Pomarańcze w śniegu. Pierwsza zima na Majorce

Historia o przeprowadzce Szkota na Majorkę. Trochę humoru, regionalnych opowiastek. Ogólnie nic porywającego.

Historia o przeprowadzce Szkota na Majorkę. Trochę humoru, regionalnych opowiastek. Ogólnie nic porywającego.

Na poły spokojni majorkańscy wieśniacy z ich niesamowitym charakterem, tajemnicami. Powieść kilkakrotnie doprowadziła mnie do niedającego się powstrzymać głośnego śmiechu (zawalenie się łóżka, osioł chodzący jakby w kieracie za jabłkiem, zjazd małym traktorkiem bez kierownicy i hamulców z góry). To nie wszystkie sceny pełne humoru. Jednocześnie z drugiej strony jakaś nostalgia za takim prostym, choć trudnym życiem, zgodnym z naturalnym kalendarzem, rytmem przyrody i zwierząt. Ze wszech miar lektura godna polecenia. Do śmiechu i do przemyśleń.

Na poły spokojni majorkańscy wieśniacy z ich niesamowitym charakterem, tajemnicami. Powieść kilkakrotnie doprowadziła mnie do niedającego się powstrzymać głośnego śmiechu (zawalenie się łóżka, osioł chodzący jakby w kieracie za jabłkiem, zjazd małym traktorkiem bez kierownicy i hamulców z góry). To nie wszystkie sceny pełne humoru. Jednocześnie z drugiej strony jakaś...

Iluż z nas, w deszczowe, pochmurne i zimne dni marzy o wyjeździe, choć na kilka dni do miejsca, w którym nie brakuje słońca. A jeszcze jeśli to miejsce kojarzy nam się z zapachem cytrusów – któż się nie skusi? Nie zdziwi nas więc decyzja rodziny Kerrów o przeniesieniu się ze Szkocji na Majorkę. Ba będziemy im „kibicowali” albo zazdrościli. A może nauczeni ich przykładem lepiej przygotujemy się do realizacji podobnych marzeń – nauczymy się języka, dokładniej sprawdzimy, co kupujemy, żeby nie okazało się, iż dom – delikatnie mówiąc - nie w pełni spełnia nasze oczekiwania, a poza tym wraz z nim kupiliśmy nie tyle „kota w worku”, co całą menażerię. Być może nawet postaramy się lepiej poznać wybraną okolicę, mentalność i obyczajowość jej mieszkańców. Jedno jest pewne, czytając „Pomarańcze w śniegu” nie zniechęcimy się do podróżowania, poszukiwania i poznawania. Na pewno też będziemy się dobrze bawili, dzięki lekkiemu stylowi i elementom autoironii. I nawet jeśli nie do końca będzie nam odpowiadała narracja, czy humor Autora, to zawsze możemy sami wybrać się na Majorkę i zweryfikować nakreślony tu obraz. Ja zamierzam.

Iluż z nas, w deszczowe, pochmurne i zimne dni marzy o wyjeździe, choć na kilka dni do miejsca, w którym nie brakuje słońca. A jeszcze jeśli to miejsce kojarzy nam się z zapachem cytrusów – któż się nie skusi? Nie zdziwi nas więc decyzja rodziny Kerrów o przeniesieniu się ze Szkocji na Majorkę. Ba będziemy im „kibicowali” albo zazdrościli. A może nauczeni ich przykładem...

"Pomarańcze w śniegu" to nic innego jak historia Petera, który postanowił przenieść się z ponurej Szkocji do pachnącej pomarańczami Majorki, w sam środek odludnej farmy. Komplikacje jakie z tym faktem nastąpiły, problemy natury środowiskowej, bariera językowa, zupełnie inny klimat, totalna zmiana otoczenia i nietuzinkowi, pokręceni sąsiedzi dają tej książce niesamowity, humorzasty charakter. Nie jest to przewodnik po Majorce. Nie jest to nawet relacja czy reportaż. Nie ma tutaj żadnych wzmianek na temat zabytków czy turystycznych tras, które można spotkać w każdym możliwym przewodniku. To typowa historia cudzoziemca, znajdującego się na obczyźnie; miłośnika przygód i pasjonata. Historia zwykłego człowieka, który próbował ze wszystkich sił znaleźć swój kawałek szczęścia na rajskiej wyspie.

Dla mnie bomba! Peter swoją zakręconą historią wprowadził mnie w piękny, hiszpański klimat. Zabrał w kilka ciekawych miejsc, pokazał prawdziwe życie na majorkańskiej wsi oraz uroki środowiska farmerskiego. Przybliżył relacje panujące między sąsiadami, ich gościnność czy zwykłą pomoc. Ani przez moment się nie nudziłam. Wręcz przeciwnie! Chłonęłam każdy rozdział z wielkim zainteresowaniem i aż do samego końca byłam ciekawa jak potoczy się życie rodziny Kerrów.

"Pomarańcze w śniegu" to nic innego jak historia Petera, który postanowił przenieść się z ponurej Szkocji do pachnącej pomarańczami Majorki, w sam środek odludnej farmy. Komplikacje jakie z tym faktem nastąpiły, problemy natury środowiskowej, bariera językowa, zupełnie inny klimat, totalna zmiana otoczenia i nietuzinkowi, pokręceni sąsiedzi dają tej książce niesamowity,...

na wakacje jak najbardziej.

na wakacje jak najbardziej.

Zabawna, urzekająca, wartościowa ze względu na ogrom zawartych informacji. Można z czystym sumieniem polecić.

Zabawna, urzekająca, wartościowa ze względu na ogrom zawartych informacji. Można z czystym sumieniem polecić.

Czytałem tę książkę będąc na wakacjach na Majorce. Książka nie zachwyca mało inspiruje, czasami dobrze bawi.

Czytałem tę książkę będąc na wakacjach na Majorce. Książka nie zachwyca mało inspiruje, czasami dobrze bawi.

"Pomarańcze w śniegu" to zbeletryzowane wspomnienia Anglika, który wraz z rodziną osiadł na Majorce.
Czyta się szybko i przyjemnie dzięki lekkiemu stylowi (moim zdaniem jest on właśnie LEKKI, a nie KUNSZTOWNY, jak głosi okładkowa recenzja, bo do kunsztu to mu daleko:)).

Autor ze swadą opowiada o swoich perypetiach - zakupie domu wraz z ziemią i plantacją pomarańczy, kontaktach z sąsiadami i wszędobylskimi zwierzakami, poznawaniu lokalnej kultury i obyczajowości oraz odkrywaniu kolejnych usterek w rzekomo świetnie wykończonym domostwie.
Przy tej okazji często rodzą się humorystyczne sytuacje, które wywołują na twarzy czytelnika uśmiech (i tu czas na kolejny przytyk pod adresem okładkowej recenzji - książka momentami bawi, ale na pewno nie jest przezabawna; takie stwierdzenie to duża przesada).

"Pomarańcze w śniegu" to lektura odprężająca, przy której można odpocząć i nabrać apetytu zarówno na podróże na południe Europy, jak i na śródziemnomorską kuchnię w jej prostym, ale aromatycznym i kuszącym wydaniu.

"Pomarańcze w śniegu" to zbeletryzowane wspomnienia Anglika, który wraz z rodziną osiadł na Majorce.
Czyta się szybko i przyjemnie dzięki lekkiemu stylowi (moim zdaniem jest on właśnie LEKKI, a nie KUNSZTOWNY, jak głosi okładkowa recenzja, bo do kunsztu to mu daleko:)).

Autor ze swadą opowiada o swoich perypetiach - zakupie domu wraz z ziemią i plantacją pomarańczy,...

Myślałam,że sięgając po tę książkę dowiem się wielu ciekawych i fascynujących rzeczy na temat Majorki jej kultury czy obyczajów.Niestety nie stało się tak. Moim zdaniem przeciętna książka podróżnicza.

Myślałam,że sięgając po tę książkę dowiem się wielu ciekawych i fascynujących rzeczy na temat Majorki jej kultury czy obyczajów.Niestety nie stało się tak. Moim zdaniem przeciętna książka podróżnicza.

Bardzo przyjemny, płynący zgrabnie kawałek niewymagającej literatury okraszony angielskim humorem na zimowy wieczór. Szczególnie, gdy ma się własne wspomnienia z Majorki i można je przy okazji przywołać.

Bardzo przyjemny, płynący zgrabnie kawałek niewymagającej literatury okraszony angielskim humorem na zimowy wieczór. Szczególnie, gdy ma się własne wspomnienia z Majorki i można je przy okazji przywołać.