Urlop sprzyja nawiązywaniu nowych znajomości. Czy są one dla was ważne, czy może to nic nie znaczące epizody? Helen poznała Carlę podczas greckich wakacji. Dwie samotnie podróżujące kobiety, które miło spędzały razem czas. Teoretycznie, po zakończeniu turnusu, każda powinna odlecieć w kierunku swojej codzienności, jednak ta znajomość zmieni życie Helen o 360 stopni. Opęta ją siecią strachu i obsesji.

Fabuła
Helen poznaje Carlę podczas urlopu w Grecji. Kobiety postanawiają kontynuować urlop wspólnie. Morze, plaża, drinki, zwiedzanie- czas poświęcają na relaks. Carla wydaje się trochę niespokojna, ale koleżanka nie chce być wścibska. Być może warto było lepiej poznać towarzyszkę, bo pewnego poranka Helen znajduje ją martwą, a do tego nie pamięta co się wydarzyło. Sielanka przeradza się w dramat.

"Zastąpić Carlę" to thriller psychologiczny.
Joanna Hines wspaniale wykorzystała narrację pierwszoosobową do wprowadzenia tego dreszczyku, za który kochamy ten gatunek. Wchodzimy w umysł kobiety, która walczy z wyrzutami sumienia, którą owe wyrzuty doprowadziły do obsesji na punkcie zmarłej koleżanki i niemożności poukładania sobie życia.

Oddanie narracji Helen gwarantuje poczucie niepokoju. Znacie to uczucie, kiedy w nocy zaskrzypi w domu jakiś mebel, a my zaczynamy wyobrażać sobie, że grozi nam jakieś wielkie niebezpieczeństwo? Takie są myśli Helen. Kobieta nie pamięta momentu śmierci koleżanki. Stara się poukładać sobie wspomnienia. Nie jest pewna, czy wydarzenia, które miały miejsce poprzedzającej tragedię nocy, odbyły się naprawdę, czy może są wytworem jej wyobraźni. Niektóre wspomnienia wyolbrzymia, inne jej umykają i dopiero ktoś inny je budzi. Helen czuje się zagubiona, przerażona, osaczona. Chciałaby, ale nie potrafi, odciąć się od wydarzeń minionego lata.

Jeszcze jedna rzecz zafascynowała mnie w powieści "Zastąpić Carlę", mianowicie to, w jaki sposób poznajemy tytułową Carlę. Kiedy kobieta żyje może kreować swoje ja i być tym kim chce. Dopiero po jej śmierci udaje nam się podejrzeć jej życie, poznać realia w jakich funkcjonuje. W tym miejscu muszę dodać, że wkraczamy w egoistyczny świat. Dostajemy wachlarz dominujących postaci, które lubią, kiedy ich jest na górze. Bardzo podoba mi się, jak Joanna Hines je wykreowała. Tutaj nie ma pustych imion. Każdą postać się zapamiętuje, każda wzbudza jakieś emocje.

Podsumowanie
Być może nad wyraz chwalę powieść "Zastąpić Carlę". Trzeba uczciwie przyznać, ze jest w niej kilka momentów, które mogą być nużące np. kiedy Helen zachwyca się kąpielą w morzu, czy podziwia krajobraz, ale taka ona jest. To jest część jej charakteru, jej wrażliwości i żeby ją dobrze poznać musimy wysłuchać jej całego monologu.

Ja pokochałam tę powieść za niepokojący klimat i dobrze wykreowanych bohaterów. Dzięki temu czytanie jej było przyjemnością. Moim zdaniem to nie tylko thriller psychologiczny, to bardzo dobry thriller psychologiczny, a Joanna Hines udowodniła, że wie o co w tym gatunku chodzi.

Urlop sprzyja nawiązywaniu nowych znajomości. Czy są one dla was ważne, czy może to nic nie znaczące epizody? Helen poznała Carlę podczas greckich wakacji. Dwie samotnie podróżujące kobiety, które miło spędzały razem czas. Teoretycznie, po zakończeniu turnusu, każda powinna odlecieć w kierunku swojej codzienności, jednak ta znajomość zmieni życie Helen o 360 stopni. Opęta...

Lubię książki wydawnictwa "Książnica". To moja druga książka Joanny Hinnes. Poprzednia "Anioły powodzi" na tyle zapadła mi w pamięć, że zapamiętałam autorkę.
Pisarka ta ma w dorobku książki będące połączeniem powieści obyczajowej z dobrze rozbudowaną warstwą psychologiczną i wątkiem kryminalnym.
W tej książce warstwa psychologiczna została w mojej opinii aż nadto rozbudowana, co sprawiało wrażenie niepotrzebnych dłużyzn i monotonii i za to niestety odjęłam jedną gwiazdkę.
Ale ogólnie książka jest ciekawa. Dobry pomysł z przekonaniem głównej bohaterki o własnej winie. Wakacyjna przygoda, która zmieniła się w koszmar i mocno odcisnęła się w psychice Hellen. Dobrze pokazane konsekwencje poczucia winy, prawie całkowity rozkład dotychczasowego życia, pracy, kariery, kontaktów towarzyskich. Grzebanie we własnej psychice, analizowanie jej, badanie własnych motywów i skłonności do złych uczynków.
Natomiast zakończenie wciąga i zaskakuje.
Miejscami męczyła mnie też niezrównoważona postać Carli, ale widać pisarka taki miała pomysł na kompozycję swej powieści.
Podsumowując można powiedzieć, że pozycja ma swoje plusy i jednak warta jest odrobiny uwagi i przeczytania.

Lubię książki wydawnictwa "Książnica". To moja druga książka Joanny Hinnes. Poprzednia "Anioły powodzi" na tyle zapadła mi w pamięć, że zapamiętałam autorkę.
Pisarka ta ma w dorobku książki będące połączeniem powieści obyczajowej z dobrze rozbudowaną warstwą psychologiczną i wątkiem kryminalnym.
W tej książce warstwa psychologiczna została w mojej opinii aż nadto...

Pierwsze strony i zaskoczenie, jestem winna, zabiłam i uniknęłam kary.
Jak do tego doszło? Wzbudza ciekawość. główna bohaterka Hellen spedza wakacje w Grecji gdzie poznaje Carlę. Wspólnie organizują sobie czas.
Śmierć Carli wszystko zmienia. Wakacyjna przygoda zamienia się w koszmar i odciska się w psychice Hellen. Ciekawy opis przemyśleń, narastających lęków którym trzeba stawić czoła. Może w tej części książki wkrada się trochę monotoni. Trzeba to przebrnąć, a zakończenie rekompensuje te chwile. Nagle ożywienie akcji, zaczyna wciągać czytelnika do ostatniej strony. Zakończenie bardzo zaskakujące.
Podsumowując pozycja ciekawie zbilansowana warta uwagi i przeczytania. Polecam

Pierwsze strony i zaskoczenie, jestem winna, zabiłam i uniknęłam kary.
Jak do tego doszło? Wzbudza ciekawość. główna bohaterka Hellen spedza wakacje w Grecji gdzie poznaje Carlę. Wspólnie organizują sobie czas.
Śmierć Carli wszystko zmienia. Wakacyjna przygoda zamienia się w koszmar i odciska się w psychice Hellen. Ciekawy opis przemyśleń, narastających lęków którym trzeba...

Przyznam szczerze, że mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony mi się podobała, z drugiej nie. Zależało to głównie od części, na które książka została podzielona. Część pierwsza "Wyspy greckie" nie podobała mi się w ogóle... Nudna, monotonna, opisująca tylko nudne opalanie się na plaży głównej bohaterki i obserwowanie jej przez tajemniczego mężczyznę. Natomiast część trzecia "Devon, Anglia" pochłonęła mnie doszczętnie. Pięknie budowane napięcie, nie wiadomo kto mówi prawdę, kto kłamie. Kto jest zabójcą, kto ofiarą... Portret psychologiczny mordercy zbudowany fenomenalnie i rewelacyjnie osnuty tajemnicą. Koniec naprawdę mnie zaskoczył, gdyż prawie do samego końca nie myślałam, że właśnie ten bohater okaże się katem. Muszę przyznać autorce plusy za pokazywanie bohaterów od strony psychologicznej. ich przemyślenia, a zwłaszcza głównej bohaterki Helen są naprawdę wciągające i dające do myślenia. Książka ogólnie dobra ale bez polotu.

Przyznam szczerze, że mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony mi się podobała, z drugiej nie. Zależało to głównie od części, na które książka została podzielona. Część pierwsza "Wyspy greckie" nie podobała mi się w ogóle... Nudna, monotonna, opisująca tylko nudne opalanie się na plaży głównej bohaterki i obserwowanie jej przez tajemniczego mężczyznę....

Odkrywana po trochu tajemnica, ciekawe opisy psychiki głównej bohaterki - to atuty tej książki. Ciekawa od początku do końca

Odkrywana po trochu tajemnica, ciekawe opisy psychiki głównej bohaterki - to atuty tej książki. Ciekawa od początku do końca

Niesamowita. Pokazuje naturę kobiety, każdej kobiety. Wciąga coraz bardziej z każdą następną kartką.

Niesamowita. Pokazuje naturę kobiety, każdej kobiety. Wciąga coraz bardziej z każdą następną kartką.

Książka wciąga od samego początku. Gorąco polecam.

Książka wciąga od samego początku. Gorąco polecam.