Co by nie powiedzieć złego o czasach PRLu, literatura dziecięca z tego okresu jest zwyczajnie dobra. Jest w niej sporo naiwności (niewinności wręcz - chciałoby się powiedzieć),ale przez to właśnie ma ona swój urok. Jakby tamten świat dzieciństwa miał być chroniony przed poważnymi problemami i złem świata dorosłych...

Książeczka pani Kamińskiej napisana jest z perspektywy dziewczynki, która zostaje ciocią (jej rodzinny dom powiększa się nie tylko o żonę brata, ale także o małego bratanka). W pamiętnikowej formie opisuje ona swoje przeżycia, związane ze zmianą domowej sytuacji, a także nowo odkryty świat małego dziecka (Kubuś rośnie wraz z rozwojem opowieści). Jest tu wszystko, co w rodzinnym domu może się dziać: radości i smutki, kłótnie i trzaskanie drzwiami, ale i ciepło, korzystanie z doświadczenia wielopokoleniowej rodziny, wzajemne wspieranie się i bliskość. Jest w tej książce ogromna doza rodzinnej serdeczności, a sama opowieść - właśnie dlatego, że taka prosta, zwyczajna - trafia do serca przez swoją uniwersalność.

Warto przeczytać, mimo upływu lat od powstania tej historii.

Co by nie powiedzieć złego o czasach PRLu, literatura dziecięca z tego okresu jest zwyczajnie dobra. Jest w niej sporo naiwności (niewinności wręcz - chciałoby się powiedzieć),ale przez to właśnie ma ona swój urok. Jakby tamten świat dzieciństwa miał być chroniony przed poważnymi problemami i złem świata dorosłych...

Książeczka pani Kamińskiej napisana jest z perspektywy...

Więcej: http://kyriakczyta.blogspot.com/2017/04/dom-w-domu.html

Niedawno dużą nadzieją natchnęła mnie Anna Kamieńska, polska poetka, pisarka i tłumaczka. Autorka blisko stu książek, głównie literatury młodzieżowej. Człowiek słowa, piszący o wartościach. W ręce wpadła mi książka "Dom w domu. Pamiętnik dziesięciolatki", opisywana jako niezwykle ciepła i zabawna opowieść o sile rodziny. Od razu skojarzyła mi się z książkami Musierowicz. I zachęciła do tego stopnia, że przeczytałam ją poza kolejnością (!!!). I teraz bardzo trudno mi o niej coś powiedzieć. Bo niby wszystko się zgadza. Jest zabawna, jest pisana w formie pamiętnika dziesięciolatki i zdecydowanie jest o rodzinie traktowanej jako wartość. Mam jednak spore wątpliwości co do warstwy językowej... Po pierwsze, język początkowych rozdziałów wydaje mi się być zdecydowanie zbyt infantylny jak na dziesięciolatkę. Po drugie, sporo tu błędów, takich jak zupełne ignorowanie tego, że w języku mamy formy wołacza, przerażająca czasami odmiana wyrazów. I - co dla mnie wyjątkowo bolesne - przeogromna ilość literówek. Jestem radykalną głosicielką tezy, że książki dla dzieci muszą być pod tym względem nieskazitelne. A tu takie rozczarowanie...

Treść również na kolana mnie nie powaliła. W rodzinie głównej bohaterki pojawia się dziecko. W wieku dziesięciu lat Dorotka zostaje ciocią i musi pogodzić się z tą sytuacją. I godzi się z nią pięknie, szybko, niezwykle kreatywnie. To, co mnie urzekło, to fakt, że z każdym kolejnym rozdziałem przemyślenia małej Dorotki są głębsze, dojrzalsze. Akcja rozgrywa się na przestrzeni dwóch lat, podczas których irytująca infantylność zmienia się w dziecięcą dociekliwość.

Więcej: http://kyriakczyta.blogspot.com/2017/04/dom-w-domu.html

Niedawno dużą nadzieją natchnęła mnie Anna Kamieńska, polska poetka, pisarka i tłumaczka. Autorka blisko stu książek, głównie literatury młodzieżowej. Człowiek słowa, piszący o wartościach. W ręce wpadła mi książka "Dom w domu. Pamiętnik dziesięciolatki", opisywana jako niezwykle ciepła i zabawna opowieść o...

Dostałam to jak miałam 11-12 lat i pomyślałam sobie, że jak miałam 10 lat to nie byłam taka irytująco dziecinna jak ta główna bohaterka i nie znam też nikogo w jej wieku, kto jest taki. Nie wiem do kogo adresowana jest ta książka, bo na pewno jest zbyt infantylna dla rówieśników głównej bohaterki.

Dostałam to jak miałam 11-12 lat i pomyślałam sobie, że jak miałam 10 lat to nie byłam taka irytująco dziecinna jak ta główna bohaterka i nie znam też nikogo w jej wieku, kto jest taki. Nie wiem do kogo adresowana jest ta książka, bo na pewno jest zbyt infantylna dla rówieśników głównej bohaterki.