4/10

4/10

Przecudowna książka. Wciągnęła mnie od pierwszych stron, bardzo podobała mi się różnorodność bohaterów. Podczas czytania nie mogłam myśleć o niczym innym oprócz tego jak potoczy się dalej ta historia.

Przecudowna książka. Wciągnęła mnie od pierwszych stron, bardzo podobała mi się różnorodność bohaterów. Podczas czytania nie mogłam myśleć o niczym innym oprócz tego jak potoczy się dalej ta historia.

Książka sprzed 20 lat opowiada o nastolatkach i jest również do nich skierowana. Tak się składa, że w okresie, gdy ta powieść była wydawana, ja byłam "wczesną" nastolatką i muszę stwierdzić, że obraz namalowany przez autorkę jest mocno anachroniczny. W trakcie czytania co chwilę praktycznie myślałam sobie "No nie, przecież nikt tak nie mówi!". Dialogi są potwornie "drewaniane" a w szczególności żenująco wypadają "przekomarzanki" między głównymi bogaterami. Dużo w tej książce jest smrodku dydaktycznego i egzaltacji. Wydaje się mocno staromodna - w podobnym tonie co "Za minutę pierwsza miłość", z tym, że ta druga powieść jest wydana blisko 30 lat wcześniej i jej postacie są kilka lat młodsze. Fabuła taka sobie - średnio wciąga. Niektóre elementy wydają mi się co najmniej dziwne i nietrafione, ale całość może być. Możliwe, że, gdyby "Letnia Akademia Uczuć" wpadła mi w ręce te 20 lat temu, może by mi się spodobała. Ostatecznie - dorosłym czytelnikom nie polecam. Nastolatkom? W sumie jest sporo fajniejszych powieści, chociaż ta nie jest taka zła.

Książka sprzed 20 lat opowiada o nastolatkach i jest również do nich skierowana. Tak się składa, że w okresie, gdy ta powieść była wydawana, ja byłam "wczesną" nastolatką i muszę stwierdzić, że obraz namalowany przez autorkę jest mocno anachroniczny. W trakcie czytania co chwilę praktycznie myślałam sobie "No nie, przecież nikt tak nie mówi!". Dialogi są potwornie...

I stało się, przeczytałam już wszystkie powieści Kowalewskiej... 😱 Przed tymi ze zdjęcia broniłam się długo, ponieważ z literaturą młodzieżową mi nie po drodze. Ale w końcu to pani Hania, jej książki nie mogą być płytkimi czytadłami, więc się przełamałam. Na szczęście świat licealistów wciągnął mnie od pierwszej strony. Mnóstwo barwnych bohaterów i ich skomplikowane relacje, słoneczna Bułgaria (w części pierwszej),deszczowa Warszawa (w drugiej) i wakacyjny luz, czego chcieć więcej?
Bawiłam się wyśmienicie, trochę się pośmiałam, trochę podumałam nad własnymi licealnymi latami. Bliźniacy i ich przemiana całkowicie skradli moje serce 😍
"Letnia akademia uczuć" to świetna powieść o poznawaniu siebie, o przeistaczaniu się z buzujących hormonami nastolatków w młodych dorosłych. O miłości i złudnych zauroczeniach, o skrywanych dramatach z czterech ścian domów, o przyjaznej dłoni wyciągniętej przez najmniej spodziewane osoby. Bardzo polecam nie tylko młodzieży, warto dać się wciągnąć w ten świat.

I stało się, przeczytałam już wszystkie powieści Kowalewskiej... 😱 Przed tymi ze zdjęcia broniłam się długo, ponieważ z literaturą młodzieżową mi nie po drodze. Ale w końcu to pani Hania, jej książki nie mogą być płytkimi czytadłami, więc się przełamałam. Na szczęście świat licealistów wciągnął mnie od pierwszej strony. Mnóstwo barwnych bohaterów i ich skomplikowane...

Książke przeczytałem na wakacjach. Ta powieść jest świetna, taka realistyczna, ciężko się oderwać. Należy do moich ulubionych wakacyjnych powieści.
Polecam

Książke przeczytałem na wakacjach. Ta powieść jest świetna, taka realistyczna, ciężko się oderwać. Należy do moich ulubionych wakacyjnych powieści.
Polecam

Ostatnio odbyłam podróż sentymentalną :-)

Wracając myślami do przeczytanych przez mnie książek przypomniałam sobie o lekturze, którą niegdyś się zaczytywałam. "Letnia akademia uczuć: Anna i wodorosty" - ciepło wspominam tę pozycję. Wówczas bardzo mi się podobała. Dużo różnorodnych bohaterów, piękne bułgarskie krajobrazy, znakomity humor, młodzieńcze porywy serca, przyjaźnie - to miedzy innymi znajdziecie na kolejnych stronach książki. Letni klimat, lekkie pióro, dobrze oddane opisy nadmorskiego krajobrazu zachęcają do przeczytania - polecam tym, którzy jeszcze nie czytali!!!

Ostatnio odbyłam podróż sentymentalną :-)

Wracając myślami do przeczytanych przez mnie książek przypomniałam sobie o lekturze, którą niegdyś się zaczytywałam. "Letnia akademia uczuć: Anna i wodorosty" - ciepło wspominam tę pozycję. Wówczas bardzo mi się podobała. Dużo różnorodnych bohaterów, piękne bułgarskie krajobrazy, znakomity humor, młodzieńcze porywy serca,...

Jako nastolatka czytałam pierwszy tom Letniej Akademii Uczuć i się zachwyciłam wiec chciałam poznać dalsze losy swoich ulubionych bohaterów ale ta część nieco mnie rozczarowała.

Jako nastolatka czytałam pierwszy tom Letniej Akademii Uczuć i się zachwyciłam wiec chciałam poznać dalsze losy swoich ulubionych bohaterów ale ta część nieco mnie rozczarowała.

Fajne, przyjemne przygody wakacyjne licealistów, świetnie się czyta.
Niezła, ciekawa książka poruszająca.

Fajne, przyjemne przygody wakacyjne licealistów, świetnie się czyta.
Niezła, ciekawa książka poruszająca.

Czytałam teraz tę książkę po raz drugi - pierwszy raz kilka lat temu, gdy byłam znacznie młodsza i miałam inne spojrzenie na świat. Niedawno uznałam, że chętnie przeżyłabym jeszcze raz przygodę z bohaterkami ,,Letniej akademii uczuć" i nic nie mogło mnie powstrzymać od tego pomysłu.

Plusem, ale też minusem może być mnogość bohaterów - jest tu ich naprawdę dużo i łatwo się pogubić w tej plątaninie imion (bo nazwiska znamy jedynie garstki bohaterów). Każdy jest inny, ma inne problemy, spojrzenie na świat i marzenia. Ich oczekiwania co do tego wyjazdu też są diametralnie różne, ale czy to źle? Bo może dzięki temu chociaż jedna osoba wróci do Polski szczęśliwa.

Małgorzata to postać, której długo nie rozumiałam. Taka z niej zagubiona księżniczka, która wyraźnie nie wie, czego sama chce. Łatwo podporządkowuje się innym i dlatego z zaskoczeniem odkrywa, że samotność jest czymś, co jej pasuje. Uczy się myśleć samodzielnie, dostrzega, jak ogromny jest świat i niejako te wakacje staję się dla niej obudzeniem z letargu.

Bogdan się zakochuje. Tak totalnie, całkowicie i nieodwracalnie. Jego związek z Anną totalnie go zmienia i sprawia, że nic nie może być takie samo. Stara się być dobrym przyjacielem dla Margot, ale tak naprawdę widać, kto zostaje numerem 1 w jego życiu.Przyznam, że trudno mi go polubić, bo zachowuje się, jakby Anna była najważniejsza i - dla niego na pewno - ale wbrew temu, co myślą wszyscy zakochani, świat nie zatrzymuje się, tylko dlatego, że ty się zakochujesz.

Marcin zyskuje nową perspektywę w czasie wyjazdu. Dostrzega ludzi, których nie dostrzegał wcześniej. Aga zaczyna akceptować swoje kompleksy, a Czarna Jagoda odkrywa, że nawet rozczarowania mogą być niekiedy miłe, zagubiony Emil dostrzega ludzi, a nie tylko książki. Rozczarował mnie wątek Tymka i Zuzy - chłopak traktował ją naprawdę źle, a ona niejako mu na to przyzwalała przez całą książkę. To nie miłość, a chora obsesja.

Bardzo polubiłam wątki Freda, ALberta, Kaśki i Baśki, które zawsze były zabawnym przerywnikiem, dla tych bardziej poważnych wątków.

Czytałam teraz tę książkę po raz drugi - pierwszy raz kilka lat temu, gdy byłam znacznie młodsza i miałam inne spojrzenie na świat. Niedawno uznałam, że chętnie przeżyłabym jeszcze raz przygodę z bohaterkami ,,Letniej akademii uczuć" i nic nie mogło mnie powstrzymać od tego pomysłu.

Plusem, ale też minusem może być mnogość bohaterów - jest tu ich naprawdę dużo i łatwo się...

Letnia Akademia uczuć jest idealną książką na wakacje. Opisuje pierwszą miłość i przygody bohaterów. Książka jest pisana z humorem i bardzo przyjemnie się ją czyta. Przeczytałam ją w ciągu trzech dni. Z ręką na sercu mogę przysiąc iż pierwszy tom jest o wiele lepszy od drugiego. Pokochałam bliźniaków i ich humor. Za Marcinem nie przepadałam. Kaśkę uwielbiam do tej pory.
Święty romans na wakacje. Warty przeczytania.

Letnia Akademia uczuć jest idealną książką na wakacje. Opisuje pierwszą miłość i przygody bohaterów. Książka jest pisana z humorem i bardzo przyjemnie się ją czyta. Przeczytałam ją w ciągu trzech dni. Z ręką na sercu mogę przysiąc iż pierwszy tom jest o wiele lepszy od drugiego. Pokochałam bliźniaków i ich humor. Za Marcinem nie przepadałam. Kaśkę uwielbiam do tej pory....