Jeśli miałabym podać ulubionego poetę, to wskazałabym chyba Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Rzadko czytam wiersze, jeśli nie są one zamieszczone w powieściach, ale lubię wracać do paru wybranych wierszy Baczyńskiego. Do zapoznania się z twórczością tego poety skłonił mnie film Kordiana Piwowarskiego ,,Baczyński”, który jest moim ulubionym polskim filmem.

Krzysztof Kamil Baczyński miał niezwykły talent poetycki. Jego wiersze są technicznie piękne i doskonale napisane, ale przede wszystkim urzekają realizmem i autentyzmem. Tak naprawdę można je czytać jako swoistą biografię poety, bo opisuje w nich zarówno czasy przed wybuchem wojny, przeżycia żołnierza(,,Z głową na karabinie”, ,,Pokolenie”) i wielką miłość do żony Barbary(,,Biała magia”, ,,Pragnienie”). Groza i koszmar wojny zostały tu skontrastowane z energią młodości i pięknem pierwszej miłości, także tej fizycznej. Odbieram te wiersze jako bardzo osobiste i mające też cechy profetyczne – bo podczas czytania często mam wrażenie, że Baczyński od początku wiedział, że zginie i niejako ,,wyprorokował” to w swojej poezji. Podczas czytania odczuwam żal z powodu tego utraconego pokolenia Kolumbów, które oddało życie i młodość walce o niepodległość ojczyźnie. Baczyński składa hołd swojemu pokoleniu, a zarazem nie czuć tu żadnej sztucznej gloryfikacji. Jest po prostu samo życie, smutne i okrutne, ale niepozbawione też nadziei i starań, by czerpać jak najwięcej dobrych chwil.

Moim ulubionym wierszem z tego tomiku jest chyba ,,Wybór” – poetycka opowieść o młodym kochającym się małżeństwie. Gdy Maria oczekuje narodzin dziecka, Jan walczy w AK i ginie. Mężczyzna zostaje zawieszony między życiem a śmiercią i musi zdecydować, czy pozwoli zabrać się do innego świata, gdy jego najbliżsi nadal będą znosić grozę wojny. To poruszający, wywołujący wiele refleksji wiersz, który na długo pozostał w mojej pamięci. Również ma niejako ,,proroczy” wymiar, gdyż miesiąc po Baczyńskim zginęła jego żona Basia(była w ciąży). Duże wrażenie zrobiły też na mnie ,,Pokolenie” o trudnym losie Kolumbów, ,,Dwie miłości” w którym miłość do kobiety zostaje skontrastowana z miłością ojczyzny, erotyk ,,Ciemna miłość”, gloryfikujący cierpienie psalm ,,O krzyżu” czy patriotyczny wiersz ,,Polacy”.

Uwielbiam te wiersze, mam do nich sentyment i na pewno do wielu z nich wciąż będę wracać. Polecam poznać je w tym tomiku, bo oprócz twórczości Baczyńskiego zawiera on też ciekawe posłowie, które pozwala lepiej zrozumieć tego poetę.

,, Ale wiedz: kto zaufał, gdziekolwiek niesie lot,
miłością pooddziela od miłowanych zło”.”

Jeśli miałabym podać ulubionego poetę, to wskazałabym chyba Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Rzadko czytam wiersze, jeśli nie są one zamieszczone w powieściach, ale lubię wracać do paru wybranych wierszy Baczyńskiego. Do zapoznania się z twórczością tego poety skłonił mnie film Kordiana Piwowarskiego ,,Baczyński”, który jest moim ulubionym polskim filmem.

Krzysztof Kamil...

"Ja, żołnierz, poeta, czasu kurz" pisał sam o sobie Krzysztof Kamil Baczyński w wierszu skierowanym do swoich rodziców. Słowa te, a przede wszystkim ich głęboką wartość, zna każdy, kto wpadł w liryczne sidła zastawione przez najwybitniejszego poetę czasów drugiej wojny światowej. Baczyński - ponadprzeciętny talent zamknięty w kruchym, chorowitym ciele; świadomy swojej wartości, ale jednocześnie niewychodzący przed szereg, głos pokolenia Kolumbów; romantyk przeplatający w swoich dziełach okrucieństwo wojny z baśniowością i pięknem wspaniałej poezji najwyższej klasy. Baczyński - zmuszony przez wojnę do weryfikacji swoich poglądów patriota, płacący za wolność ojczyzny najwyższą cenę; w obliczu pokoleniowej tragedii, mimo kilku chwil zwątpienia, zawsze stojący po stronie nadziei.
W niniejszym zbiorze znajdziecie dziesiątki dzieł Baczyńskiego. Ich lektura to podróż przez spaloną okupanckim ogniem Warszawę, podróż przez drugowojenną pożogę, której młody, zaledwie dwudziestoletni umysł próbuje stawić czoła. Tomik "Po stronie nadziei" to chwytający za serce, wnikliwy przekrój poezji Baczyńskiego. Jest tu miłość i śmierć, dobro i zło, smoki, herosi, tytani, trącające apokalipsą wizje, przybierające kształt baśniowych mini-epopei, lekkie rymowanki i wyciskające łzy, obszerne, wspaniałe poematy. A wszystko to okraszone słowną magią - niezbędnym dopełnieniem, nadającym piękna i ponadczasowej metaforyki praktycznie każdemu wersowi.
Pocisk niemieckiego snajpera zabrał nam wspaniałego poetę. Na szczęście jego dzieła na zawsze pozostaną nieśmiertelne.

"Ja, żołnierz, poeta, czasu kurz" pisał sam o sobie Krzysztof Kamil Baczyński w wierszu skierowanym do swoich rodziców. Słowa te, a przede wszystkim ich głęboką wartość, zna każdy, kto wpadł w liryczne sidła zastawione przez najwybitniejszego poetę czasów drugiej wojny światowej. Baczyński - ponadprzeciętny talent zamknięty w kruchym, chorowitym ciele; świadomy swojej...

Cudowny, wspaniały i ponadczasowy Baczyński. Uwielbiam go, jakby każde jego słowo było oprószone magią.

Cudowny, wspaniały i ponadczasowy Baczyński. Uwielbiam go, jakby każde jego słowo było oprószone magią.

Podstawowa, najważniejsza, wytyczająca bieg i rytm myśli, zarówno świadomie i celowo, jak i w momentach niespodziewanych. Właściwie powinna być w innej grupie, bo często do niej wracam.

Podstawowa, najważniejsza, wytyczająca bieg i rytm myśli, zarówno świadomie i celowo, jak i w momentach niespodziewanych. Właściwie powinna być w innej grupie, bo często do niej wracam.

Cudowne świadectwo odwagi i nadziei na przekór trudnym czasom. Bo marzyciele zawsze wygrywają, a nadzieja jest ich siłą...

Cudowne świadectwo odwagi i nadziei na przekór trudnym czasom. Bo marzyciele zawsze wygrywają, a nadzieja jest ich siłą...