rozwińzwiń

Zagubiona dzielnica

Okładka książki Zagubiona dzielnica Patrick Modiano
Okładka książki Zagubiona dzielnica
Patrick Modiano Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy Seria: Klub Interesującej Książki literatura piękna
146 str. 2 godz. 26 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Klub Interesującej Książki
Tytuł oryginału:
Quartier perdu
Wydawnictwo:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania:
1984-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1984-01-01
Liczba stron:
146
Czas czytania
2 godz. 26 min.
Język:
polski
ISBN:
8306022750
Tłumacz:
Wiktor Dłuski
Tagi:
literatura francuska
Średnia ocen

6,0 6,0 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,0 / 10
32 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
858
556

Na półkach:

,, Zagubiona dzielnica '' to dla mnie pierwsze spotkanie z prozą Patricka Modiano, ale zapewne nie ostatnie. Ujęła mnie ta książka swoim subtelnym urokiem, klimatem paryskich uliczek , aurą tajemniczości. To historia wziętego pisarza, który po dwudziestu latach powraca do Paryża i odbywa podróż sentymentalną do miejsc związanych z latami jego młodości. Mężczyzna przeglądając notatki pozostawione przez zmarłego przyjaciela ,przypomina sobie przyjaciół, kobietę w której był zakochany, oraz dramatyczne okoliczności w jakich musiał opuścić Francję. Jeśli ktoś nie lubi onirycznych opowieści pewnie nie zachwyci go ,, Zagubiona dzielnica '', ja tego typu literaturę bardzo lubię i z chęcią sięgnę po inne książki Modiano.

,, Zagubiona dzielnica '' to dla mnie pierwsze spotkanie z prozą Patricka Modiano, ale zapewne nie ostatnie. Ujęła mnie ta książka swoim subtelnym urokiem, klimatem paryskich uliczek , aurą tajemniczości. To historia wziętego pisarza, który po dwudziestu latach powraca do Paryża i odbywa podróż sentymentalną do miejsc związanych z latami jego młodości. Mężczyzna...

więcej Pokaż mimo to

avatar
0
0

Na półkach:

Obcy w swoim mieście - tak można streścić w jednym zdaniu tę melancholijną pozycję. Powroty sentymentalne nie zawsze są "udane" i czasami ta podróż to podróż w świat, którego już się nie odnajdzie. Przeszłość to kraina krętych korytarzy, skąd nie ma łatwej drogi powrotnej. Dla melancholików, dla fanów niespiesznego czytania.

Obcy w swoim mieście - tak można streścić w jednym zdaniu tę melancholijną pozycję. Powroty sentymentalne nie zawsze są "udane" i czasami ta podróż to podróż w świat, którego już się nie odnajdzie. Przeszłość to kraina krętych korytarzy, skąd nie ma łatwej drogi powrotnej. Dla melancholików, dla fanów niespiesznego czytania.

Pokaż mimo to

avatar
288
247

Na półkach:

Są takie książki, które opierają się na wspomnieniu. Paru taktach z przeszłości trącających najwrażliwsze struny wnętrza. I jeśli zapytać, o czym jest ta książka, trudno odpowiedzieć jednym, dwoma, trzema nawet zdaniami.

To jedna z takich książek.

Podróż po starym Paryżu, który stał się nie tylko tłem, ale też żywym uczestnikiem historii kilku ludzi. Nie wrócą już do minionych lat, bo zmieniły się budynki, ulice. A co najważniejsze, zmienili się ludzie. Ale przecież właśnie to, co było, kształtuje teraźniejszość. Stanowi immanentną ciągłość życia, które, choć współczesne, wynika niemal wyłącznie z przeszłych wydarzeń.

Są takie książki, które opierają się na wspomnieniu. Paru taktach z przeszłości trącających najwrażliwsze struny wnętrza. I jeśli zapytać, o czym jest ta książka, trudno odpowiedzieć jednym, dwoma, trzema nawet zdaniami.

To jedna z takich książek.

Podróż po starym Paryżu, który stał się nie tylko tłem, ale też żywym uczestnikiem historii kilku ludzi. Nie wrócą już do...

więcej Pokaż mimo to

avatar
201
137

Na półkach:

Z ksiazki bije nostalgia, z kartek wypływa żal za młodością i przezyciamy, ktore juz nie wroca. Cos w tej historii jest z Wielkiego Gatsbiego; bogactwo, paczka przyjaciol, niezdefiniowane zwiazki,, zycie nocne. Bohater raz jeszcze przezywa tamte wydarzenia z perspektywy czasu. Chodzi ulicami, ktore juz nie sa jego. Przemieszcza sie po miescie, ktore jest mu obecnie obce. Spotyka ludzi, z ktorymi nie potrafi czuc wiezi. Na wszystko patrzy przez pryzmat przeszlosci. Chcialabym aby ktos kiedys tak napisal o moim miescie.

Z ksiazki bije nostalgia, z kartek wypływa żal za młodością i przezyciamy, ktore juz nie wroca. Cos w tej historii jest z Wielkiego Gatsbiego; bogactwo, paczka przyjaciol, niezdefiniowane zwiazki,, zycie nocne. Bohater raz jeszcze przezywa tamte wydarzenia z perspektywy czasu. Chodzi ulicami, ktore juz nie sa jego. Przemieszcza sie po miescie, ktore jest mu obecnie obce....

więcej Pokaż mimo to

avatar
886
123

Na półkach:

Prosty, lecz piękny język, nocny klimat wyczekiwania, proza życia... Książkę zrozumieją ci, którzy - podobnie jak główny bohater - lubią z lekkim masochizmem nurzać się w (nie)szczęśliwej przeszłości. Przypomina nieco "O północy w Paryżu" połączone z czarnym kryminałem.

Spodobał mi się pomysł, by młodość głównego bohatera połączyć ze "zmierzchem" innych, nadaje to całej historii inną perspektywę. Zazwyczaj byłby postacią drugo-trzecioplanową, tutaj - choć pozostaje głównie obserwatorem - ma zaszczyt opowiedzenia swojej historii.

Chciałabym zobaczyć ekranizację.

Prosty, lecz piękny język, nocny klimat wyczekiwania, proza życia... Książkę zrozumieją ci, którzy - podobnie jak główny bohater - lubią z lekkim masochizmem nurzać się w (nie)szczęśliwej przeszłości. Przypomina nieco "O północy w Paryżu" połączone z czarnym kryminałem.

Spodobał mi się pomysł, by młodość głównego bohatera połączyć ze "zmierzchem" innych, nadaje to całej...

więcej Pokaż mimo to

avatar
137
134

Na półkach:

Bardzo lubię prozę Modiano, trafia do mnie ten motyw beznadziejnie niefektywnego ale psychicznie koniecznego powrotu do przeszłości, tego uporczywego zderzania się z natrętnymi pytaniami bez odpowiedzi. Z żalem pewnym tylko : z dotychczas przeczytanych książek Modiano ta jest chyba najsłabsza. Świetny motyw quasi przewodnika po Paryżu jednak historia nazbyt , jak na Modiano, oczywista

Bardzo lubię prozę Modiano, trafia do mnie ten motyw beznadziejnie niefektywnego ale psychicznie koniecznego powrotu do przeszłości, tego uporczywego zderzania się z natrętnymi pytaniami bez odpowiedzi. Z żalem pewnym tylko : z dotychczas przeczytanych książek Modiano ta jest chyba najsłabsza. Świetny motyw quasi przewodnika po Paryżu jednak historia nazbyt , jak na...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2446
2372

Na półkach:

Kolejna pozycja noblisty Modiano, tym razem z 1984 roku, tzn. pomiędzy „Ulicą ciemnych Sklepików” (1978),a „Katarzynką” (1988). I znowu poszukiwanie samego siebie, i znowu w Paryżu, i znowu wspomnienia i retrospekcja..
Jestem oczarowany Modiano, (to już jego piąta pozycja: 10, 2x8, 7),powtarzać się nie lubię, w dodatku z natury jestem leniwy, więc niech Państwo wybaczą, że przedstawię dwie recenzje znajomych z LC, z którymi się absolutnie zgadzam. Pierwsza, to opatrzona godłem „Anna G – P” (autorkę cytowałem przy „Katarzynce”):
„W przypadku książek Modiano najbardziej bezsensownym pytaniem, jakie można zadać jest „o czym jest ta książka?”
Można oczywiście powiedzieć, że to historia faceta, który po 20 latach mieszkania w Anglii wraca do Paryża, do pewnych mrocznych wydarzeń, które były przyczyną jego ucieczki z Francji.
Można tak powiedzieć, ale to by było niedomówienie. Bo to, o czym jest ta książka w ogóle nie ma znaczenia, to jest kwestia absolutnie drugorzędna. Tę książkę robi klimat. Fabuła jest tylko pretekstem do jego budowania.
A w budowaniu klimatu Modiano jest absolutnym mistrzem. I „Zagubiona dzielnica” nie jest tu żadnym wyjątkiem.
Ludzie piszą „ta książka jest o niczym, tu się nic nie dzieje”. No cóż… każdy czego innego w książkach szuka i każdy co innego w nich znajduje.
Modiano nie pisze długich książek, więc warto poświęcić tę chwilę, żeby przekonać się samemu czy ta książka jest o niczym :)”

A drugą napisał „Mario”:
„Modiano - i nie jest on żadnym wyjątkiem wśród pisarzy najlepszych - pisze przez całe życie jedną książkę, pisze powieść o wędrówce do początków osobistego, do źródeł "ja", i pisze ją po to, żeby się wciąż na nowo przekonywać, że nie da się tam naprawdę dojść i nie da się zrozumieć i nie da się zanalizować i wreszcie mieć spokój. Da się, i o tym traktuje także "Zagubiona dzielnica", przeżywać tę podróż i to rozczarowanie, że podróż owa nie ma kresu.
Lecz jakże piękna to podróż i jakże wartościowe jest to rozczarowanie, jeśli przeżyć je naprawdę, bez zagłuszania i uciekania.
Dziękuję, panie M.”

Mnie pozostaje przypomnieć, że to „Marcel Proust naszych czasów” oraz maksymę „poznaj samego siebie”*
* poznaj samego siebie, gr. gnothi seauton, łac. nosce te ipsum, - maksyma pochodząca od siedmiu mędrców starożytnej Grecji, wyryta na frontonie świątyni Apollina w Delfach, spopularyzowana przez Sokratesa;
Gorąco polecam 8/10

Kolejna pozycja noblisty Modiano, tym razem z 1984 roku, tzn. pomiędzy „Ulicą ciemnych Sklepików” (1978),a „Katarzynką” (1988). I znowu poszukiwanie samego siebie, i znowu w Paryżu, i znowu wspomnienia i retrospekcja..
Jestem oczarowany Modiano, (to już jego piąta pozycja: 10, 2x8, 7),powtarzać się nie lubię, w dodatku z ...

więcej Pokaż mimo to

avatar
379
151

Na półkach: , , ,

"Zagubiona dzielnica" jest drugą pozycją Modiano, do której zajrzałam. Tej decyzji zdecydowanie nie żałuję.
Już po lekturze "Nawrotów nocy" wiedziałam, że nie mogę od książki tej oczekiwać zaskakujących zwrotów akcji, wielkiego zakończenia. Coś jednak w nich jest, że tak bardzo chce się je czytać... Po pierwsze, jest to niesamowity spacer po Paryżu. Czytelnik może oczami wyobraźni kroczyć za bohaterem przemierzającym to miasto, czuć jego klimat, nostalgię i spokój, co proponuje nam Modiano. Po drugie jest po prostu piękna opowieść, skupiająca uwagę na jednym, jedynym człowieku i jego przemijającym życiu.
Nie odebrałam "Zagubionej dzielnicy" jako książki nudnej, przywiązałam się bowiem do bohatera i do jego wspomnień mieszanych z ówczesną rzeczywistością, do cieni będących kiedyś ludźmi, których znał i do zagubionych uliczek miasta, do którego kiedyś należało jego życie, a które teraz jest mu prawie obce.
Mam cichą nadzieję, że kolejne pozycje Patricka Modiano będą równie klimatyczne. A o tym na pewno się przekonam.

"Zagubiona dzielnica" jest drugą pozycją Modiano, do której zajrzałam. Tej decyzji zdecydowanie nie żałuję.
Już po lekturze "Nawrotów nocy" wiedziałam, że nie mogę od książki tej oczekiwać zaskakujących zwrotów akcji, wielkiego zakończenia. Coś jednak w nich jest, że tak bardzo chce się je czytać... Po pierwsze, jest to niesamowity spacer po Paryżu. Czytelnik może oczami...

więcej Pokaż mimo to

avatar
231
105

Na półkach: ,

Historia owiana aurą tajemnicy, która mnie zaciekawiła. Jak się okazało, za kurtyną nie było nic nadzwyczajnego, ot zwykłe życie. Warto poznać Modiano przez pryzmat tej książki.

Historia owiana aurą tajemnicy, która mnie zaciekawiła. Jak się okazało, za kurtyną nie było nic nadzwyczajnego, ot zwykłe życie. Warto poznać Modiano przez pryzmat tej książki.

Pokaż mimo to

avatar
295
49

Na półkach:

Napisana prosto, ale treściwie, jest w niej coś pięknego.

Napisana prosto, ale treściwie, jest w niej coś pięknego.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    355
  • Chcę przeczytać
    214
  • Posiadam
    99
  • Literatura francuska
    12
  • Nobliści
    10
  • 2018
    7
  • 2014
    6
  • Ulubione
    5
  • Teraz czytam
    4
  • 2015
    3

Cytaty

Więcej
Patrick Modiano Zagubiona dzielnica Zobacz więcej
Patrick Modiano Zagubiona dzielnica Zobacz więcej
Patrick Modiano Zagubiona dzielnica Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także