Uwielbiam ją. Z niewyobrażalnym wyczuciem autor przedstawia losy drapieżników i w ogóle gadów. Po przeczytaniu od razu przekazałem dalej ze swoją rekomendacją.

Uwielbiam ją. Z niewyobrażalnym wyczuciem autor przedstawia losy drapieżników i w ogóle gadów. Po przeczytaniu od razu przekazałem dalej ze swoją rekomendacją.

Absolutny hit! Gdy byłem mały, to chciałem, jak dorosnę, zostać dinozaurem.

Absolutny hit! Gdy byłem mały, to chciałem, jak dorosnę, zostać dinozaurem.

Ahh... wracają wspomnienia, pierwsza książka, którą wypożyczyłem za dzieciaka i z zafascynowaniem pochłonąłem całą w oka mgnieniu.

Ahh... wracają wspomnienia, pierwsza książka, którą wypożyczyłem za dzieciaka i z zafascynowaniem pochłonąłem całą w oka mgnieniu.

Książkę należy czytać głosem Krystyny Czubównej ;)

Literacko to nie jest nic, co mogłoby porwać, ale historia jest tak oryginalna jak oryginalna jest jej bohaterka, więc czyta się to nieźle. Jest to jednak literacki zapis programu przyrodniczego i nie ma co oczekiwać fajerwerków.

Pozostaje oczywiście pytanie: czy to się mogło wydarzyć? Czy faktycznie jakiekolwiek zwierzęta są tak ciekawskie, czy zwierzęce życie emocjonalne może być tak złożone? To niezłe pytania, warto szukać na nie odpowiedzi w obecnych czasach i pośród zwierząt żyjących współcześnie.

Ale czy dinozaury mogły _takie_ być? A czemu nie? Żyły na świecie przez 200 mln lat. Miały czas by w procesie ewolucji nauczyć się wielu rzeczy i żyć życiem które mogłoby nas zadziwić na wiele sposobów. Po prostu tego nie wiemy i raczej się nie dowiemy. Ekstrapolując jednak z wiedzy o żyjących współcześnie ptakach czy ssakach obstawiałbym, że jak najbardziej ta, i wiele innych niesamowitych historii mogło mieć miejsce. I prawdę mówiąc mam nadzieję, że miały.

Ps. Pan w bibliotece musiał tę książkę wygrzebać z archiwum. Wręczając mi egzemplarz powiedział z lekką nutą zniesmaczenia, że to książka dla dzieci. Jak ja, dorosły facet, mogłeś zniżyć się do wypożyczenia jej?! No więc - bujaj się pan :P To że to nie jest kryminał czy reporataż o pijakach czy ludobójstwach, nie oznacza, że nie jest to książka warta przeczytania - tak przez dziecko, jak i przez dorosłego.

Także - polecam sprawdzić, i choć nie jest to książka na czasie, bo napisana 25 lat temu pewnie pomija mnóstwo ustaleń poczynionych przez paleontologów przez to ćwierćwiecze, ale jako taka stanowi niezłą próbę opisania minionego świata.

Książkę należy czytać głosem Krystyny Czubównej ;)

Literacko to nie jest nic, co mogłoby porwać, ale historia jest tak oryginalna jak oryginalna jest jej bohaterka, więc czyta się to nieźle. Jest to jednak literacki zapis programu przyrodniczego i nie ma co oczekiwać fajerwerków.

Pozostaje oczywiście pytanie: czy to się mogło wydarzyć? Czy faktycznie jakiekolwiek...

Historia ta rozpoczyna się od inwazji, zasadzki i śmierci. Rzecz dzieje się sto dwadzieścia milionów lat temu. Bezbarwnie płaski, często zalewany przez powodzie obszar - obecnie stanowiący centralną część stanu Utah - będzie wkrótce widownią ewolucyjnego wydarzenia, które wstrząśnie zbiorowiskiem ekologicznym dinozaurów. Wydarzeniem tym okaże się przybycie nowego superdrapieżcy.

Historia ta rozpoczyna się od inwazji, zasadzki i śmierci. Rzecz dzieje się sto dwadzieścia milionów lat temu. Bezbarwnie płaski, często zalewany przez powodzie obszar - obecnie stanowiący centralną część stanu Utah - będzie wkrótce widownią ewolucyjnego wydarzenia, które wstrząśnie zbiorowiskiem ekologicznym dinozaurów. Wydarzeniem tym okaże się przybycie nowego...

Super książka. Zdecydowanie za mało jest takich w których jakiś zwierz jest głównym bohaterem.

Super książka. Zdecydowanie za mało jest takich w których jakiś zwierz jest głównym bohaterem.

Książka mojego dzieciństwa przeczytałem kilka razy. Niestety gdzieś się zapodziała.

Książka mojego dzieciństwa przeczytałem kilka razy. Niestety gdzieś się zapodziała.

Powieść napisana z punktu widzenia raptorzycy. Przypomina film dokumentalny, narracja jest konsekwentnie prowadzona w czasie teraźniejszym. Autor podjął bardzo dobrą decyzję i nie próbował swojej bohaterki na siłę uczłowieczać. Zamiast tego spróbował oddać domniemany sposób myślenia prehistorycznego gada, jedynie ubierając go w nasze kategorie językowe. Doprowadziło to do pewnych niezręczności, niektóre fragmenty nie brzmią zbyt wiarygodnie (np. rozdział "Komputer pokrewieństwa"),ale pozwoliło zachować poważny charakter książki.

Ogólnie polecałbym traktować tę powieść w kategoriach ciekawostki. Miłośnicy dinozaurów spokojnie mogą sobie dodać do mojej oceny dwie gwiazdki.

Powieść napisana z punktu widzenia raptorzycy. Przypomina film dokumentalny, narracja jest konsekwentnie prowadzona w czasie teraźniejszym. Autor podjął bardzo dobrą decyzję i nie próbował swojej bohaterki na siłę uczłowieczać. Zamiast tego spróbował oddać domniemany sposób myślenia prehistorycznego gada, jedynie ubierając go w nasze kategorie językowe. Doprowadziło to do...

Jak zaklasyfikować tą książkę? Można uznać ją za powiastkę przyrodniczo-przygodową. Ot, taki trochę London czy Curwood...świat widziany okiem zwierzęcia, próba przełożenia na język ludzi jego działań, przedstawienie procesów myślowych. Siłą rzeczy- personifikacja głównego, zwierzęcego bohatera- przy jednoczesnych próbach utrzymania naukowego punktu widzenia. Moim zdaniem momentami niezbyt dobrze to ze sobą współgrało i owa personifikacja szła nieco zbyt daleko.
Trzeba podkreślić, że próba "wczucia się" w sytuację zwierzęcia i ukazanie świata z jego perspektywy było w tym przypadku wyjątkowo trudne, ponieważ autor uczynił bohaterem zwierzę prehistoryczne, wymarłe. Tak naprawdę opisując nie tylko jego perypetie, "przemyślenia" i zachowania - ale nawet i wygląd czy możliwości fizyczne- bazuje jedynie na poszlakach. Czasami bardziej racjonalnych, czasami dość dyskusyjnych. I to silne poczucie towarzyszyło mi podczas lektury. Autor jako paleontolog opierał się na znalezionych skamieniałościach, poza tym zapewne miał do dyspozycji modele zachowań współczesnych zwierząt drapieżnych i roślinożernych, dość dobrze opisane relacje i zależności między nimi. Zastosował je po prostu opisując dawno wymarłe dinozaury.
Myślę, że należy samemu ocenić czy przedstawiony, mocno hipotetyczny świat nas urzeknie czy nie. Całość jest dość sprawnie napisana, więc chyba warto sprawdzić.

Jak zaklasyfikować tą książkę? Można uznać ją za powiastkę przyrodniczo-przygodową. Ot, taki trochę London czy Curwood...świat widziany okiem zwierzęcia, próba przełożenia na język ludzi jego działań, przedstawienie procesów myślowych. Siłą rzeczy- personifikacja głównego, zwierzęcego bohatera- przy jednoczesnych próbach utrzymania naukowego punktu widzenia. Moim zdaniem...

Książka, której bohaterzy nie są ludźmi, również może zachwycać, co Robert T. Bakker udowodnił swoją krótką, lecz zaskakującą powieścią pt.: "Raptor Red".
"- Nazwijmy ją Utahraptor - zaproponowałem. - No wiesz: "drapieżnik z Utah"" - wspomina narrator i autor jednocześnie, w swojej przedmowie. Jest to jedyny moment, aż do epilogu, gdzie spotykamy się z przedstawicielem homo sapiens.
Książka przedstawia historię samicy raptora, opisaną stylem rodem z kanału przyrodniczego pokroju National Geographic. Razem z gadem poznajemy zależności między kolejnymi członkami stada, poszczególnymi gatunkami dinozaurów na danym terenie, ale również wszelkich innych stworzeń mających wpływ na ich życie.
Autor serwuje nam obrazowe opisy, dzięki którym możemy bez problemu wyobrazić sobie poszczególnych bohaterów bez sięgania po dodatkowe źródła. Wbija nam do głowy idealną ilość informacji, nie wymagając w tym celu jakiegokolwiek wysiłku z naszej strony, a dodatkowo czujemy się tak, jakbyśmy czytali po prostu ciekawą powieść fabularną.
Epilog dodatkowo pozwala nam uporządkować zebrane informacje i jak całość wchłania się z przyjemnością.
Książka otrzymuje ode mnie 8/10, gdyż nie zmieniła w żaden sposób mojego podejścia do życia, spojrzenia na świat, a tego oczekuję od lektury mającej otrzymać wyższą punktację. Uważam jednak, że warto poświęcić ten krótki czas na czytanie i ocenić historię podług własnych odczuć.

Książka, której bohaterzy nie są ludźmi, również może zachwycać, co Robert T. Bakker udowodnił swoją krótką, lecz zaskakującą powieścią pt.: "Raptor Red".
"- Nazwijmy ją Utahraptor - zaproponowałem. - No wiesz: "drapieżnik z Utah"" - wspomina narrator i autor jednocześnie, w swojej przedmowie. Jest to jedyny moment, aż do epilogu, gdzie spotykamy się z przedstawicielem homo...