Mao- "Czerwony Cesarz" komunistycznych Chin jest odpowiedzialny za śmierć milionów ludzi. Wyprzedza pod tym względem Stalina i Hitlera. Jak ktoś zastanawia się, jakim - tak człowiekiem - był prywatnie, to w tej książce znajdzie znaczną część odpowiedzi. Prywatny lekarz Mao, dr Li Zhisui szczegółowo opisuje swoją pracę z tak wyjątkowym pacjentem. Dzięki niemu zyskujemy unikalny wgląd w tą ukrytą przed opinią publiczną część życia Przewodniczącego. Nawet nie chodzi tutaj o to, czy używał on szczoteczki do zębów, ale co motywowało Mao do podejmowania decyzji, które wpływały na życie najludniejszego kraju świata. I jak wiemy z jak tragicznym skutkiem. Każdy, kto spotykał się z nazwiskami dyktatorów zastanawiał się, jacy oni są prywatnie, jakie mają słabości, przyzwyczajenia. Co, albo kto wpływał na ich osobowość i decyzje.
Osobisty lekarz zdaje relację z blisko 20-letniej pracy, która jest też swego rodzaju rozrachunkiem ze stworzonymi przez jego podopiecznego Chinami. Okazały się one bardzo niewdzięczne, ponieważ dr Li ostatnie lata życia spędził na emigracji w USA, tracąc resztki rodzinnego majątku.

Mao- "Czerwony Cesarz" komunistycznych Chin jest odpowiedzialny za śmierć milionów ludzi. Wyprzedza pod tym względem Stalina i Hitlera. Jak ktoś zastanawia się, jakim - tak człowiekiem - był prywatnie, to w tej książce znajdzie znaczną część odpowiedzi. Prywatny lekarz Mao, dr Li Zhisui szczegółowo opisuje swoją pracę z tak wyjątkowym pacjentem. Dzięki niemu zyskujemy...

Moim zdaniem książka jest wybitna, w doskonałej narracji ukazuje świat niewyobrażalnego absurdu i cierpienia jakim były komunistyczne Chiny, pokazuje jak trudne było przetrwanie nawet w pozornym dobrobycie.

Moim zdaniem książka jest wybitna, w doskonałej narracji ukazuje świat niewyobrażalnego absurdu i cierpienia jakim były komunistyczne Chiny, pokazuje jak trudne było przetrwanie nawet w pozornym dobrobycie.

Ciekawa książka. Choć autor, moim zdaniem wybiela swoje poczynania i stara się zasłaniać niewiedzą, moim zdaniem doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak żyje się "na dworze" Mao. Oczywiście, może nie od razu, i nie mógł wiedzieć wszystkiego, ale z tekstu jasno wynika że jest bardzo spostrzegawczy... Niemniej przyjemnie czytało się jego zapiski o tym, jak funkcjonował Przewodniczący i jego otoczenie. Ewidentnie Mao był osobą fascynującą, może niezbyt uczuciową, ale na tyle inteligentną, że i bez uczuć potrafił wszystko prześwietlić. Na pewno był geniuszem intrygi - nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości. Sposób w jaki podporządkowywał sobie ludzi, ich czyny, emocje i umysły - wow. Szkoda, że swój intelekt wykorzystał w tak zły sposób. Sądzę, że jego pomysły były możliwe do zrealizowania, lecz brakowało mu cierpliwości. Problemem ówczesnych Chin był fakt, że współpracownicy Mao bali się podejmować decyzje, bali się być samodzielnymi... a to spowodowało tragedie, o których część z was pewnie ma pojęcie. Nadgorliwość plus bezmyślność aparatczyków - to bardzo złe połączenie. Książkę czyta się szybko i przyjemnie, tak więc, śmiało mogę ją wam polecić. Pozdrawiam

Ciekawa książka. Choć autor, moim zdaniem wybiela swoje poczynania i stara się zasłaniać niewiedzą, moim zdaniem doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak żyje się "na dworze" Mao. Oczywiście, może nie od razu, i nie mógł wiedzieć wszystkiego, ale z tekstu jasno wynika że jest bardzo spostrzegawczy... Niemniej przyjemnie czytało się jego zapiski o tym, jak funkcjonował...

Wciąga od pierwszej strony. Choć rzeczywiście skupia się na prywatnym życiu Mao [autor książki stronił od polityki], to przepychanki na wysokich szczeblach raz po raz przebijają się do głównej narracji. Chwilami nudnawo, ale biorąc pod uwagę fakt, że doktor streścił dwadzieścia lat pracy na nieco ponad sześciuset stronach, to można wybaczyć nużącym fragmentom.

Wciąga od pierwszej strony. Choć rzeczywiście skupia się na prywatnym życiu Mao [autor książki stronił od polityki], to przepychanki na wysokich szczeblach raz po raz przebijają się do głównej narracji. Chwilami nudnawo, ale biorąc pod uwagę fakt, że doktor streścił dwadzieścia lat pracy na nieco ponad sześciuset stronach, to można wybaczyć nużącym fragmentom.

Czytałem tę książkę 3 razy. Być może dlatego, że 4 lata swojego życia spędziłem w Chinach... Ale chyba jednak nie tylko dlatego. Oceniam ją, jako doskonałe studium destrukcyjnego działania władzy... Można się zadziwić geniuszem Mao, który bezwzględnie wykorzystał wszystkie słabości politycznych przeciwników, a z drugiej strony zapłakać nad tym do czego w polityce mogą doprowadzić takie właśnie chorobliwe ambicje. I kolor sztandaru nie ma w tym przypadku najmniejszego znaczenia... Oprócz tego doktor Li doskonale potrafił oddać klimat ówczesnej polityki... dworskie walki buldogów, wycinanie przeciwników politycznych, nie liczenie się z narodem, podstępy, oszustwa, okrucieństwo... Wszystko spowodowane chęcią posiadania władzy absolutnej równej Synom Niebios... Nie bez powodu dach Mauzoleum Mao Zedonga zdobi dachówka w złotym kolorze... Ten kolor pokrycia dachu przysługiwał wcześniej wyłącznie tym, którzy zasiadali na Tronie Smoka... Cesarzom Państwa Środka... Nie jest to łatwa książka. Ale na prawdę warta przeczytania.

Czytałem tę książkę 3 razy. Być może dlatego, że 4 lata swojego życia spędziłem w Chinach... Ale chyba jednak nie tylko dlatego. Oceniam ją, jako doskonałe studium destrukcyjnego działania władzy... Można się zadziwić geniuszem Mao, który bezwzględnie wykorzystał wszystkie słabości politycznych przeciwników, a z drugiej strony zapłakać nad tym do czego w polityce mogą...

Wielka cegła na temat prywatnego życia Mao. Autor był prywatnym lekarzem przewodniczącego aż do jego śmierci. Świetnie opisuje rozgrywki wewnątrzpartyjne i hipokryzje ideologii komunistycznej. Książka momentami trochę nudnawa i nie znajdzie się w niej konkretnego opisu działań politycznych Mao, ponieważ lekarz przewodniczącego starał się całe życie stronniczyć od polityki.

Wielka cegła na temat prywatnego życia Mao. Autor był prywatnym lekarzem przewodniczącego aż do jego śmierci. Świetnie opisuje rozgrywki wewnątrzpartyjne i hipokryzje ideologii komunistycznej. Książka momentami trochę nudnawa i nie znajdzie się w niej konkretnego opisu działań politycznych Mao, ponieważ lekarz przewodniczącego starał się całe życie stronniczyć od polityki.

Jest to jedna z lepszych biografii przewodniczącego Mao,które czytałem.Bardzo dużo informacji z życia prywatnego,których w innych pracach brakowało.Autor będąc osobistym lekarzem przewodniczącego miał dostęp do wielu spraw skrywanych przed światłem dziennym.Książkę czyta się bardzo dobrze i szybko.Polecam

Jest to jedna z lepszych biografii przewodniczącego Mao,które czytałem.Bardzo dużo informacji z życia prywatnego,których w innych pracach brakowało.Autor będąc osobistym lekarzem przewodniczącego miał dostęp do wielu spraw skrywanych przed światłem dziennym.Książkę czyta się bardzo dobrze i szybko.Polecam

Prywatne zapiski osobistego lekarza Przewodniczącego Mao. Zza bezmiaru mniej lub bardziej dowcipnych anegdot, jak choćby ta, że Przewodniczący nigdy nie mył zębów poprzestając na płukaniu ich herbatą, albo że nie korzystał z kąpieli, gdyż wystarczały mu okłady z gorących ręczników, wyłania się obraz potwora, mordercy milionów. Książka bardzo pożyteczna. Jedna z wielu publikacji pokazujących niebezpieczeństwo totalnych ideologii, związanych z kształtowaniem "nowego człowieka" i "nowej ludzkości". W skali Chin zabieg ten przybrał rozmiary monstrualne, których mimo całego swego barbarzyństwa nie osiągnął nawet stalinizm. Wartość tej książki polega też na tym, że poznajemy Mao Zedonga jako typowego intelektualnego dyletanta. Na pokonanie tego dyletantyzmu nie wystarczyła ogromna ilość przeczytanych książek (w przypadku Mao były to głównie tradycyjne chińskie powieści, spośród których najwyżej cenił "Sen czerwonego pawilonu"). Podobnie było w przypadku Stalina i Fidela Castro. Każdy z nich był bowiem namiętnym czytelnikiem. Książka obnaża też meandry ówczesnej polityki, także w jej międzynarodowym wymiarze (zwłaszcza gdy chodzi o stosunki z ZSRR oraz USA, zwłaszcza w dobie Nixona, którego Przewodniczący podobno polubił). Interesujący jest również portret żony Mao Zedonga, Jiang Qing, postaci wynaturzonej i wstrętnej.

Prywatne zapiski osobistego lekarza Przewodniczącego Mao. Zza bezmiaru mniej lub bardziej dowcipnych anegdot, jak choćby ta, że Przewodniczący nigdy nie mył zębów poprzestając na płukaniu ich herbatą, albo że nie korzystał z kąpieli, gdyż wystarczały mu okłady z gorących ręczników, wyłania się obraz potwora, mordercy milionów. Książka bardzo pożyteczna. Jedna z wielu...