"Przypomnij się Króliku" to kontynuacja do "Uciekaj Króliku", jednak pod wieloma względami książka jest inna. Pierwsza pochodzi z roku 1960, druga z 1971 - w sumie tylko dziesięć lat, a czuć w nich zupełnie inne problemy. "Uciekaj Króliku" była silnie osadzona w realiach budowy mieszczańskiej Ameryki, początków jej dobrobytu, z niechęcią wobec tego modelu życia. Tymczasem "Przypomnij się Króliku" to już Ameryka zamożna, znużona swoim bogactwem, dlatego odnawia sobie problemy zastępcze (rasizm),żyje modą hippisowską, jest rozwiązła obyczajowo, a jednocześnie purytańsko skupiona na robieniu pieniędzy. Rzeczywiście, jest jak cukierek wpychany codziennie do buzi, przed którym znudzeni Amerykanie się bronią.

Ciekawostką jest zmiana w kontrukcji bohatera. W pierwszej powieści Królik, ze swoimi wadami, był jednak podmiotem zdarzeń, uciekał od nich, buntował się - wykazywał jakąś wolę. Tymczasem w drugiej jest już biernym przedmiotem wypadków - nic mu nie przeszkadza, nic go nie porusza, do nikogo nie ma żalu. W trzeciej części cyklu ("Jesteś bogaty Króliku") Stavros mówi o Króliku, że nawet gdyby na niego spadł satelita, to ten by usprawiedliwiał rząd, że zrobił wszystko, co było w jego mocy. Taki jest Królik - jego samarytanizm bierze się tym razem z lenistwa, z bezwolności, ze świadomego porzucenia woli działania. Dziesięć lat, które spędza w drukarni, mija mu niemal dzień w dzień tak samo, z drobnymi odmianami. Przy czym to nie jest kwestia wyboru, a raczej biernego poddania się.

W sferze konstrukcyjnej książka jest moralitetem - to zarzut pod adresem Ameryki niewolnictwa i rasizmu. Niestety ta część jest rozgadana, robi wrażenie banału (być może ksiażka jest zbyt związana z problemami lat 70-tych, żeby dzisiaj błyszczeć),wtrętu dołączonego jak obce ciało. Moim zdaniem historia Królika to droga krwi, potu i spermy, dlatego niezbyt pasuje tam moralizowanie. Wolę Updike'a gdy szokuje, niż gdy zanudza. Mimo tego, powieść jest wciągająca, chyba nawet ciekawsza niż pierwsza część. Tworzy logiczną całość (chociaż niektóre wątki - np. Jill i Skeetera - są dołączone i zakończone sztucznie, ale może chodziło tu o podkreślenie bezwolności Królika),pozostawia zaciekawienie i chęć do dalszego czytania serii, a to dobry znak. Polecam!

"Przypomnij się Króliku" to kontynuacja do "Uciekaj Króliku", jednak pod wieloma względami książka jest inna. Pierwsza pochodzi z roku 1960, druga z 1971 - w sumie tylko dziesięć lat, a czuć w nich zupełnie inne problemy. "Uciekaj Króliku" była silnie osadzona w realiach budowy mieszczańskiej Ameryki, początków jej dobrobytu, z niechęcią wobec tego modelu życia. Tymczasem...

Niestety nie była tak porywająca, jak pierwsza część "Królika", a właściwie inaczej: ta część jest dla mnie mocno naciągana, mniej życiowa. Ale dam szansę kolejnym, bo cenię Updike'a za dowcip

Niestety nie była tak porywająca, jak pierwsza część "Królika", a właściwie inaczej: ta część jest dla mnie mocno naciągana, mniej życiowa. Ale dam szansę kolejnym, bo cenię Updike'a za dowcip