Książka, która pozostawia więcej pytań, niż odpowiedzi.

Książka, która pozostawia więcej pytań, niż odpowiedzi.

Natura umysłów to wyjaśnienie jak różnią się umysły innych żywych istot od ludzkiego, a także jak złożony jest ten nasz, w oparciu o najnowszą wiedzę z zakesu filozofii, neuronauki, kognitywistyki i biologii ewolucyjnej. Wszystko jest napisane tu prosto i logicznie, jak na taką, popularnonaukową książkę przystało, choć więcej tu jest pytań niż odowiedzi jak zozumieć świadomość, kiedy się ona rodzi i jak przejawia. To wczesne dzieło Dennetta, co mogą potwierdzić jego fani, szczególnie ci, ktorzy czytali opasły tom Świadomość. Jednak Naturę umysłów warto znać, bo wnosi dużą dawkę wiedzy, która może być przydatna, albo służyć jako zbiór ciekawostek, którymi można się pochwalić w towarzystwie...jak kto woli. Książka jest napisana przystępnie, znaki zapytania w niej są frapujące i pełne kokieterii ze strony autora, bo choćby nie wiem jak się zarzekał jest naukowcem pełną gębą. Gdyby był tylko filozofem śmiem twierdzić książkę czytałoby się gorzej. Na pewne sprawy w tej książce musimy sobie sami odopwowiedzieć, choć nie jest to proste. Całośc jest bardzo dobrą pozycją popularnonaukową, która niejednemu z nas przybliży temat umysłów i świadomośći, a innych zmusi do szukania dalej i głębiej w tym temacie. Lubię takie książki i polecam szczerze. Warto zapoznać się z tym esejem!!!
Książka kupiona w księgarni @takczytam.poznan

Natura umysłów to wyjaśnienie jak różnią się umysły innych żywych istot od ludzkiego, a także jak złożony jest ten nasz, w oparciu o najnowszą wiedzę z zakesu filozofii, neuronauki, kognitywistyki i biologii ewolucyjnej. Wszystko jest napisane tu prosto i logicznie, jak na taką, popularnonaukową książkę przystało, choć więcej tu jest pytań niż odowiedzi jak zozumieć...

Niestety nie wytrzymuje próby czasu. Z punktu widzenia dzisiejszej wiedzy o umyśle, to już mocno nieświeże danie. Raczej relikt epoki poprzedzajacej rozkwit naukowych badań nad tym obszarem wiedzy. Nudne

Niestety nie wytrzymuje próby czasu. Z punktu widzenia dzisiejszej wiedzy o umyśle, to już mocno nieświeże danie. Raczej relikt epoki poprzedzajacej rozkwit naukowych badań nad tym obszarem wiedzy. Nudne

Co to za belkot? Niczego sie nie dowiedzialam. Nie zrozumialam swiadomosci.

Co to za belkot? Niczego sie nie dowiedzialam. Nie zrozumialam swiadomosci.

...jak na filozoficzne rozważania to konkretnie i na temat...ok

...jak na filozoficzne rozważania to konkretnie i na temat...ok

Bez sensu jest czytanie takiej książki. Zaczyna się może i nieźle, jakiś tam wstęp, wygląda intrygująco, autor stawia interesujące pytania - czy zwierzęta mają umysły, jeśli tak, to które, czym się różnią itp. Trochę to rozwlekłe, ale autor stawia ważkie pytania. Od razu zaznacza, że nie ma gotowych odpowiedzi (no ale przecież wystarczą nam rozważania, prawda? Mnie wystarczają, nie oczekuję jednoznacznych odpowiedzi po inteligentnym pisarzu, który targnie się na tak poważne zagadnienia).

Potem Autor przystępuje do przedstawienia swoich dociekań i przemyśleń, aby na przykład po 20 stronach z całą mocą wyrazić swoją konkluzję: "Układy trawienne roślinożerców nie posiadają umysłu".

Przecierałem oczy ze zdumienia. Przeskoczyłem 10 stron - dalej gadka w tym samym tonie. Potem następne 20. To samo.

Z książki dowiemy się, że organizmy składają się z małych robotów (czyli komórek) oraz, że gdyby wypowiedź Einsteina słuchać 10,000 razy wolniej, to nikt by się nie domyślił, że jest on inteligentny. "A więc może lodowce mają swój rozum, tylko że są powolne" - ja w tym momencie zaciskam pięści.

Po kiego grzyba jakiś tłumacz przeznaczył swój czas na przetłumaczenie taj książki? Nie mógł nam tego oszczędzić?

Ostrzegam, ta książka to pułapka. Ja szerokim łukiem omijać będę inne pozycje autora, wiem już czego się spodziewać.

Bez sensu jest czytanie takiej książki. Zaczyna się może i nieźle, jakiś tam wstęp, wygląda intrygująco, autor stawia interesujące pytania - czy zwierzęta mają umysły, jeśli tak, to które, czym się różnią itp. Trochę to rozwlekłe, ale autor stawia ważkie pytania. Od razu zaznacza, że nie ma gotowych odpowiedzi (no ale przecież wystarczą nam rozważania, prawda? Mnie...

Świetna książka choć już sprzed ponad 20-lat. Mam najnowszą "Świadomość", zobaczymy co się zmieniło w tym temacie. Generalnie, dla osób ciekawych świata, dla tych co chcą wiedzieć i choć trochę zrozumieć otaczającą rzeczywistość. To już druga przeczytana przeze mnie książka Dennetta. Trzecia już za chwilę. POLECAM.

Świetna książka choć już sprzed ponad 20-lat. Mam najnowszą "Świadomość", zobaczymy co się zmieniło w tym temacie. Generalnie, dla osób ciekawych świata, dla tych co chcą wiedzieć i choć trochę zrozumieć otaczającą rzeczywistość. To już druga przeczytana przeze mnie książka Dennetta. Trzecia już za chwilę. POLECAM.

Książka „Natura umysłów” Daniela Dennetta jest pierwszą książką przetłumaczoną na język polski. Stanowi ona zapis wykładów jakie autor prowadził dla studentów University College w Dublinie [Irlandia] i Uniwersytetu Canterbury w Christchurch [Nowa Zelandia].

Z punktu widzenia ewolucji które by posiadały pewne formy umysłowości Dennett wskazuje na makrocząsteczki, takie jak wirusy. Potrafiły one przeprowadzić pewne działania a nie tylko podlegać skutkom działania innych podmiotów. Ze względu na podstawowy cel jakim było przetrwanie i rozwój, nasze ciała organizowały pewne zadania i informacje w bardziej skomplikowane formy umysłu, w jakie jest wyposażone ciało. Wynika z tego, że nasze ciało wyposażone jest w wiele umysłów.

Daniel Dennett przedstawia próbę pokazania modelu klasyfikacji istot obdarzonych różnymi rodzajami umysłu. „Wieża generowania i Testowania” ma kilka poziomów. Najniższy poziom to istoty darwinowskie, nieco wyżej to istoty skinnerowskie, następnie istoty popperowskie. Najwyższe piętro zajmują istoty gregoriańskie, które wytworzyły zdolność importowania do swojego wewnętrznego środowiska narzędzi umysłu, co pozwala na wykorzystanie doświadczeń innych istot. Jednym z istotnych narzędzi umysłu jest posługiwanie się językiem.

Podejmując próbę określenia natury umysłów, Dennett zadaje pytanie, jakie warunki spowodowały myślenie. Według autora wymagania stawiane przez środowisko są głównym motorem rozwoju różnych gatunków. Możliwość komunikowania się między poszczególnymi osobnikami dawała szanse na przetrwanie i lepszą kontrolę nad posiadaną wiedzą. Komunikacja, a właściwie mowa, stała się podstawą myślenia.

Rozpatrywane są też różnego rodzaju zwierzęta które według laików również posiadają umysł. Dennett wyjaśnia dlaczego nie możemy powiedzieć, że zwierzęta, a chodzi przede wszystkim o psy, nie można uznać za stworzenia posiadające umysł.

Ponieważ jest to cykl wykładów, książka w treści nie jest spójna, ale i tak poszczególne tematy zawarte w 6 rozdziałach czyta się z zaciekawieniem.

Książka „Natura umysłów” Daniela Dennetta jest pierwszą książką przetłumaczoną na język polski. Stanowi ona zapis wykładów jakie autor prowadził dla studentów University College w Dublinie [Irlandia] i Uniwersytetu Canterbury w Christchurch [Nowa Zelandia].

Z punktu widzenia ewolucji które by posiadały pewne formy umysłowości Dennett wskazuje na makrocząsteczki, takie jak...

Filozof jest lepszy w zadawaniu pytań niż w udzielaniu odpowiedzi...

Najfajniejsze, że te pytania w miarę czytania są coraz lepsze, przełamują stare nawyki i schematy, odsłaniają pełniejsze zrozumienie samych siebie i świata.

Czułam się niezwykle podróżując po naturze umysłu. Bez skrępowania trudną terminologią, z ciekawością podążałam za myślą autora i napełniałam worek własnymi pytaniami. Teraz poszukam odpowiedzi :-)

Zachęcam.


Każdy ludzki problem ma zawsze jakieś dobrze znane rozwiązanie
- proste, przekonujące i błędne.

Filozof jest lepszy w zadawaniu pytań niż w udzielaniu odpowiedzi...

Najfajniejsze, że te pytania w miarę czytania są coraz lepsze, przełamują stare nawyki i schematy, odsłaniają pełniejsze zrozumienie samych siebie i świata.

Czułam się niezwykle podróżując po naturze umysłu. Bez skrępowania trudną terminologią, z ciekawością podążałam za myślą autora i napełniałam worek...

Nie do końca trafiłam z ta pozycją w swoje zainteresowania. Dennett jest filozofem, co uwidocznia się w treści książki. Przez pierwszą 1/3 część rozważa różne pytania, które mogą przyjść do głowy w związku z pojęciem umysłu. Problem w tym, że nie podaje swojej definicji umysłu i po prostu nie byłabym w stanie stwierdzić, czy na przykład sądzę, że psy posiadają umysł. Ponadto autor za często używa zaimka "my", zakładając, że wszyscy ludzie podzielają jego aktualny pogląd na daną sprawę i zmieniają go wraz z podaniem nowego punktu widzenia w kolejnym akapicie.

Oprócz rozważań filozoficznych jest też pokrótce przedstawiona historia rozwoju umysłu. Prawdopodobnie bez niedawnej lektury książki "Duch nie spadł z nieba" Ditfurtha, która opisuje ewolucję w łatwy do przyswojenia sposób, oraz wstępnego podręcznika do psychologii, nie zrozumiałabym tej części. Jest napisana w zbyt zawiły, wręcz kwiecisty sposób.

Planowałam przeczytać inne dzieła Dennetta, ale trochę się zraziłam. Być może mam za duże braki w wiedzy z dziedziny filozofii. Zanim jednak je uzupełnię, wrócę do czytania książek o świadomości i umyśle autorstwa neurologów czy psychiatrów.

Nie do końca trafiłam z ta pozycją w swoje zainteresowania. Dennett jest filozofem, co uwidocznia się w treści książki. Przez pierwszą 1/3 część rozważa różne pytania, które mogą przyjść do głowy w związku z pojęciem umysłu. Problem w tym, że nie podaje swojej definicji umysłu i po prostu nie byłabym w stanie stwierdzić, czy na przykład sądzę, że psy posiadają umysł....