Przymuszenie kogokolwiek do roli, bez dania mu wyboru prowadzi to przeróżnych nieciekawych sytuacji. Stwarza życie, gdzie zawsze czai się żal niespełnionych ambicji. Gdzie miłość nie płynęła pełnych strumieniem, a prawie nikt nie ma szansy poznać osoby, która poświęciła się dla innych. Warto zadać sobie pytanie, czy nie lepiej walczyć o swoje przekonania, nawet jeśli ryzyko przeciwstawienia się społecznym rolom, zabiera nam odwagę.

Przymuszenie kogokolwiek do roli, bez dania mu wyboru prowadzi to przeróżnych nieciekawych sytuacji. Stwarza życie, gdzie zawsze czai się żal niespełnionych ambicji. Gdzie miłość nie płynęła pełnych strumieniem, a prawie nikt nie ma szansy poznać osoby, która poświęciła się dla innych. Warto zadać sobie pytanie, czy nie lepiej walczyć o swoje przekonania, nawet jeśli ryzyko...

Autorka świetnie oddała psychologię postaci. Nie tylko głównej bohaterki, ale też drugo i trzecioplanowych postaci. O niektórych z nich wspomina rzadko, ale taki rys wystarczy, żeby wyrobić sobie opinię, czy to bohater pozytywny czy negatywny, człowiek dobry, czy też nie. Warto sięgnąć choćby po to, by napawać się tą szczególną umiejętnością autorki.

Autorka świetnie oddała psychologię postaci. Nie tylko głównej bohaterki, ale też drugo i trzecioplanowych postaci. O niektórych z nich wspomina rzadko, ale taki rys wystarczy, żeby wyrobić sobie opinię, czy to bohater pozytywny czy negatywny, człowiek dobry, czy też nie. Warto sięgnąć choćby po to, by napawać się tą szczególną umiejętnością autorki.

Ta książka powoli, z kartki na kartkę stała się czymś więcej niż tylko ładną powieścią. Dodatkowo przy czytaniu są zadawane pytania (niekoniecznie ze znakami interpunkcyjnymi) i są kierowane do wnętrza czytelnika.
Rozmyślając nie ucieka się daleko. Mam wrażenie jakby to było zaplanowane przez pisarkę.

Jest to książka z rodzaju spokojniejszych, ale nadal aktualnych tematów. Tematem jest kobieta i to co naprawdę chce robić. Nawet kiedy jest stara.

Może być momentami nudna, ale nie ciągnie się to stronami. I na pewno jest warta uwagi.

Ta książka powoli, z kartki na kartkę stała się czymś więcej niż tylko ładną powieścią. Dodatkowo przy czytaniu są zadawane pytania (niekoniecznie ze znakami interpunkcyjnymi) i są kierowane do wnętrza czytelnika.
Rozmyślając nie ucieka się daleko. Mam wrażenie jakby to było zaplanowane przez pisarkę.

Jest to książka z rodzaju spokojniejszych, ale nadal aktualnych...

Niesamowite, co można niespodziewanie znaleźć na półce książkowej w lokalnej bibliotece! Powieść 'Wygasłe namiętności' wypożyczyłam od razu, ponieważ moją uwagę przykuło nazwisko autorki, czyli Vity Sackville-West, bardziej znanej w historii literatury jako bliska przyjaciółka (nawet niektórzy twierdzą, że kochanka) Virginii Woolf.
Tytuł może początkowo zmylić, ponieważ nie mamy tutaj historii miłosnej, ale bardzo ciekawą fabułę osnutą wokół starszej wdowy, która postanawia po śmierci męża żyć samodzielnie i zastanowić się nad swoim życiem.
Napisałam 'ciekawą', ponieważ 'Wygasłe...' prezentują punkt widzenia rzadko spotykany w tamtym okresie - co czuła starsza kobieta u schyłku życia, czy miała w młodości marzenia, plany, ambicje? Prędzej spotkamy historię młodej panny, dopiero zaczynającej życie, prawda?
Lady Sladn, bohaterka tej książki, miała plany, marzenia, tytułowe namiętności, z których musiała zrezygnować na rzecz norm społecznych - być przykładną żoną i matką. I znowu okazuje się, że konwenanse tylko ciążą, nie pomagają.
Vita Sackville-West pozytywnie mnie zaskoczyła - okazało się, że jako pisarka bardzo dobrze sobie radziła, a jej poglądy zaprezentowane w tej niewielkiej powieści były bardzo ciekawe. Tylko szkoda, że nie przetłumaczono innych utworów tej autorki...

Niesamowite, co można niespodziewanie znaleźć na półce książkowej w lokalnej bibliotece! Powieść 'Wygasłe namiętności' wypożyczyłam od razu, ponieważ moją uwagę przykuło nazwisko autorki, czyli Vity Sackville-West, bardziej znanej w historii literatury jako bliska przyjaciółka (nawet niektórzy twierdzą, że kochanka) Virginii Woolf.
Tytuł może początkowo zmylić, ponieważ...

Książka ta wpadła mi w ręce całkowicie przypadkowo i mimo, iż jest ciut starsza ode mnie czytało mi się ją bardzo dobrze i ze sporym zaciekawieniem...

Historia może wydawać się nieco przekorna, gdyż ludzka śmierć zazwyczaj kojarzy nam się z pewnego rodzaju końcem, natomiast w tej powieści paradoksalnie jest początkiem życia dopiero co owdowiałej Debory Holland zwanej w otoczeniu Lady Slane...

Kobieta wyszła za mąż bardzo młodo i od tej pory żyła w cieniu męża, który był bardzo znanym i ogromnie szanowanym człowiekiem... Obowiązki związane z byciem żoną arystokraty oraz matką kilkorga dzieci przez lata tłumiły w Lady Slane wszelkie marzenia czy pragnienia...

Po śmierci ojca dojrzałe już dzieci Henry'ego Hollanda i Lady Slane chcą pokierować życiem jak im się wydaje bezwolnej i nieumiejącej o siebie zadbać matki, jednakże ku ich ogromnemu zaskoczeniu Lady Slane im na to nie pozwala... Pomimo swoich 88 lat postanawia ona zamieszkać sama i spełnić chociaż część swoich marzeń...Czy jej się to uda?

Zachęcam do lektury tej opowieści, która doskonale ukazuje, iż tak naprawdę dopóki żyjemy nigdy na nic nie jest zbyt późno...

Książka ta wpadła mi w ręce całkowicie przypadkowo i mimo, iż jest ciut starsza ode mnie czytało mi się ją bardzo dobrze i ze sporym zaciekawieniem...

Historia może wydawać się nieco przekorna, gdyż ludzka śmierć zazwyczaj kojarzy nam się z pewnego rodzaju końcem, natomiast w tej powieści paradoksalnie jest początkiem życia dopiero co owdowiałej Debory Holland zwanej w...

Po przeczytaniu tej książki mam bardzo mieszane uczucia... Przez długi czas nie mogliśmy znaleźć wspólnego języka... Ponadto książka pisana w dziwnym stylu, gdzie w jednej linijce akcja jest w innym miejscu, by w następnej linijce znaleźć się kompletnie, gdzie indziej...

Główną bohaterką jest 88-letnia Debora Holland (zwana przez wszystkich Lady Slane),żona byłego vice-króla i premiera Anglii Henrego Hollanda... Książka rozpoczyna się od śmierci tego ostatniego i w związku z nią Lady Slane odzyskuje "wolność"...

To ostatnie ma bardzo wielką wymowę, gdyż przez blisko 70 lat kobieta tłumiła wszelkie pragnienia i marzenia, poświęcając się całkowicie mężowi i rodzinie... W końcu oderwała się od tego wszystkiego, pragnąc nacieszyć się tym, co jej zostało gdzieś we wspomnieniach...

Lady Slane jest osobą prostoduszną i niezwykle ciepłą, co powoduję że otaczający ją ludzie są dla niej nader mili... Oczywiście rośnie konflikt pomiędzy matką a dziećmi...

Książka ma bardzo ciekawe zakończenie... Nad wyraz mi się podobało, ale na pewno go nie zdradzę... Sami się przekonajcie jak potoczyły się losy Lady Slane i jej rodziny...

Ocena: 6/10

Recenzja opublikowana także na moim blogu:
http://danwaybooks.blogspot.com/2012/07/modosc-po-80-tce.html

Po przeczytaniu tej książki mam bardzo mieszane uczucia... Przez długi czas nie mogliśmy znaleźć wspólnego języka... Ponadto książka pisana w dziwnym stylu, gdzie w jednej linijce akcja jest w innym miejscu, by w następnej linijce znaleźć się kompletnie, gdzie indziej...

Główną bohaterką jest 88-letnia Debora Holland (zwana przez wszystkich Lady Slane),żona byłego...

Tytuł jest okropny, przywodzi na myśl tanie romansidło... a książka wcale romansidłem nie jest. Wręcz przeciwnie, niewiele tam o romansowej miłości. Bardzo dobra, poruszająca, dająca do myślenia. Chyba nawet trochę krzepiąca.

Tytuł jest okropny, przywodzi na myśl tanie romansidło... a książka wcale romansidłem nie jest. Wręcz przeciwnie, niewiele tam o romansowej miłości. Bardzo dobra, poruszająca, dająca do myślenia. Chyba nawet trochę krzepiąca.