Nie dziwię się iż thriller został dwukrotnie sfilmowany oraz, że stworzono na jego podstawie serial. Zresztą wszystkie te wariacje są na wysokim poziomie. Cóż się jednak dziwić skoro ich źródło jest solidne, choć nie pozbawione rys.
Thrillery z francuskim rodowodem zwykle są atrakcyjne, mroczne, wielowymiarowe, brutalne. Niepozbawione są jednak pewnej poezji, liryczności, które uwydatniają jeszcze bardziej mrok i upiorność.
To silne cechy tego thrillera.
Nie ma róży bez kolców więc i tutaj można je znaleźć. Czasami akcja jest porwana, postacie teleportują się z miejsca dosłownie z akapitu w akapit. Czasami rozmowy bardziej przypominają scenariusz. Postać komisarza Pierra Niemansa mocno przypomina postać z innego thrillera tego autora : Jeana-Louisa Schiffera z " Imperium Wilków". Co ciekawe obie role zagrał Jean Reno. Są to jednak niuanse ponieważ sama akcja, pomysł i sposób jego rozwinięcia i zakończenia są ekscytujące.
Jeżeli ktoś szuka thrillera z krwi i kości to właśnie taki znajdzie w tym tytule.

Nie dziwię się iż thriller został dwukrotnie sfilmowany oraz, że stworzono na jego podstawie serial. Zresztą wszystkie te wariacje są na wysokim poziomie. Cóż się jednak dziwić skoro ich źródło jest solidne, choć nie pozbawione rys.
Thrillery z francuskim rodowodem zwykle są atrakcyjne, mroczne, wielowymiarowe, brutalne. Niepozbawione są jednak pewnej poezji, liryczności,...

Dwa rożne śledztwa, dwaj rożni policjanci. ciekawa intryga. próba stworzenia nadczłowieka o najlepszych cechach fizycznych i psychicznych.

Dwa rożne śledztwa, dwaj rożni policjanci. ciekawa intryga. próba stworzenia nadczłowieka o najlepszych cechach fizycznych i psychicznych.

Nie jestem sympatykiem kryminałów, jednak jest kilku po których z chęcią sięgam. Jednam z nich jest właśnie Grangé. Francuski pisarz zaskarbił sobie moje względy już pierwszą książką jaką przeczytałem: "Pasażer". Odtąd stał się dla mnie jednym z lepszych francuskich pisarzy w tym gatunku.
Tym razem sięgnąłem po jedną z jego bardziej popularnych pozycji: "Purpurowe rzeki", która jest pierwszym tomem trylogii o detektywie Pierre Niemansie.
W tej historii poznajemy detektywa, który nie zna litości dla przestępców oraz uważa, że niektórzy nie zasługują na życie. I nie ma znaczenia, czy ich wina została już udowodniona.
Losy nowej sprawy rzucają go w skute lodem Alpy gdzie odnajdują zmasakrowane zwłoki cichego, skromnego bibliotekarza, a to dopiero pierwsza z ofiar zbrodniarza.
U autora nie ma półśrodków od razu rzuca nas w wir piętrzących się zbrodni. Akcja jest prowadzona dwutorowo przez dwóch specyficznych detektywów. I mimo, że wydaje się, że prowadzą oni dwa różne dochodzenia w pewnym momencie będzie dane im się spotkać.
Zawsze kiedy sięgam po blurba i widzę opis typu: "detektyw", "policjant" od razu odkładam książkę. Jednak w przypadku mistrza francuskiego kryminału nie sposób tego zrobić, sam blurb fascynuje.
Nie inaczej jest teraz i pomimo, że gdzieś w połowie podejrzewamy kto jest mordercą, autor na samym koniec rozpieprza nam totalnie umysł i dorzuca swoje ostatnie trzy grosze.

Nie jestem sympatykiem kryminałów, jednak jest kilku po których z chęcią sięgam. Jednam z nich jest właśnie Grangé. Francuski pisarz zaskarbił sobie moje względy już pierwszą książką jaką przeczytałem: "Pasażer". Odtąd stał się dla mnie jednym z lepszych francuskich pisarzy w tym gatunku.
Tym razem sięgnąłem po jedną z jego bardziej popularnych pozycji: "Purpurowe rzeki",...

Fajna ksiażka, trzymała w napięciu. Na koniec pomyslalem ee jakie sztampowe zakonczenie gdy za chwile lekko szczeka mi opadła. Brawo autor

Fajna ksiażka, trzymała w napięciu. Na koniec pomyslalem ee jakie sztampowe zakonczenie gdy za chwile lekko szczeka mi opadła. Brawo autor

Mroczna historia pewnego uniwersytetu oraz dwóch nietuzinkowych policjantów to z pewnością dobry pomysł na niezły kryminał i tak było w tym przypadku.

Mroczna historia pewnego uniwersytetu oraz dwóch nietuzinkowych policjantów to z pewnością dobry pomysł na niezły kryminał i tak było w tym przypadku.

Świetna powieść, chętnie przeczytam kiedyś ponownie

Świetna powieść, chętnie przeczytam kiedyś ponownie

Jedna z najlepszych książek, jakie czytałam.

Jedna z najlepszych książek, jakie czytałam.

Rzadko sięgam po francuskie kryminały, ale chyba nastąpi w tym względzie zmiana, gdyż nieoczekiwanie odkryłam Autora, który idealnie wpasowuje się w mój kryminalny gust, ma świetne pióro, a dodatkowo wie o czym pisze. Jest nim Jean Christophe Grange, a niespodziewanym odkryciem jego "Purpurowe rzeki". Jak się okazuje historia zawarta na kartach książki sprawia, że czytelnik otrzymuje kryminał nie tylko pełen napięcia i licznych tajemnic, ale również może delektować się dosłownie urokiem malowniczych widoków perfekcyjnie kreślonych przez Autora, co sprawia, że francuskie Alpy stają się równoprawnym bohaterem tej książki wraz ze swym pięknym, jak i groźnym obliczem. Okazuje się, że Jean-Christophe Grange, słusznie nazywany jest mistrzem kreowania atmosfery i budowania trzymającej w napięciu fabuły, gdyż z pewnością w „Purpurowych rzekach” udowadnia, że ma wyjątkowy talent.
Fabuła rozpoczyna się od szokującego odkrycia potwornie okaleczonych zwłok mężczyzny w górskiej szczelinie. To wydarzenie stanie się impulsem do rozpoczęcia śledztwa, którego głównym bohaterem jest wysłany z Paryża w Alpy były komandos Pierre Niémans. Cóż to jest za postać! Niémans jest tajemniczy, pełen niezrealizowanych marzeń, skłonny do nostalgii i wspominania przeszłości, a jednocześnie odrobinę staroświecki, co idealnie tworzy z niego postać odrobinę jako z kryminału w stylu noir.
Równolegle do tego śledztwa, w południowo-zachodniej Francji, młody policjant Karim Abdouf zaczyna prowadzić własne śledztwo w sprawie zbezczeszczenia grobu pewnego dziecka. Początkowo wydaje się, że obie sprawy nie mają ze sobą nic wspólnego, ale kiedy na lodowcu odnajdywane są kolejne zwłoki, ścieżki Niémansa i Abdoufa zaczynają się krzyżować. I dopiero wtedy zaczyna się zabawa.
Grange doskonale operuje napięciem, ukazując równocześnie dwie oddzielne ścieżki śledztwa, które stopniowo zaczynają się łączyć. Buduje on atmosferę niepewności i zagrożenia stopniowo, ale konsekwentnie , wykorzystując surowość alpejskiego krajobrazu jako doskonałe tło dla swojej historii. Opisuje górskie scenerie w sposób, który sprawia, że czytelnik wręcz odczuwa chłód ciągnący prosto z gór.
Nie można przyczepić się też do samych bohaterów książki. Postacie Grange są starannie wykreowane, a ich portret psychologiczny został starannie nakreślony.
"Purpurowe rzeki" to zatem nie tylko klasyczny kryminał, ale także opowieść o granicach ludzkiego zła i tajemnicach skrywanych przez przeszłość. Jeśli zatem chcecie poznać tajemnice tkwiąca w Purpurowych rzekach” musicie koniecznie sięgnąć po tę lekturę.

Rzadko sięgam po francuskie kryminały, ale chyba nastąpi w tym względzie zmiana, gdyż nieoczekiwanie odkryłam Autora, który idealnie wpasowuje się w mój kryminalny gust, ma świetne pióro, a dodatkowo wie o czym pisze. Jest nim Jean Christophe Grange, a niespodziewanym odkryciem jego "Purpurowe rzeki". Jak się okazuje historia zawarta na kartach książki sprawia, że ...

To moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Jestem, mało powiedziane że zadowolona, jestem pod wrażeniem. Czytało mi się na bezdechu. Będzie kolejne spotkanie. Polecam.

To moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Jestem, mało powiedziane że zadowolona, jestem pod wrażeniem. Czytało mi się na bezdechu. Będzie kolejne spotkanie. Polecam.

Oh mon Dieu! Jakież to było dobre, jakie wciągające! "Purpurowe rzeki" Jeana - Christophera Grangé zachwyciły mnie w każdym możliwym aspekcie począwszy od złożonej i przemyślanej w każdym calu intrygi po fantastycznie nakreślone postacie głównych bohaterów, którym daleko do herosów bez skazy, na porywającym finale kończąc. Po lekturze czułam się wyczerpana, gdyż śledzenie akcji wymaga od czytelnika maksymalnego skupienia, jednak nie żałuję ani minuty spędzonej na wysłuchaniu tej książki w świetnej interpretacji Adama Baumana.

Z twórczością autora miałam okazję zapoznać się już wcześniej ("Lontano", "Kongo requiem") wiedziałam więc, że czeka mnie kilka ekscytujących wieczorów z intrygują fabułą gdzie okrutna zbrodnia postawi na nogi najlepszych śledczych francuskiej policji.
Jednym z nich jest policyjny wyga Pierre Niémans, niesubordynowany, agresywny ale niezwykle skuteczny stróż prawa, który przez swoich przełożonych zostaje oddelegowany do niewielkiego miasteczka uniwersyteckiego u podnóża Alp, gdzie w górskiej szczelinie zostaje znalezione zmasakrowane ciało młodego bibliotekarza. Jego śmierć wydaje się absurdalna i niezrozumiała, jednak dociekliwy śledczy wpada na pewien trop, który każe mu przyjrzeć się bliżej hermetycznej społeczności zamieszkującej dolinę, która zdaje się skrywać jakąś tajemnicę.
W śledztwie Pierre Niémans otrzymuje nieoczekiwaną pomoc do młodego policjanta z południa Francji Kaima Abdoufa, który pracuje nad sprawą zbezczeszczenia grobu zmarłego przed laty dziecka, które zginęło tragicznie w wypadku samochodowym. Ta z pozoru banalna sprawa doprowadza go na trop skomplikowanej zagadki sprzed lat, a wszystkie ślady prowadzą go do małego miasteczka w Alpach. Szybko okazje się, że te dwa śledztwa mają ze sobą coś wspólnego i tylko ścisła współpraca dwójki policjantów może doprowadzić do rozwiązania sprawy.

Uwielbiam kryminały, które zmuszają mnie do myślenia, łączenia faktów, swoistego współuczestniczenia w śledztwie. "Purpurowe rzeki" dały mi taką okazję, którą skrzętnie wykorzystałam. Zachęciły mnie również do tego aby poszukać na bibliotecznych półkach innych książek, które wyszły spod pióra Jeana - Christophera Grangé. Polecam!

Oh mon Dieu! Jakież to było dobre, jakie wciągające! "Purpurowe rzeki" Jeana - Christophera Grangé zachwyciły mnie w każdym możliwym aspekcie począwszy od złożonej i przemyślanej w każdym calu intrygi po fantastycznie nakreślone postacie głównych bohaterów, którym daleko do herosów bez skazy, na porywającym finale kończąc. Po lekturze czułam się wyczerpana, gdyż śledzenie...