Ta pozycja naprawdę imponuje rozmachem. Nie dość, że obejmuje swoim zakresem blisko półtora wieku, to jeszcze traktuje w zasadzie o wszystkich dziedzinach kultury: o prozie i poezji, malarstwie i rzeźbie, architekturze i wzornictwie, muzyce i tańcu, filmie i teatrze. Erudycja i oczytanie autora są olbrzymie, jest on jednak historykiem i spojrzenie historyczne dominuje w jego rozważaniach. Operuje faktami, anegdotami, ale i opisami omawianych dzieł. Nigdy jednak nie wchodzi w głąb, co jest w zasadzie zrozumiałe, gdyż tak ambitny program mógł zostać zrealizowany tylko w taki nieco powierzchowny sposób. Dobór artystów i dzieł może niekiedy zaskakiwać: obok sztandarowych nazwisk i tytułów pojawiają się także postaci i dzieła bardzo mało znane. Interesujące są też często niektóre spostrzeżenia autora dotyczące genezy i historii modernizmu. Pozwala to dostrzec różne ciekawe analogie i zależności między dziełami. Summa summarum jest to solidne wprowadzenie w zagadnienie modernizmu, które na dodatek czyta się naprawdę przyjemnie.

Ta pozycja naprawdę imponuje rozmachem. Nie dość, że obejmuje swoim zakresem blisko półtora wieku, to jeszcze traktuje w zasadzie o wszystkich dziedzinach kultury: o prozie i poezji, malarstwie i rzeźbie, architekturze i wzornictwie, muzyce i tańcu, filmie i teatrze. Erudycja i oczytanie autora są olbrzymie, jest on jednak historykiem i spojrzenie historyczne dominuje w...