna jest ta książka. Uderzył mnie ogromny realizm przedstawianych sytuacji i dobra analiza psychologiczna motywacji ludzi, pozbawiona uproszczeń, które nadają dziełu ponadczasowość i pozwalają ją odnieść do siebie wiele setek lat później osobie wychowanej w zupełnie innej kulturze i religii. Zaskoczyło mnie też głośne mówienie o orientacji homoseksualnej, w trochę platońskim klimacie.

Ogólnie polecam książkę - każdemu zakochanemu, kochającemu, i miłośnikom kultury arabskiej.

Chociaż uczyłam się o kulturze i historii arabskiej Hiszpanii, jestem zaskoczona jak współczesna i uniwersalna jest ta książka. Uderzył mnie ogromny realizm przedstawianych sytuacji i dobra analiza psychologiczna motywacji ludzi, pozbawiona uproszczeń, które nadają dziełu ponadczasowość i pozwalają ją odnieść do siebie wiele setek lat później osobie wychowanej w zupełnie...

Rzadko dla przyjemności czytamy traktaty. Naszyjnik gołębicy jest jednak jedyny w swoim rodzaju. Jest kopalnią wiedzy i pięknych cytatów...

Rzadko dla przyjemności czytamy traktaty. Naszyjnik gołębicy jest jednak jedyny w swoim rodzaju. Jest kopalnią wiedzy i pięknych cytatów...

XI wieczny traktat dwudziestokilkuletniego - w czasie pisania- później znanego w tamtej kulturze (andaluzyjskich Arabów) teologa i filozofa. Szczegółowość i rzetelność analizy stanu miłości -choroby, której chory nie chce się pozbyć - wprawia w dobry nastrój i przyprawia o wybuchy śmiechu. Choć temat przecież osiowy i poważny.

XI wieczny traktat dwudziestokilkuletniego - w czasie pisania- później znanego w tamtej kulturze (andaluzyjskich Arabów) teologa i filozofa. Szczegółowość i rzetelność analizy stanu miłości -choroby, której chory nie chce się pozbyć - wprawia w dobry nastrój i przyprawia o wybuchy śmiechu. Choć temat przecież osiowy i poważny.

Przeczytałam też cokolwiek zaskakujący traktat „Naszyjnik gołębicy” Ibn Hazama (dokładniej: Abu Muhhamad Ali ibn Ahmad ibn Sa’id ibn Hazam),arabski, jak sama nazwa wskazuje. Uważam, że jest interesujący dlatego, że nie jest to poradnik ars amandi, jak „Ogród wonnych rozkoszy”, ale psychologiczne ujęcie miłości w jej różnych aspektach z pierwszym rozróżnieniem na miłość i zakochanie, z jakim się spotkałam, oraz na szczegółowe omówienie wszystkich stanów pośrednich i prowadzących do nich. Czy ktoś widział, żeby w XVI wieku w Europie ktoś traktował temat tak poważnie i z takim wdziękiem jednocześnie? U nas zakochany człowiek dopuszcza się dziesiątek nieprzemyślanych rzeczy, a potem można pisać o tym powieści, a przecież gdyby miał świadomość, że być zakochanym i kochać to nie to samo, to nie łamałby życia sobie i innym, nikt też nie ostrzegał przed nudą w związku i nie dawał rad, jak z nią walczyć.

Przeczytałam też cokolwiek zaskakujący traktat „Naszyjnik gołębicy” Ibn Hazama (dokładniej: Abu Muhhamad Ali ibn Ahmad ibn Sa’id ibn Hazam),arabski, jak sama nazwa wskazuje. Uważam, że jest interesujący dlatego, że nie jest to poradnik ars amandi, jak „Ogród wonnych rozkoszy”, ale psychologiczne ujęcie miłości w jej różnych aspektach z pierwszym rozróżnieniem na miłość i...