Dawno nie czytałem tak dobrej książki. Fanem jestem prozy S. Kinga i nie wierzyłem że ktoś mu dorówna a tu proszę. Powieść bardzo dobra polecam.

Dawno nie czytałem tak dobrej książki. Fanem jestem prozy S. Kinga i nie wierzyłem że ktoś mu dorówna a tu proszę. Powieść bardzo dobra polecam.

Choć wygląda jak klasa B, i wydane było rzutem z resztą pulp lat dziewięćdziesiątych, to Herbert jednak odstaje in plus na tle większości. Zgrabniej operuje językiem, nie ma tylu bzdur, tworzy interesujący background. Do samej pulpy nic nie mam, lubię, najgorsze co może się trafić książce to nuda. Księżyc jest interesującym dziełem, graniczącym z kryminałem i thrillerem. Niestety kuleje rozwój akcji. Pierwsze 150 stron, cała połowa, jest zupełnie o niczym. Wstęp powinien trwać maksymalnie 1/4, chyba że koncepcja narzuca wolne tkanie atmosfery. Potem przyspiesza i robi się lepiej, choć dość dziwnie i pokracznie.

Największym zarzutem jest to, że jest za dobrą na klasę B, ale zbyt nieporadna na poważniejszą. Pozbawiona zalet radosnych, pulpowych głupot nie zastąpiła ich pełnoprawnym, klimatycznym stylem. Ale wciąż całkiem w porządku.

Choć wygląda jak klasa B, i wydane było rzutem z resztą pulp lat dziewięćdziesiątych, to Herbert jednak odstaje in plus na tle większości. Zgrabniej operuje językiem, nie ma tylu bzdur, tworzy interesujący background. Do samej pulpy nic nie mam, lubię, najgorsze co może się trafić książce to nuda. Księżyc jest interesującym dziełem, graniczącym z kryminałem i thrillerem....

Książka z pogranicza horroru i thrillera . Czy warta przeczytania ? Myślę, że tak aczkolwiek nie jest to dzieło wybitne . Typowy nurt z lat osiemdziesiątych . Nauczyciel informatyki na jednej z małych wysp jest nawiedzany dziwnymi krwawymi widzeniami . Jak się okazuje ma on dziwny dar wnikania w umysł bezwzględnej osoby , wyznawcy kultu Księżyca . Powieść nie powala , zabrakło w niej hardości i pazura , ale to jej nie uwłacza . Taki jest James Herbert . Ma wielu zwolenników i przeciwników . Ja jestem po środku . Lubię te horrory , trochę takie z myszką.

Książka z pogranicza horroru i thrillera . Czy warta przeczytania ? Myślę, że tak aczkolwiek nie jest to dzieło wybitne . Typowy nurt z lat osiemdziesiątych . Nauczyciel informatyki na jednej z małych wysp jest nawiedzany dziwnymi krwawymi widzeniami . Jak się okazuje ma on dziwny dar wnikania w umysł bezwzględnej osoby , wyznawcy kultu Księżyca . Powieść nie powala ,...

Księżyc to nie tylko naturalny satelita Ziemi, to także mistyczny symbol. Był inspiracją dla wielu dzieł artystycznych, ale także zbrodni. Ten właśnie motyw wykorzystał James Herbert w swoim thrillerze pt. Księżyc.

Jonathan Childes to nauczyciel informatyki na pewnej niewielkiej wyspie europejskiej. Wcześniej był wziętym administratorem sieci, człowiekiem twardo stąpającym po ziemi, ale po tym, jak jego psychiczne zdolności medium sprowadziły na niego kłopoty, zamieszkał na małej wyspie. Miał nadzieję, że zostanie zapomniany.

W przeszłości pomógł policji w znalezieniu ofiar mordercy, przez co skupił na sobie wzrok ciekawskich ludzi. Ale Childes nie chciał tego daru, uważał go za przekleństwo. I gdy po trzech latach spokoju już myślał, że wszystko wróciło do normy, umiejętności parapsychiczne znów dały o sobie znać… Childes spojrzał w mrok, ale tym razem także mrok spojrzał na Childesa. Morderca również posiadał podobne umiejętności i był w stanie wytropić swojego mimowolnego obserwatora oraz jego najbliższych…

Gra w chowanego

Nie ma się co oszukiwać, książka pt. Księżyc, to nie jest jakieś wybitne arcydzieło. Natomiast spokojnie można ją zaliczyć do bardzo udanych. Przeczytałam ją teraz po raz trzeci i stwierdzam, że jak na książkę napisaną 36 lat temu nie zestarzała się jakoś specjalnie i nadal trzyma w napięciu.

Herbert jest sprawnym pisarzem i umie w budowanie wiarygodnych postaci oraz stopniowe potęgowanie napięcia. Myślę, że Księżyc idealnie nada się jako dobra, choć niespecjalnie wymagająca rozrywka na jeden wieczór.

Księżyc to nie tylko naturalny satelita Ziemi, to także mistyczny symbol. Był inspiracją dla wielu dzieł artystycznych, ale także zbrodni. Ten właśnie motyw wykorzystał James Herbert w swoim thrillerze pt. Księżyc.

Jonathan Childes to nauczyciel informatyki na pewnej niewielkiej wyspie europejskiej. Wcześniej był wziętym administratorem sieci, człowiekiem twardo...

Takie tam czytadełko na letni wieczór - gdybym nie miała w domu, to pewnie bym po to nie sięgnęła.

Takie tam czytadełko na letni wieczór - gdybym nie miała w domu, to pewnie bym po to nie sięgnęła.

Oj troszeczkę nie moje klimaty jednak

Oj troszeczkę nie moje klimaty jednak

Krwisty (nie pozbawiony drobnych wad) przedstawiciel gatunku horror. Zle to czytanie nie jest, czy dobre? Odpowiedzi szukajcie na kartach powiesci. Zakonczenie za to, zakladajac, ze podchodzi sie do calosci z duza doza dystansu, to według mnie, taki uklon w strone Opowiesci z krypty, tanich horrorow tzw klasy B.
Chcialo by sie napisac, lekko, latwo i przyjemnie. Ale jakoś nie wypada, biorac pod uwage tresc. Jest to mimo wszystko kawalek dobrej rozrywki na dlugie samotne wieczory.

Krwisty (nie pozbawiony drobnych wad) przedstawiciel gatunku horror. Zle to czytanie nie jest, czy dobre? Odpowiedzi szukajcie na kartach powiesci. Zakonczenie za to, zakladajac, ze podchodzi sie do calosci z duza doza dystansu, to według mnie, taki uklon w strone Opowiesci z krypty, tanich horrorow tzw klasy B.
Chcialo by sie napisac, lekko, latwo i przyjemnie. Ale jakoś...

Lubię takie niezobowiązujące horrory z lat 80/90, w sam raz na zapełnienie czasu w podróży do pracy. Tym razem wybór padł na "Księżyc" Herberta. Po takiej książce od razu wiem czego mniej więcej się spodziewać. Bohaterem najczęściej jest mężczyzna po przejściach, nieraz borykający się z problemem alkoholowym, wplątany przez przypadek w jakąś tajemniczą sprawę, zahaczającą o zjawiska nadprzyrodzone. Tutaj mamy nauczyciela Jonathana Childes'a, którego co jakiś czas nawiedzają wizje brutalnych mordów, dokonywanych przez tajemniczego oprawcę. Im więcej wizji, tym większa więź umysłowa łączy obie postacie, co prowadzi w końcu do nieuchronnego spotkania.
Na początku czyta się to nie najgorzej, sceny makabrycznych zbrodni są odpowiednio krwawe i odjechane, opisy są dość szczegółowe, ale też bez przesady. Niestety książki takie mają to do siebie, że wszystko idzie jak po sznurku do finału, który dość łatwo przewidzieć. I oczywiście, jak dla mnie, finał zawodzi na całej linii.
Nie jest to najgorsza książka jaką czytałem, nie jest to nawet solidny średniak, ale wystarczy na zapełnienie czasu, kiedy czekam w kolejce na inną lekturę, czytaną akurat przez członka rodziny. Zaliczyłbym tę książkę do kategorii "z braku laku", kiedy nie masz akurat nic innego pod ręką.

Lubię takie niezobowiązujące horrory z lat 80/90, w sam raz na zapełnienie czasu w podróży do pracy. Tym razem wybór padł na "Księżyc" Herberta. Po takiej książce od razu wiem czego mniej więcej się spodziewać. Bohaterem najczęściej jest mężczyzna po przejściach, nieraz borykający się z problemem alkoholowym, wplątany przez przypadek w jakąś tajemniczą sprawę, zahaczającą o...

Dobrze budowane napięcie i wartka akcja. Podobał się także dobór słownictwa przy kreowaniu grozy (przynajmniej w oryginalnej wersji).

Dobrze budowane napięcie i wartka akcja. Podobał się także dobór słownictwa przy kreowaniu grozy (przynajmniej w oryginalnej wersji).

Bardzo dobra książka. Styl pisania przypomina mi S. Kinga. Oczywiście nie może sie z nim równać ale jest to naprawde wyjątkowa książka. Historia ciekawa i wciagająca ale też dość prosta. Jednak jest w niej to coś, zwróciłam na to szczególną uwagę. Napawa niepokojem, dostarcza stresu, pisarz potrafi umiejętnie wzbudzić w tobie uczucie strachu a kiedy przerywasz lekture sam nie wiesz dlaczego tak dziwnie się czujesz. Boisz się ale czego? Szukaj odpowiedzi w zakończeniu ;) polecam

Bardzo dobra książka. Styl pisania przypomina mi S. Kinga. Oczywiście nie może sie z nim równać ale jest to naprawde wyjątkowa książka. Historia ciekawa i wciagająca ale też dość prosta. Jednak jest w niej to coś, zwróciłam na to szczególną uwagę. Napawa niepokojem, dostarcza stresu, pisarz potrafi umiejętnie wzbudzić w tobie uczucie strachu a kiedy przerywasz lekture sam...