Glorię Dale Skinner koiarzyłam dość mętnie z romansów historycznych ,których fabuła toczy się na Dzikim Zachodzie,Kojarzyłam też że kiedyś tam czytałam Kasandrę,ale nie pamiętałam kompletnie co to za książka.Jedyne,co zapamiętałam to fakt,że znałam ją z wydawnictwa Da Capo i że czytałam chyba jeszcze jedną książkę tej autorki,Półdiablę,o ile dobrze kojarzę i tę drugą książkę pamiętałam nieco lepiej.
Cóż mogę powiedzieć?Książka jest dość schematyczna i przewidywalna,miałam nadzieje na jakieś większe zagmatwanie akcji,jakieś sekrety czy traumy z przeszłości rzutujące na wybory bohaterów.Coś takiego znalazłam,ale w bardzo małym natężeniu.Miałam wrażenie podczas czytania,że to kolejna ksiazka z jakiegoś cyklu,że przydałoby się przeczytać wcześniej o dzieciństwie Kasandry(nie wiem,może istnieje historia Julianny,która mogłaby rozjaśnić nieco tajemnice dotyczące przeszłość Sani),w każdym razie wszystko co dotyczyło jej przeszłości wydawało mi sie strasznie mętne.Podobnie zreszta jak sprawa z jej majątkiem,zarządzanym na mocy jakiegoś mitycznego zapisu spadkodawcy(przy czym zapisu nikt nie widział i nikt się nim dotychczas nie interesował) przez konsorcjum finansowe ojca byłego narzeczonego bohaterki.Strasznie to zagmatwanie brzmi i myślę,że gdyby autorka przemyślała swój pomysł na książkę mogłoby jej wyjść fajne czytadło.A wyszło,jak wyszło.Postępowanie bohaterów tak głównych(Kasandra i Dustin) jak pobocznych(dziadek Sani ,ojciec Dustina) wydaje się kompletnie nielogiczne,zwłaszcza gdy dotyczy rzeczy ważnych.Upór Kasandry w kwestii ewentualnego wyjścia za Landona był dla mnie śmieszny,bo dziewczyna nic do niego nie czuła,traktowała go jedynie jako wyjście awaryjne w sytucji,gdy nie dostanie własnych pieniędzy,potrzebnych jej na prowadzenie rancza.Sam Landon też mnie nie porwał,nie lubiłam go od początku.Dużo lepszym bohaterem jest Dustin,choć i on nie jest bez wad.
Lubie romanse w konwencji westernowej,ale dużo lepiej czytało mi się książki chociażby Maggie Osborne czy Emily Carmichael,niż prozę Skinner.
To nie tak,że nic mi się nie podobało(bo parę zalet książka miała),ale obecnie jestem troche bardziej krytyczna w stosunku do polecanek niż kilka czy kilkanaście lat temu.Myślę,że jeszcze sięgnę po jakieś książki autorki żeby sie przekonać czy jest to autorka dla mnie,czy raczej dać sobie z nią spokój.

Glorię Dale Skinner koiarzyłam dość mętnie z romansów historycznych ,których fabuła toczy się na Dzikim Zachodzie,Kojarzyłam też że kiedyś tam czytałam Kasandrę,ale nie pamiętałam kompletnie co to za książka.Jedyne,co zapamiętałam to fakt,że znałam ją z wydawnictwa Da Capo i że czytałam chyba jeszcze jedną książkę tej autorki,Półdiablę,o ile dobrze kojarzę i tę drugą...

„Kasandra” Glorii Dale Skinner to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Wyoming i Kansas City. Bohaterką jest tytułowa Kasandra, właścicielka rancza i olbrzymiej fortuny. O jej rękę i serce/ rękę i majątek starają się dwaj konkurenci – adwokat Dustin Bennett i bankier Landon Webster. Którego z nich wybierze? Kto kocha, a kto udaje?
Powieść jest dosyć schematyczna i przewidywalna. Odniosłam wrażenie, że autorka napisała ją tylko po to, aby przekonać czytelniczki, że czasem warto dać temu, kto nas zawiódł, drugą szansę.

„Kasandra” Glorii Dale Skinner to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Wyoming i Kansas City. Bohaterką jest tytułowa Kasandra, właścicielka rancza i olbrzymiej fortuny. O jej rękę i serce/ rękę i majątek starają się dwaj konkurenci – adwokat Dustin Bennett i bankier Landon Webster. Którego z nich wybierze? Kto kocha, a kto udaje?
Powieść jest...

Romans historyczny w konwencji western. I już jako taki dostał ode mnie plus na samym wstępie, ponieważ bardzo tę konwencję lubię.
Okazało się jednak, że to nie będzie na szczęście jedyny plus.
Jest bowiem spójnie, logicznie, akcja rozwija się stopniowo, wciągając czytelnika coraz bardziej. Bohaterowie są wyraziści i charakterni, dzięki temu cała historia nabiera życia. Mamy poza tym tajemnicę z przeszłości Kasandry, która dodaje tej opowieści smaczku.
Polecam gorąco wszystkim romantycznym duszyczkom, na pewno się wam spodoba :)

Romans historyczny w konwencji western. I już jako taki dostał ode mnie plus na samym wstępie, ponieważ bardzo tę konwencję lubię.
Okazało się jednak, że to nie będzie na szczęście jedyny plus.
Jest bowiem spójnie, logicznie, akcja rozwija się stopniowo, wciągając czytelnika coraz bardziej. Bohaterowie są wyraziści i charakterni, dzięki temu cała historia nabiera życia....

Nudna, przewidywalna i mało porywająca. Nic ciekawego się w niej nie działo. Nie wciągnęła mnie, była taka sobie.

Nudna, przewidywalna i mało porywająca. Nic ciekawego się w niej nie działo. Nie wciągnęła mnie, była taka sobie.