Książkę kupiłem po obejrzeniu serialu i przez kilka miesięcy leżała na półce. W końcu nastał ten dzień i przeczytałem ją przez 10 godzin, czyta się szybko, akcja i fabuła są rewelacyjne (zwłaszcza po około 150 stronach). Pomimo faktu, że nie jest to może literatura wysokich lotów to czyta się znakomicie. Zdecydowanie warto polecić dla fanów książek z tego gatunku.

Książkę kupiłem po obejrzeniu serialu i przez kilka miesięcy leżała na półce. W końcu nastał ten dzień i przeczytałem ją przez 10 godzin, czyta się szybko, akcja i fabuła są rewelacyjne (zwłaszcza po około 150 stronach). Pomimo faktu, że nie jest to może literatura wysokich lotów to czyta się znakomicie. Zdecydowanie warto polecić dla fanów książek z tego gatunku.

Połączenie Draculi z historią katastroficzną. Genialne.
Pierw otrzymujemy tajemniczy przypadek. Następuje dochodzenie. CDC, lekarze i patolodzy próbują odnaleźć potrzebne ślady. W sprawę mieszają się media. Po czym następuje przełom i coraz więcej masakry i grozy i elementów gore. Szerzy się strach i moje uwielbienie.

Połączenie Draculi z historią katastroficzną. Genialne.
Pierw otrzymujemy tajemniczy przypadek. Następuje dochodzenie. CDC, lekarze i patolodzy próbują odnaleźć potrzebne ślady. W sprawę mieszają się media. Po czym następuje przełom i coraz więcej masakry i grozy i elementów gore. Szerzy się strach i moje uwielbienie.

Cykl "Wirus" to doskonała metafora tego, co dziś serwują nam wampiry - politycy: sukcesywne odbieranie wolności, wysysanie krwi, niepohamowana pazerność. Książkę tę czytać/słuchać można zarówno dla rozrywki, jako całkiem niezły horror, ale dla mnie jest ona właśnie smutną zapowiedzią lat 20. XXI wieku. Przestrogą nie mniej ważną niż słynny "Atlas zbuntowany" Ayn Rand, którą każdy myślący i świadomy człowiek powinien bezwzględnie poznać...

Maciej Dutko
www.evolu.pl

Cykl "Wirus" to doskonała metafora tego, co dziś serwują nam wampiry - politycy: sukcesywne odbieranie wolności, wysysanie krwi, niepohamowana pazerność. Książkę tę czytać/słuchać można zarówno dla rozrywki, jako całkiem niezły horror, ale dla mnie jest ona właśnie smutną zapowiedzią lat 20. XXI wieku. Przestrogą nie mniej ważną niż słynny "Atlas zbuntowany" Ayn Rand, którą...

Byłaby o wiele lepsza gdyby nie była taka rozciągnięta. I jeszcze jednym minusem jest powtarzalność motywów w książce. Nie widzę sensu sięgać po kolejne tomy fabuła jest przewidywalna jak w słabym serialu 😕

Byłaby o wiele lepsza gdyby nie była taka rozciągnięta. I jeszcze jednym minusem jest powtarzalność motywów w książce. Nie widzę sensu sięgać po kolejne tomy fabuła jest przewidywalna jak w słabym serialu 😕

No cóz, spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. A znalazłam: rozwleczony choć ciekawy początek, srodek dużo słabszy i brak pomysłu na zakończenie. Pomysł całkiem OK, ale "wykonanie"- bohaterowie płascy i bezrefleksyjni. Ot, taka historyjka dla niewymagających. Szkoda czasu. Jakby ktoś liczył, że serial jest lepszy- nie bardzo ;)

No cóz, spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. A znalazłam: rozwleczony choć ciekawy początek, srodek dużo słabszy i brak pomysłu na zakończenie. Pomysł całkiem OK, ale "wykonanie"- bohaterowie płascy i bezrefleksyjni. Ot, taka historyjka dla niewymagających. Szkoda czasu. Jakby ktoś liczył, że serial jest lepszy- nie bardzo ;)

Pierwszy tom trylogii o wampirach przejmujących świat.
Autorzy napisali powieść o krwiopijcach w stylu Brama Stokera i nie kierowali się ostaniami trendami przystojnych, kochliwych wampirów.
Potwory są na powrót przerażające, pożądają jedyni krwi i władzy.
Wampiryzm przenoszony jest przez robaki dostające się do krwi.
Od dawna nie czytałam tak dobrego horroru o wampirach i ich przeciwnikach. Nastrój grozy i uciekającego czasu a by powstrzymać przeciwników narasta przez całą książkę.
Czy ekipa prowadzona przez Abraham Setrakian powstrzyma zagrożenie i zarazę?

Pierwszy tom trylogii o wampirach przejmujących świat.
Autorzy napisali powieść o krwiopijcach w stylu Brama Stokera i nie kierowali się ostaniami trendami przystojnych, kochliwych wampirów.
Potwory są na powrót przerażające, pożądają jedyni krwi i władzy.
Wampiryzm przenoszony jest przez robaki dostające się do krwi.
Od dawna nie czytałam tak dobrego horroru o wampirach i...

Nie porwała mnie. Sam pomysł na fabułę całkiem niezły. Jednak z realizacją trafiającą do czytelnika - już gorzej. Nie potrafiłam się w nią wystarczająco zaangażować.

Nie porwała mnie. Sam pomysł na fabułę całkiem niezły. Jednak z realizacją trafiającą do czytelnika - już gorzej. Nie potrafiłam się w nią wystarczająco zaangażować.

Znów perełka. Dawno mnie książka nie przestraszyła tak jak "Wirus". Napięcie w niektórych momentach sięgało zenitu. Nie można oderwać się od lektury by poznać ciąg dalszy. Świetne opisy powodujące, że ciarki przechodzą po plecach. Przedstawienie wampirów jako budzące grozę postacie, zmienia pogląd dobrego i przystojnego krwiopijcę przedstawionego w niektórych książkach. Groza z jaką człowiek podchodzi do tematu, pytanie co by było gdyby spotkało to nas lub naszych bliskich? pokazuje czego się najbardziej boimy.

Znów perełka. Dawno mnie książka nie przestraszyła tak jak "Wirus". Napięcie w niektórych momentach sięgało zenitu. Nie można oderwać się od lektury by poznać ciąg dalszy. Świetne opisy powodujące, że ciarki przechodzą po plecach. Przedstawienie wampirów jako budzące grozę postacie, zmienia pogląd dobrego i przystojnego krwiopijcę przedstawionego w niektórych książkach....

Po kolejnej lekturze Wirusa, zarzynam dostrzegać pewne mankamenty tego tytułu, Gdy przeczytałem książkę po raz pierwszy (tuż po premierze) byłem niesamowicie urzeczony całokształtem, a w szczególności przedstawioną "bardziej realistyczną wersją wampirów", (a trzeba pamiętać w jakim okresie pojawiła się książka, panowała wtedy moda na romantyczne przedstawianie krwiopijców). Gdy kolejny raz przeczytałem powieść Hogana, zaczęły mnie delikatnie uwierać prostota i taka nieporadność językowa w dialogach i opisach. Teraz po kolejnej lekturze mocno rażą mnie już braki warsztatowe autora, ale wampiry i świat przedstawiony nadal sprawiają niesamowitą frajdę z czytania. Największym problemem całej trylogii spłodzonej w współpracy przez Guillermo Del Toro i Chucka Hogana w naszym kraju były niesamowite perturbacje wydawnicze tego cyklu, którego polskie wydanie zostało dokończone dopiero po kilku latach (od ich światowej premiery) przez innego wydawcę, co zdecydowanie odbiło się na niziutkiej popularności tego cyklu w Polsce. Przymykając oko na pewne niedociągnięcia i stosunkowa prostotę, Wirus stanowi niezmiernie ciekawą i satysfakcjonującą lekturę. Gorąco polecam całą trylogię.

Po kolejnej lekturze Wirusa, zarzynam dostrzegać pewne mankamenty tego tytułu, Gdy przeczytałem książkę po raz pierwszy (tuż po premierze) byłem niesamowicie urzeczony całokształtem, a w szczególności przedstawioną "bardziej realistyczną wersją wampirów", (a trzeba pamiętać w jakim okresie pojawiła się książka, panowała wtedy moda na romantyczne przedstawianie...

Jestem po lektorze całej trylogii i według mnie cierpi ona na klasyczny syndrom Del Toro. Mocny i bardzo dobry początek, świetne rozwinięcie i spaprany koniec, ponieważ autorowi znudziła się seria.
Podobało mi się podejście do tematu i oryginalne spojrzenie na wampiryzm - nawet jeśli sam wygląd ssawek został zaczerpnięty z Blade'a.
Książki (a raczej dwie pierwsze części) były na tyle dobre, że zachęciły mnie do obejrzenia serialu, który też jest niczego sobie.

Jestem po lektorze całej trylogii i według mnie cierpi ona na klasyczny syndrom Del Toro. Mocny i bardzo dobry początek, świetne rozwinięcie i spaprany koniec, ponieważ autorowi znudziła się seria.
Podobało mi się podejście do tematu i oryginalne spojrzenie na wampiryzm - nawet jeśli sam wygląd ssawek został zaczerpnięty z Blade'a.
Książki (a raczej dwie pierwsze części)...