Dziecko ze Lwowa

"Dziecko ze Lwowa" to autobiograficzna opowieść autora o dzieciństwie spędzonym w polskim Lwowie w ubogiej rodzinie żydowskiej. To historia życia w środowisku pełnym sprzeczności: życia wypełnionego próbami asymilacji z jednej i rygorem narzucanym przez przynależność do kultury żydowskiej z drugiej strony.

"Życie dziadka i jego rodziny było skierowane, wyjąwszy codzienną walkę o byt, ku przeszłości. Najważniejsza ze wszystkiego była dla nich religia, mająca swoje korzenie w państwie Izrael, w pięcioksięgu Mojżesza, w Hiobie i historii prześladowań oraz w przekazywanych przez naród żydowski podczas jego wędrówek z pokolenia na pokolenie tradycjach. [...] Nie czuli żadnej więzi z krajem, w którym mieszkali [...].
Z kolei postawę mojej mamy wyznaczała przyszłość. Przywiązana do żydowskich tradycji zważała jednak, by nie stały one na przeszkodzie jej pełnej przynależności do współczesnego świata. Była Żydówką wśród Żydów, Austriaczką wśród Austriaków i Polką wśród Polaków; posiadała nie tylko zdolność, ale też głęboką potrzebę asymilacji [...].
Tata natomiast żył w smutnej teraźniejszości, przepełniony zwątpieniem, krytyczny, nie niesiony ani wiarą ojców, ani objawieniami głoszonymi przez nowych proroków".