Bardzo mi się podobała - dla mnie lepsza niż pierwsza z tej serii. Oboje doświadczeni w przeszłości - teraz łączą się uczuciem. Świetna.

Bardzo mi się podobała - dla mnie lepsza niż pierwsza z tej serii. Oboje doświadczeni w przeszłości - teraz łączą się uczuciem. Świetna.

świetna książka...

świetna książka...

Nie byłam przekonana do romansów historycznych. Tą książkę podsunęła mi moja mama, która uwielbia takie książki, niechętnie po nią sięgnęłam ale już po kilku rozdziałach byłam mile zaskoczona. Akcja powieści nie jest "sztywna" tak jak sobie to wyobrażałam. Jak już zaczęłam to nie mogłam jej odłożyć bo za bardzo byłam ciekawa co będzie dalej. Polecam

Nie byłam przekonana do romansów historycznych. Tą książkę podsunęła mi moja mama, która uwielbia takie książki, niechętnie po nią sięgnęłam ale już po kilku rozdziałach byłam mile zaskoczona. Akcja powieści nie jest "sztywna" tak jak sobie to wyobrażałam. Jak już zaczęłam to nie mogłam jej odłożyć bo za bardzo byłam ciekawa co będzie dalej. Polecam

,,Prawdziwa dama" to kolejny tom cyklu rozpoczętego powieścią ,,Lord bez przeszłości". Tym razem głównymi bohaterami stają się przyjaciele pary z pierwszej części: mrukliwy major Randall i tajemnicza akuszerka Julia. Już na wstępie autorka zaserwowała nam sporo emocji: Julia zostaje porwana przez wroga z przeszłości a Randall przypadkiem staje się tym, który ją uratuje. Wtedy to orientują się, że łączy ich więcej niż mogłoby się wydawać. Najprostszym wyjściem z kłopotów zdaje się być małżeństwo. Ale nie, to jeszcze nie koniec. Młodzi będą musieli stawić wspólnie czoła niejednemu niebezpieczeństwu a przede wszystkim zmierzyć się z własnym lękami i obawami zanim dane będzie cieszyć się z wymarzonego ,,Happy endu".

Często powtarzam, że romanse historyczne to dobra lektura na rozluźnienie. Niespecjalnie trzeba skupiać się na fabule, wszystko zmierza do końca, który znamy już od pierwszej strony. Tutaj jest podobnie. Najwięcej dramatyzmu zaserwowana na początku, potem już wszystko przebiega tak jak powinno, kilka zawirowań, żeby nie było nudno i wielki finał.

Spodobał mi się cykl o ,,Zaginionych lordach". Bohaterowie posiadają wiele cech, za które można ich lubić. I nie tylko tych pierwszoplanowych ale przede wszystkich tych przewijających się w tle jak lady Agnes Westerfield. Z pewnością w przyszłości sięgnę po kolejne pozycje.

,,Prawdziwa dama" to kolejny tom cyklu rozpoczętego powieścią ,,Lord bez przeszłości". Tym razem głównymi bohaterami stają się przyjaciele pary z pierwszej części: mrukliwy major Randall i tajemnicza akuszerka Julia. Już na wstępie autorka zaserwowała nam sporo emocji: Julia zostaje porwana przez wroga z przeszłości a Randall przypadkiem staje się tym, który ją uratuje....

Historia Julii zaintrygowała mnie już w pierwszej części, toteż nie mogłam się doczekać, kiedy sięgnę po „Prawdziwą damę”. I było warto!

Julia i Randall to nie bohaterowie idealni, bez skazy, piękni i młodzi, ale ludzie po przejściach, naznaczeni bliznami fizycznymi i psychicznymi, skrywający swoje bolesne tajemnice, które w jakimś stopniu są ze sobą połączone.

Piękny romans, który można by określić: od nienawiści do miłości. Z początku bohaterowie nie pałają do siebie sympatią, a raczej okazują wzajemną niechęć, jak by się wydawało patrząc z boku. W rzeczywistości jednak oboje kochają i są kochani.

Nie zabrakło wątku kryminalnego, kwestii rodzinnych, ani namiętności między bohaterami.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie, a dodatkowym atutem są bohaterowie z innych części, dzięki czemu dowiadujemy się o ich dalszych losach, a także powoli poznajemy bohaterów dalszych opowiadań, dlatego wyrabia się już jakaś pierwsza opinia o nich.

Polecam!!

Historia Julii zaintrygowała mnie już w pierwszej części, toteż nie mogłam się doczekać, kiedy sięgnę po „Prawdziwą damę”. I było warto!

Julia i Randall to nie bohaterowie idealni, bez skazy, piękni i młodzi, ale ludzie po przejściach, naznaczeni bliznami fizycznymi i psychicznymi, skrywający swoje bolesne tajemnice, które w jakimś stopniu są ze sobą połączone.

Piękny...

Fajna nawet, dobrze się ją czytało. Denerwowała mnie jedynie dość spora ilość wykrzykników.

Fajna nawet, dobrze się ją czytało. Denerwowała mnie jedynie dość spora ilość wykrzykników.