Dusza do wynajęcia

W dzisiejszych czasach antologii pełnych udziwnionych, marnych pomysłów opracowanych byle jak, i z byle jak ciachniętym zakończeniem, opowiadania z tego zbiorku wręcz skrzą się oryginalnością. Owszem, daleko im do ideału, ale nadal - ich lektura daje swego rodzaju powiew świeżości i zarazem zmusza do pracy szare komórki czytelnika. A to już sporo, zwłaszcza jak na obecne standardy.

Najciekawiej wypada tytułowe opowiadanie Ilii Warszawskiego, o wizycie tajemniczego nieznajomego u niezbyt wybitnego pisarza, zamknięte śliczną, mocną puentą. Równie dobry jest - także autorstwa Warszawskiego - zamykający zbiór tekst "Nie ma niepokojących objawów", w gorzki sposób przedstawiający procedurę odmładzania wybitnego matematyka. Tu podobnie puenta jest mocna, ale zamiast bawić - zmusza do refleksji.

Nieco lżejsze w wymowie, bliższe niezobowiązującej krotochwili, są "Zgodnie z naukowymi danymi" Władlena Bachnowa (wizyta gościa z kosmosu w domu astronoma) i "Pojedynek" Ilii Warszawskiego (oporny student kontra maszyna ucząca). Z kolei "Test na rozsądek" Dymitra Bilenkina proponuje nietuzinkową koncepcję kontaktu ze specyficzną fauną obcego globu.

Cztery pozostałe opowiadania nie wzbudziły u mnie przesadnego entuzjazmu. "Leń" Warszawskiego denerwuje klasyczną sowiecką mentalnością (wydobywanie urobku kilofem jest bardziej wartościowe i satysfakcjonujące niż używanie w tym celu maszyny),"Widziadła" tegoż rozczarowują płytkością realiów (bez ich pogłębienia puenta jest absolutnie nijaka i w sumie pozbawiona sensu - ot, znudzony facet łazi po mieście przyszłości),"Dzień dobry, jestem Mefistofeles" Władlena Bachnowa wygląda na przypadkowo rozszerzony w opowiadanie pomysł (Mefistofeles jako obcy, nie zaś diabeł),a "Chłód na Transplutonie" Bilenkina jest absolutnie pretekstowy (strach przed zamarznięciem w kosmosie).

W dzisiejszych czasach antologii pełnych udziwnionych, marnych pomysłów opracowanych byle jak, i z byle jak ciachniętym zakończeniem, opowiadania z tego zbiorku wręcz skrzą się oryginalnością. Owszem, daleko im do ideału, ale nadal - ich lektura daje swego rodzaju powiew świeżości i zarazem zmusza do pracy szare komórki czytelnika. A to już sporo, zwłaszcza jak na obecne...

Rewelacja! Tom ma 91 stron a treścią powala niejedno grube tomiszcze!Każde opowiadanie to mała perełka, wszystkie opowiadania w tym tomie należą do rosyjskich pisarzy i jak to zwykle u nich jest są pełne polotu, humoru i ikry. Sama szata graficzna jest bardzo interesująca, grafiki otwierające poszczególne opowiadania są naprawdę fantastyczne. Koniecznie będę polować na dalsze tomy seri Stało się jutro. Polecam fanom sf, mega uczta, krótka acz smaczna.

Rewelacja! Tom ma 91 stron a treścią powala niejedno grube tomiszcze!Każde opowiadanie to mała perełka, wszystkie opowiadania w tym tomie należą do rosyjskich pisarzy i jak to zwykle u nich jest są pełne polotu, humoru i ikry. Sama szata graficzna jest bardzo interesująca, grafiki otwierające poszczególne opowiadania są naprawdę fantastyczne. Koniecznie będę polować na...