Podczas lektury odniosłam wrażenie, że autor nie może się zdecydować czy pisze kryminał, czy psychoanalizę psychiki policjanta czy prozą poetycką chce opisać otoczenie. Jak dla mnie w akcji nic się nie dzieje, na 180 stronie ledwo pierwszy zarys podejrzenia, za to w szczegółach dowiedziałam się o rutynie dnia bohatera, miałam przegląd pasażerów pięciu stacji metra itp. Jestem na nie. Pierwszy raz zawiodłam się na skandynawskim kryminale.

Podczas lektury odniosłam wrażenie, że autor nie może się zdecydować czy pisze kryminał, czy psychoanalizę psychiki policjanta czy prozą poetycką chce opisać otoczenie. Jak dla mnie w akcji nic się nie dzieje, na 180 stronie ledwo pierwszy zarys podejrzenia, za to w szczegółach dowiedziałam się o rutynie dnia bohatera, miałam przegląd pasażerów pięciu stacji metra itp....

Mroczny kryminał, którego akcja rozgrywa się w Londynie i Goteborgu. Początkowo bardzo męczył mnie sposób pisania autora, na szczęście w końcu jakoś udało mi się do niego przystosować. W sumie taki sobie.

Mroczny kryminał, którego akcja rozgrywa się w Londynie i Goteborgu. Początkowo bardzo męczył mnie sposób pisania autora, na szczęście w końcu jakoś udało mi się do niego przystosować. W sumie taki sobie.

Szwedzi kryminał w starym dobrym stylu. Bardzo ciekawa postać Wintera. Edwardson trzyma w napięciu, choć początkowo można odnieść wrażenie, że kryminalna historia rozwija się dosyć wolno. Autorzy mrocznych skandynawskich powieści przyzwyczaili nas do silnie zarysowanego społecznego tła i rozbudowanych portretów psychologicznych bohaterów. Tak jest i tym razem. Edwardson kreśli skomplikowaną historię o niepokoju, głęboko skrywanych tajemnicach, urazach, które pęcznieją przez lata, aż w końcu wybuchają, ze zdwojoną siłą. Szwedzki pisarz wiele miejsca poświecił refleksji nad wyobcowaniem, nierównością (paradoksalnie, obecną w społeczeństwie uważanym za najbardziej równościowe na świecie) i brakiem zaufania.

Szwedzi kryminał w starym dobrym stylu. Bardzo ciekawa postać Wintera. Edwardson trzyma w napięciu, choć początkowo można odnieść wrażenie, że kryminalna historia rozwija się dosyć wolno. Autorzy mrocznych skandynawskich powieści przyzwyczaili nas do silnie zarysowanego społecznego tła i rozbudowanych portretów psychologicznych bohaterów. Tak jest i tym razem. Edwardson...

Nie mam nic do powiedzenia na temat tej książki. Liczyłam na więcej.

Nie mam nic do powiedzenia na temat tej książki. Liczyłam na więcej.

Bez względu na determinację, nie da się tego czytać. Mam cały pakiet kolejnych kilkunastu tomów i zgryzotę, co z tym fantem zrobić. Za nic nie chcę wrócić w zaproponowany przez autora świat, który jest tak mało sensowny i niemożliwy do zaaklimatyzowania się w nim, że aż się zatraca wiarę w swoje własne umiejętności i zdolności czytania w pełnym tego słowa znaczeniu.

Bez względu na determinację, nie da się tego czytać. Mam cały pakiet kolejnych kilkunastu tomów i zgryzotę, co z tym fantem zrobić. Za nic nie chcę wrócić w zaproponowany przez autora świat, który jest tak mało sensowny i niemożliwy do zaaklimatyzowania się w nim, że aż się zatraca wiarę w swoje własne umiejętności i zdolności czytania w pełnym tego słowa znaczeniu.

Bardzo dobry, skandynawski kryminał. Zimny i surowy, właśnie takiej książki oczekiwałam. Głównym bohaterem jest komisarz prowadzący śledztwo w sprawie brutalnych morderstw. Polecam tą książkę fanom kryminałów, czyta się ją bardzo dobrze.

Bardzo dobry, skandynawski kryminał. Zimny i surowy, właśnie takiej książki oczekiwałam. Głównym bohaterem jest komisarz prowadzący śledztwo w sprawie brutalnych morderstw. Polecam tą książkę fanom kryminałów, czyta się ją bardzo dobrze.

Mnogość nazwisk, ciągłe przeskoki akcji co wymagało skupienia, drugą część książki czytało się znacznie przyjemniej. Fajny pomysł, morderstwa popełniane jednocześnie w dwóch krajach choć trochę miałam wrażenie, jakby sprawcy zostali wyciągnięci z kapelusza, to pewnie wina mojego roztargnienia... Za to w tle opowieści przepiękna muzyka.... Chmm czytałam już chyba lepsze kryminały, ale nadal polecam. Daję szansę kolejnym książkom z serii. I chyba teraz, kiedy już wiem kto zabijał mam ochotę przeczytać tą książkę jeszcze raz, by tym razem wszystkie puzzle trafiły na swoje miejsce, tak, czuję się zaintrygowana.

Mnogość nazwisk, ciągłe przeskoki akcji co wymagało skupienia, drugą część książki czytało się znacznie przyjemniej. Fajny pomysł, morderstwa popełniane jednocześnie w dwóch krajach choć trochę miałam wrażenie, jakby sprawcy zostali wyciągnięci z kapelusza, to pewnie wina mojego roztargnienia... Za to w tle opowieści przepiękna muzyka.... Chmm czytałam już chyba lepsze...

Londyn i Mały Londyn, Göteborg. Zabójstwo zagraniczne i bardzo podobne do tego angielskiego, miejscowe, szwedzkie. Połączono je i rozpoczęto śledztwo. Śmierć ponoszą młodzi mężczyźni. Homoseksualni? Wiele na to wskazuje. Morderstwa są powiązane z handlem pornografią. Czy morderca nagrywa swój krwawy taniec z ofiarami? To możliwe. Za rozwiązanie zagadki odpowiedzialni są Steve McDonald i Eric Winter. Pierwszy nieco zblazowany, drugi snob z cygarem. Jakoś się dogadują, bo to cywilizowani ludzie są. Książka lekko przegadana o społeczeństwie z białymi i czarnymi. Izolacja, segregacja, awans społeczny, uprzedzenia. Fabuła rozwija się bardzo powoli. Byłoby szybciej gdyby nie siedzieli tyle w londyńskich pubach smakując kolejne piwa z miejscowych browarów i omawiając strukturę społeczną południowych dzielnic miasta  W tekście sporo muzyki jak u Petera Robinsona.
Ilu znasz ludzi z własnym kopytem u znanego londyńskiego szewca? Eric Winter niczego z sieciówki na stopy nie wkłada. Już go lubię. Taki mleczny brat tego psychopaty Wina. Polecam średnio z nadzieją, że się ten cykl rozpędzi.

Londyn i Mały Londyn, Göteborg. Zabójstwo zagraniczne i bardzo podobne do tego angielskiego, miejscowe, szwedzkie. Połączono je i rozpoczęto śledztwo. Śmierć ponoszą młodzi mężczyźni. Homoseksualni? Wiele na to wskazuje. Morderstwa są powiązane z handlem pornografią. Czy morderca nagrywa swój krwawy taniec z ofiarami? To możliwe. Za rozwiązanie zagadki odpowiedzialni są...

Znani nieznani...

Znani nieznani...

Wiadomo, że audiobook nie oddaje fabuły tak dobrze jak książka, bo jednak słucha się w trakcie innych czynności, ale słuchałam dużo książek i udało mi się wciągnąć i nadążać za fabułą, ale tutaj po skończeniu nie do końca wiem co się dzieje, ale mimo wszystko jak słuchałam to chciałam dalej podążać za historią.

Wiadomo, że audiobook nie oddaje fabuły tak dobrze jak książka, bo jednak słucha się w trakcie innych czynności, ale słuchałam dużo książek i udało mi się wciągnąć i nadążać za fabułą, ale tutaj po skończeniu nie do końca wiem co się dzieje, ale mimo wszystko jak słuchałam to chciałam dalej podążać za historią.