Cóż, spodziewałem się czegoś lepszego, choć w sumie nie wiem dlaczego, bo znam poglądy St.Michalkiewicza. Całe te spiskowe teorie (tworzone jakby na zawołanie w każdym dowolnym temacie....) i język używany wobec przeciwników ideowych, to nie moja bajka... Jedyne wartościowe i ciekawe dla mnie tematy, to te związane z działalnością polityczną autora, szczególnie w UPR. Świetna sprawa dla zainteresowanych tematem historii UPRu i prawicy wolnościowej w Polsce. Reszta (w tym prowadzenie wywiadu przez red. Sommera) kiepska, tylko dla przekonanych fanów St.Michalkiewicza...

Swoją drogą, to może chce ktoś odkupić tanio mój egzemplarz? :-)

Cóż, spodziewałem się czegoś lepszego, choć w sumie nie wiem dlaczego, bo znam poglądy St.Michalkiewicza. Całe te spiskowe teorie (tworzone jakby na zawołanie w każdym dowolnym temacie....) i język używany wobec przeciwników ideowych, to nie moja bajka... Jedyne wartościowe i ciekawe dla mnie tematy, to te związane z działalnością polityczną autora, szczególnie w UPR....

Otrzymałem tę pozycję przypadkiem. Pobieżnie - niestety i na szczęście - przejrzałem i nie jestem zaskoczony. Poglądy felietonisty są powszechnie znane, tutaj tylko uwypuklone i wiem, że to nie moja bajka. Tylko dla fanów - pana Michalkiewicza oczywiście.

Otrzymałem tę pozycję przypadkiem. Pobieżnie - niestety i na szczęście - przejrzałem i nie jestem zaskoczony. Poglądy felietonisty są powszechnie znane, tutaj tylko uwypuklone i wiem, że to nie moja bajka. Tylko dla fanów - pana Michalkiewicza oczywiście.

Michalkiewicz to irytujący, wkurzający intelektualista, którego fajnie się czyta. Fajnie, że Tomasz Sommer stawiał się często jako adwokat diabła. Fajna pierwsza część książki, w której jest historia Michalkiewicza. Fatalny dobór zdjęć z jesiennego spaceru.

Michalkiewicz to irytujący, wkurzający intelektualista, którego fajnie się czyta. Fajnie, że Tomasz Sommer stawiał się często jako adwokat diabła. Fajna pierwsza część książki, w której jest historia Michalkiewicza. Fatalny dobór zdjęć z jesiennego spaceru.

Wywiad czytało mi się raczej dobrze, jest to niewątpliwie zasługa Pana Stanisława Michalkiewicza, który dzieli się wieloma ciekawymi informacjami i własnymi niemniej interesującymi spostrzeżeniami (uwagi te dotyczą np. „kapitalizmu kompradorskiego”, „żydofili”, „razwiedki”, „Żywej Cerkwi”…) - a dokonuje tego przy użyciu ładnej polszczyzny (słowo „ładnej”, a nie „pięknej” wynika z faktu, że czasem Pan Stanisław przy swoim wokabularzu mógłby się powstrzymać od przekleństw, a jednak tego nie robi). Znacznie gorsze mam zdanie o prowadzącym wywiad, o Panu Tomaszu Sommerze, który opatrzył książkę nader ciekawym wstępem i właściwie to można by go już wykreślić z tego interesu – to by dobrze zrobiło książce. Pan Sommer, jak sądzę, przygotował się do tego wywiadu merytorycznie, ale nieszczególnie przygotował się do zadawania pytań, a szkoda, bo kończy się to tym, że 8 pytań pod rząd dotyczy Pana Pipesa, a potem, po jednym pytaniu o Rotszylda, dalej pojawia się ten sam Pipes, i temat jest tak w koło Macieju wałkowany, że już nawet udzielający wywiadu próbuje jakoś przełamać ten monotematyzm (a tych fal monotematyzmu kilka się w publikacji znajduje) - moim zdaniem pytania, które zadaje Pan Sommer są niekiedy tak po prostu meczące w odbiorze.
Nie podoba mi się też tytuł, jest taki kabotyński, i mam wrażenie, że z samych wypowiedzi Pana Michalkiewicza, dało się wybrać jakiś dobry cytat, np. wypowiedz: „Każdemu życzę, żeby się nie bał mówić tego, co myśli” można było przerobić na taki tytuł: „Nie bójcie się mówić tego, co myślicie”.
Do wad chyba należałoby też zaliczyć zdjęcia, które przewijają się w książce, bo większość z nich jest kompletnie nie potrzebna i nie wnosi niczego do treści.
[aby nie duplikować pewnych fraz, rekomenduje przeczytanie komentarza Pana Michała Krzyckiego*, z którego opinią zgadzam się w całości]
Mimo tego wszystkiego jest to przyjemna lektura, ale mam wątpliwości czy warta pełnej ceny.

*http://lubimyczytac.pl/ksiazka/75508/michalkiewicz---nie-bojcie-sie-prawdy/opinia/41874089#opinia41874089

Wywiad czytało mi się raczej dobrze, jest to niewątpliwie zasługa Pana Stanisława Michalkiewicza, który dzieli się wieloma ciekawymi informacjami i własnymi niemniej interesującymi spostrzeżeniami (uwagi te dotyczą np. „kapitalizmu kompradorskiego”, „żydofili”, „razwiedki”, „Żywej Cerkwi”…) - a dokonuje tego przy użyciu ładnej polszczyzny (słowo „ładnej”, a nie „pięknej”...

Wywiad Tomasza Sommera ze Stanisławem Michalkiewiczem z 2013-tego roku (jeszcze z czasów rządów PO) to z jednej strony cenna rzecz dla miłośnika twórczości tego felietonisty, a z drugiej to coś w stylu szybkiego skoku na kasę. To miło, że mamy szansę dowiedzieć się trochę więcej na temat życia i twórczości pana redaktora, bowiem jeśli chodzi o życie osobiste, jest on dla swoich wielbicieli osobą raczej skrytą. W książce nie uraczymy bardziej osobistych detali. Jeśli już, to raczej tych związanych ze szkołą i życiem zawodowym, poglądami, polityką, etc.
Od dawna uważam, że te książki, które są wywiadami rzekami oraz zbiory opublikowanych felietonów to właśnie coś w stylu łatwego skoku na kasę. Z drugiej strony trudno odmówić takim wydawnictwom sensu istnienia. Dopóki coś jest wartościowe i znajduje odbiorców... Cóż, wszystko byłoby świetnie, oceniłbym książkę wysoko, ale są pewne zgrzyty. Książka ma niezwykle dużo błędów edytorskich, jak na profesjonalne wydawnictwo. Pomimo sporej ilości zdjęć, wydana jest raczej skromnie, żeby nie rzecz brzydko. Cóż to wszystko jednak znaczy, jeśli po jej lekturze jestem szczęśliwy, że miałem okazję dowiedzieć się więcej o jednym z najbłyskotliwszych polskich felietonistów?
Nienajlepiej świadczy o Tomaszu Sommerze (którego skądinąd bardzo cenię) jako pomysłodawcy książki, a który to tenże wywiad przeprowadził, jeśli wiele razy jego pytania są nietrafione, innym razem zdaje się nie rozumieć swojego rozmówcy, a w kilku miejscach wtrąca swoje własne tezy, a najgorsze, że pomimo jednoznacznej odpowiedzi, irytująco drąży temat. Trudno byłoby mi to wszystko wytłumaczyć, więc napiszę skrótem - redaktor naczelny "Najwyższego Czasu!" nie wykonał swojej pracy najlepiej i o ile błędy redaktorskie można usprawiedliwiać kosztami wydawniczymi, o tyle koledzy z redakcji powinni w takim wywiadzie rzecze zostać odebranymi przez czytelników jak idealnie dobrani rozmówcy, a takiego wrażenia nie odniosłem. Muszę też przyznać, że jak na wywiad rzekę, to taki wywiad mógłby się równie dobrze ukazać jako wywiad internetowy, nakręcony kamerą, wówczas nie byłoby żadnych negatywnych komentarzy dotyczących niewłaściwych, nieciekawych i nietrafionych pytań, ani tego, że czegoś jest za mało, a czegoś za dużo. Książki oceniamy jednak innym kryterium, stąd moja surowa ocena.

Wywiad Tomasza Sommera ze Stanisławem Michalkiewiczem z 2013-tego roku (jeszcze z czasów rządów PO) to z jednej strony cenna rzecz dla miłośnika twórczości tego felietonisty, a z drugiej to coś w stylu szybkiego skoku na kasę. To miło, że mamy szansę dowiedzieć się trochę więcej na temat życia i twórczości pana redaktora, bowiem jeśli chodzi o życie osobiste, jest on dla...

Książka fenomenalna. Przede wszystkim ze względu na Pana Stanisława, który jest niesamowitym erudytą. Przemyślenia SM można czytać i czytać. Jedynym minusem jest chaos panujący w książce i tak jak wspomniała jedna z osób w swojej recenzji nierówne rozdziały.

Książka fenomenalna. Przede wszystkim ze względu na Pana Stanisława, który jest niesamowitym erudytą. Przemyślenia SM można czytać i czytać. Jedynym minusem jest chaos panujący w książce i tak jak wspomniała jedna z osób w swojej recenzji nierówne rozdziały.

Pan Michalkiewicz jest bardzo mądrym człowiekiem, warto więc przeczytać ten wywiad. Tak naprawdę to wydaje mi się, że autor trochę się pogubił, bo tak jakby brakuje w tej książce ładu i składu i tytułowy wywiad jest nieco chaotyczny. Mimo to naprawdę ciekawa pozycja.

Pan Michalkiewicz jest bardzo mądrym człowiekiem, warto więc przeczytać ten wywiad. Tak naprawdę to wydaje mi się, że autor trochę się pogubił, bo tak jakby brakuje w tej książce ładu i składu i tytułowy wywiad jest nieco chaotyczny. Mimo to naprawdę ciekawa pozycja.

Michalkiewicza warto czytać i słuchać, bo jest erudytą, ma ciekawe poglądy i przedstawia je w dowcipnej formie. Ale czy warto przeczytać wywiad-rzekę z nim?
Książka jest nierówna, niektóre rozdziały są bardzo rozbudowane, jak np. ten o Żydach, a niektóre bardzo lakoniczne, ledwie na kilka stron. Temat Unii Europejskiej, kiedy Michalkiewicz wysnuwa bardzo śmiałe tezy, wymagałby dłuższego rozdziału, a nie ledwie kilku kartek. Z kolei wspomniany kilkudziesięciostronicowy rozdział o antysemityzmie i Żydach jest interesujący, inspirujący intelektualnie, a Tomasz Sommer momentami "przegaduje" swojego rozmówcę. Te momenty są najciekawsze.
Oprócz tego irytuje brak jasnego pomysłu na wywiad-rzekę, wątki dotyczące samego Michalkiewicza łączą się z jego poglądami politycznymi, ale nie tworzy to spójnej całości. Do tego w książce dużo jest błędów, nawet w tak podstawowych kwestiach jak numeracja stron w spisie treści, która nie odpowiada rzeczywistej.

Michalkiewicza warto czytać i słuchać, bo jest erudytą, ma ciekawe poglądy i przedstawia je w dowcipnej formie. Ale czy warto przeczytać wywiad-rzekę z nim?
Książka jest nierówna, niektóre rozdziały są bardzo rozbudowane, jak np. ten o Żydach, a niektóre bardzo lakoniczne, ledwie na kilka stron. Temat Unii Europejskiej, kiedy Michalkiewicz wysnuwa bardzo śmiałe tezy,...

Książka zachęcająca do poszerzenia wiedzy o IIIRP.
Polecam

Książka zachęcająca do poszerzenia wiedzy o IIIRP.
Polecam