O co chodzi z tym muzykantem?
O co chodzi z tą okładką?
Czyżby projektant tego koszmarka nie czytał w ogóle książki?
Potencjalni czytelnicy: nie dajcie się zwieść!

To żadna kiczowata powieść fantasy o minstrelu naparzającym z łuku do przeciwników. Już od patrzenia na nią jesteśmy robieni w bambuko, bo tytułowy muzykant nigdy w swoim życiu nie miał w dłoniach czegoś takiego jak łuk, a żeby było śmieszniej - na planecie nie ma praktycznie żadnej broni. Dlatego kompletnie nie rozumiem projektu tego czegoś, bo życie mieszkańców Beltane nie jest na poziomie średniowiecza. Pojedyncze jednostki są uzbrojone w miotacze laserów, po planecie poruszają się oblatywaczami: specjalnymi maszynami-helikopterami dostawanymi do podróży w puszczy, więc skąd więc ten cholerny łuk w ręce tego brodatego typa? ¯\_(ツ)_/¯

Pozostała część opinii pojawi się później, ale zapisuję by nie zapomnieć i mieć motywację do jej dokończenia.

O co chodzi z tym muzykantem?
O co chodzi z tą okładką?
Czyżby projektant tego koszmarka nie czytał w ogóle książki?
Potencjalni czytelnicy: nie dajcie się zwieść!

To żadna kiczowata powieść fantasy o minstrelu naparzającym z łuku do przeciwników. Już od patrzenia na nią jesteśmy robieni w bambuko, bo tytułowy muzykant nigdy w swoim życiu nie miał w dłoniach czegoś...

Ogólny zarys fabuły niby ok, ale spokojnie można go zawrzeć w dwóch-trzech zdaniach. Niestety to rozwinięcie to jakiś chaotyczny szkic o wszystkim, przypominał mi bardziej scenariusz filmu. Niezwykle dokładnie opisano nawierzchnię ścieżki, połamane kwiaty przy drodze, ocena brudu na podłodze pomieszczeń (tu kurz z dwóch dni, a w innym budynku z dwóch tygodni) albo koce i plecaki bohaterów - po prostu wydawało się niemożliwe, że ten gąszcz szczegółów jest po nic. Na koniec okazuje się, że po nic. Książka dla fanów literatury drogi, bo bohaterowie dość szybko rozpoczynają swoją wędrówkę i tak już będą szli prawie do końca.

Ogólny zarys fabuły niby ok, ale spokojnie można go zawrzeć w dwóch-trzech zdaniach. Niestety to rozwinięcie to jakiś chaotyczny szkic o wszystkim, przypominał mi bardziej scenariusz filmu. Niezwykle dokładnie opisano nawierzchnię ścieżki, połamane kwiaty przy drodze, ocena brudu na podłodze pomieszczeń (tu kurz z dwóch dni, a w innym budynku z dwóch tygodni) albo koce i...

Nie zraźcie się tytułem tej książki. Mi przywodził on na myśl wąsatego cygana z akordeonem, ale na szczęście spotkało mnie miłe zaskoczenie :)

Uwielbiam styl, jakim pani Andre Norton pisze swoje powieści. Jest dosyć prosty, miły w odbiorze i WYJĄTKOWO DOBRZE DZIAŁA NA WYOBRAŹNIĘ CZYTELNIKA.

"Mroczny Muzykant" to opowieść o wykorzystywanej niegdyś do celów naukowych planecie Beltane. Znajduje się na niej zaledwie kilka miast i parę stacji badawczych. Nie ma na niej wojen i całego tego syfu, który mamy na Ziemi. Pewnego dnia dolatuje do niej statek z weteranami po jakiejś międzygwiezdnej wojnie. Mówią oni, że ich świat został zniszczony i chcieliby rozpocząć nowe życie na Beltane. Otrzymują pozwolenie na lądowanie, ale wcale nie chcą dzielić się planetą z jej dotychczasowymi mieszkańcami. Postanawiają zabić ich wszystkich używając w tym celu śmiercionośnego wirusa, którego ofiarą stają się również oni sami. Tragedii unika jedynie grupka dzieci, które tytułowy Griss Lugard ocalił prowadząc do podziemnego schronu...

Jeśli jesteście miłośnikami science fiction i szukacie lekkiej, niezbyt obszernej i napisanej na wysokim poziomie lektury, to ta książka może okazać się strzałem w dziesiątkę.

Pozostałe dzieła tej autorki z pewnością również was nie zawiodą ;)

Nie zraźcie się tytułem tej książki. Mi przywodził on na myśl wąsatego cygana z akordeonem, ale na szczęście spotkało mnie miłe zaskoczenie :)

Uwielbiam styl, jakim pani Andre Norton pisze swoje powieści. Jest dosyć prosty, miły w odbiorze i WYJĄTKOWO DOBRZE DZIAŁA NA WYOBRAŹNIĘ CZYTELNIKA.

"Mroczny Muzykant" to opowieść o wykorzystywanej niegdyś do celów naukowych...