Rzadko zdarza mi się nie kończyć książek. W tym przypadku wiele razy chciałam porzucić lekturę, ale wracałam do niej za każdym razem. W końcu miałam już dość. Autor zmęczył mnie. Narracja, określana jako lekka, w rzeczywistości jest przytłaczająca. Wszyscy bohaterowie mówią w jeden, irytująco egzaltowany sposób, rzucają mięsem w najmniej odpowiednich momentach. Przez to żadna z postaci nie jest wiarygodna. Tył okładki obiecuje czytelnikowi miks różnych klas społecznych, różnorodność charakterów i mieszankę wybuchową. To, co tak naprawdę czeka czytelnika, bardziej przypomina potok bredni wyprodukowanych przez lekko wstawioną osobę, która wyobraża sobie swoje różne wcielenia. Zamiast eksplozji, dostajemy niewypał...

Rzadko zdarza mi się nie kończyć książek. W tym przypadku wiele razy chciałam porzucić lekturę, ale wracałam do niej za każdym razem. W końcu miałam już dość. Autor zmęczył mnie. Narracja, określana jako lekka, w rzeczywistości jest przytłaczająca. Wszyscy bohaterowie mówią w jeden, irytująco egzaltowany sposób, rzucają mięsem w najmniej odpowiednich momentach. Przez to...

Damn, jakkolwiek książka pozostaje łakomym przepisem, który okazuje się niestety niesmaczną, pretensjonalną swawolą, tak chętnie wybrałabym się z autorem na piwo. Niejedno.

Pyszna poetyckość, nieumiejętne dawkowanie. Bohaterowie do ponownego zrobienia.

Damn, jakkolwiek książka pozostaje łakomym przepisem, który okazuje się niestety niesmaczną, pretensjonalną swawolą, tak chętnie wybrałabym się z autorem na piwo. Niejedno.

Pyszna poetyckość, nieumiejętne dawkowanie. Bohaterowie do ponownego zrobienia.

Tematyka ciekawa, bohaterowie intrygujący i dobrze skonstruowani, ale wielka szkoda, że wszyscy mówią tym samym style, choć znacząco się między sobą różnią.

Tematyka ciekawa, bohaterowie intrygujący i dobrze skonstruowani, ale wielka szkoda, że wszyscy mówią tym samym style, choć znacząco się między sobą różnią.

To moja pierwsza książka tego autora. Pierwsze skojarzenie - jak u Masłowskiej. Jednak budowa tekstu, zwłaszcza bardzo długie zdania, opisujące często niejedno zdarzenie, powodują niekiedy konieczność powrotu do ich początku, aby skojarzyć wątek. Miejscami znakomity humor - uśmiałam się z perypetii Magdy i Justyny - jednak po przeczytaniu wszystkich wątków (każdy wątek opowiada o losach wybranej postaci) pozostaje odczucie, że to popis znawstwa języka, wręcz słowotoku autora, a w pamięci nie pozostaje wiele z rysów postaci czy wydarzeń w jakich brały one udział.

To moja pierwsza książka tego autora. Pierwsze skojarzenie - jak u Masłowskiej. Jednak budowa tekstu, zwłaszcza bardzo długie zdania, opisujące często niejedno zdarzenie, powodują niekiedy konieczność powrotu do ich początku, aby skojarzyć wątek. Miejscami znakomity humor - uśmiałam się z perypetii Magdy i Justyny - jednak po przeczytaniu wszystkich wątków (każdy wątek...

Powieść polska pisana prozą żyje i dzięki Bogu ma się całkiem dobrze... Dlaczego polscy czytelnicy wracają poglądami do dawnych czasów, do czasów Stanisława Jachowicza, gdy często padały słowa: "Cudze chwalicie swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie"...

Dawid Kornaga jest jednym z tych autorów, dzięki którym powieść polska ma się dobrze... A jedna z jego ostatnich powieści jest naprawdę niesamowita... Powieść "Single +" opowiada o grupie ludzi z tak zwanych wyższych sfer... Mamy tutaj dziennikarza, accountkę, dyrektor programowy znanej stacji, aktorka, malarka... Każdy z nich ma wszystko czego zapragną, pieniędzy, seksu kiedy, chcą i jak chcą, a także z kim chcą... Jednak mają także swoje defekty... Dziennikarz jest alkoholikiem, accountce nie podoba się jej wygląd, dyrektor ma depresję itd... Drogi tych osób w dziwny sposób się przecinają tworząc mieszankę wybuchową, która wcześniej czy później wybuchnie... Przez większość książki miałem skojarzenie z filmem "Egoiści" w reżyserii Mariusza Trelińskiego z gwiazdorską obsadą: Olafem Lubaszenko, Magdaleną Cielecką, Janem Fryczem czy Rafałem Mohrem...

Z początku książkę czyta się troszkę ciężko, ale później akcja nabiera tempa i wówczas już nie chce się odkładać książki na potem, ale już chce dokończyć i dowiedzieć jak się zakończą perypetie bohaterów tejże powieści... Na uznanie zasługuje fakt, że autor ciągle pisze w pierwszej osobie, umiejętnie wczuwając się w różne osoby (tak różne od siebie)... Oczywiście książkę polecam wszystkim, a w szczególności polskofobom, którzy boją się polskiej literatury jak diabeł święconej wody...

Za lekturę dziękuję Wydawnictwu Filar, od którego dostałem książkę do recenzji...

Ocena: 7/10

Recenzja opublikowana na moim blogu:
http://danwaybooks.blogspot.com/2012/10/czy-zycie-w-pojedynke-ma-sens.html

Powieść polska pisana prozą żyje i dzięki Bogu ma się całkiem dobrze... Dlaczego polscy czytelnicy wracają poglądami do dawnych czasów, do czasów Stanisława Jachowicza, gdy często padały słowa: "Cudze chwalicie swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie"...

Dawid Kornaga jest jednym z tych autorów, dzięki którym powieść polska ma się dobrze... A jedna z jego...

Ciekawy język,czyta się błyskawicznie.I mnóstwo śmiechu(chociaż często przez łzy).

Ciekawy język,czyta się błyskawicznie.I mnóstwo śmiechu(chociaż często przez łzy).