8/10.

8/10.

Było to bez wątpienia ciekawe spotkanie z twórczością tego autora. Do czasu przeczytania Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa miałam jedynie okazję zapoznawać się ze Śródziemiem opisanym w Silmarilionie, Hobbicie i Władcy Pierścieni. Tu jednak dostajemy coś nieco odmiennego i jednocześnie tak samo wciągającego. Kibicowałam pieskowi Łazikantemu. Wyruszyłam na przygodę z Gospodarzem Gilesem na spotkanie smoka. Zachwycałam się historią pewnej gwiazdki i Kowala. Długo po przeczytaniu rozważałam o co naprawdę chodzi w Liściu, dzieło Niggle'a. A także pływałam na falach rymów Toma Bombadila, którego (tak mi się wydaje) udało mi się poznać nieco lepiej, choć i także zyskałam kolejne pytania bez odpowiedzi. Jedynym co odebrało tej książce komplet punktów jest wykład ,,O Baśniach" przez który ciężko było mi przebrnąć, nie należę do osób, które aż tak by rozważały ten temat. Tym bardziej, że był dla mnie nieco... Zagmatwany. Ale i tak, moim zdaniem jest to obowiązkowa pozycja dla fanów twórczości J.R.R. Tolkien, by mogli poznać jego pióro w innej odsłonie.

Było to bez wątpienia ciekawe spotkanie z twórczością tego autora. Do czasu przeczytania Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa miałam jedynie okazję zapoznawać się ze Śródziemiem opisanym w Silmarilionie, Hobbicie i Władcy Pierścieni. Tu jednak dostajemy coś nieco odmiennego i jednocześnie tak samo wciągającego. Kibicowałam pieskowi Łazikantemu. Wyruszyłam na przygodę z...

Tylko dla dzieci?

Słysząc nazwisko Tolkien, większość ludzi na całym świecie od razu odpowie wykreowany i niesamowity świat Śródziemia, który zawładnął umysłami milionów ludzi na całym świecie, na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Choć sławę przyniosły mu opowieści, dziejące się w Śródziemiu takie jak „Hobbit”, „Władca Pierścieni” , czy też „Silmarillion” to również jak przystało na profesora filologii angielskiej pisał eseje, prace naukowe oraz obszerne listy traktujące o literaturze. Jednak Tolkien to również twórca dzieł przeznaczonych dla młodszego odbiorcy, napisanych w klimacie baśniowości, choć jak sam wskazuje w eseju umieszczonym na końcu niniejszej książki, nie tylko dzieci odnajdą się w formie jaką jest baśń, ale przede wszystkim dorośli, którzy docenią kunszt tej z najstarszych form przekazywania historii.

„Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa” jest zbiorem niezależnych tekstów, których wspólnym mianownikiem jest ich baśniowy charakter. Urozmaicone grafikami świetnego Alana Lee, brytyjskiego grafika, którego prace nieodłącznie nawiązują do dzieł Tolkiena. Przed zasadniczymi tekstami, czytelników czeka merytoryczny wstęp Toma Shippey’a, który miejscami zbyt dokładnie przybliża i analizuje poszczególne teksty, co może zepsuć element zaskoczenia względem niektórych z nich. Po tym nader dokładnym wstępie czytelnicy mają zaszczyt zapoznać się z pięcioma tekstami krążącymi wokół baśniowych tematów.

Pierwszym z nich, a zarazem najbardziej skierowanym do dzieci jest „Łazikanty”. Przedstawia historię pewnego psiaka, który za karę z powodu niegrzecznego potraktowania czarodzieja, zostaje zmniejszony do rozmiarów zabawki. Dalsze losy psiaka-zabawki skupiają się na próbach odzyskania normalnych rozmiarów po drodze spotykając kolejnych czarodziejów, człowieka z księżyca, czy też mieszkańców morskich głębin. Liczne przygody pieska stanowią przyjemną bajkę dla dzieci. Interesująca jest geneza powstania utworu, ponieważ Tolkien napisał go dla najstarszego syna, któremu na plaży zaginął pluszowy piesek. Jak widać inspiracja jaką było pocieszenie stała się inspiracją wyobraźni dla rzeszy dzieci na całym świecie.

Kolejnym tekstem jest „Gospodarz Giles z Ham” nawiązująca do arturiańskich legend opowiastka, pełna bohaterstwa, odwagi, rycerstwa ale przede wszystkim humoru, która spodoba się zarówno młodszym i starszym odbiorcom. Gospodarz Giles przypadkowo ratuje swą wioskę przed olbrzymem. Wkrótce staje się miejscową sławą. Mieszkańcy Ham są niezwykle dumni z posiadania takiego obrońcy. Po niedługim czasie nowe zagrożenie zaczyna czyhać na mieszkańców wioski, a mianowicie smok, któremu czoło będzie musiał stawić przypadkowy bohater, gospodarz Giles. Jednym zdaniem zabawna, wciągająca i zaskakująca opowieść.

Po zapoznaniu się z „Gospodarzem Gilesem z Ham” następne w kolejce są „Przygody Toma Bombadila”, składające się z szesnastu, czasem dłuższych, czasem krótszych wierszy. Postać Toma Bombadila jest najbardziej enigmatyczną postacią w całej twórczości Tolkiena. Łamie wszelkie schematy, wychodzi poza granice fantastycznego świata Śródziemia, nawet słynny Jedyny Pierścień nie miał nad nim władzy, jednocześnie Tom prowadzi sielski żywot, pełen odpoczywania i śpiewania wśród strumyków i lasów. Bardzo osobliwa postać, która nadal pozostanie tajemnicza. Niestety tytuł zbioru szesnastu wierszy może wprowadzać w błąd, gdyż jedynie dwa z nich traktują o Tomie Bombadilu. W zbiorze znajdziemy teksty nawiązujące do Śródziemia, takie jak Olifant, którego jakoby twórcą był Samwise Gamgee, czy też sen Froda opisujący jego doświadczenia z pierścieniem. Pozostałe wiersze dotyczą wielu innych fantastycznych spraw. Ten fragment książki nie wszystkim czytelnikom przypadnie do gustu, ponieważ będzie zależny od naszego stosunku do wierszy. Niewątpliwie poprzez swą formę ulegnie szybkiemu przeczytaniu.

Przedostatnim tekstem w zbiorze jest „Kowal z Przylesia Wielkiego”. Urzekająca i magiczna opowieść. W pewnym miasteczku, co dwadzieścia cztery lata, urządzane jest przyjęcie dla dzieci. Podczas ogromnej uczty dzieci kosztują tort, w którym ukryta jest magiczna gwiazdka otwierająca drogę do Krainy Czarów. Prosta opowieść pozbawiona mrocznych elementów. Sama Kraina Czarów wydaje się mgliście opisana, lecz przepełniona pięknem oraz tęsknotom za czymś utraconym, częsty motyw w twórczości Tolkiena. Alegoryczna walka między chęcią wiary w świat magii a zwykłą, szarą codziennością.

Ostatnim tekstem jest „Liść, dzieło Niggle’a”. Bardzo dojrzały tekst, który praktycznie przeznaczony jest dla dorosłego odbiorcy. Malarz Niggle poprzez częste wyświadczanie przysług innym nie może dokończyć dzieła swego życia. Pewnego dnia zostaje zabrany do Przytułka , swoistego czyśćca, gdzie zostaje zapędzony do ciężkiej pracy. Tam ma być ocenione jego życie i podjęta decyzja odnośnie jego dalszej wędrówki. Niezwykły test pełen alegorii i ukrytych znaczeń. Skupia się na akcie twórczym jakim jest tworzenie, o radościach związanych z ukończeniem jak i towarzyszących smutkach. Zawiera on elementy autoportretu Tolkiena, wątpliwości i lęki, któremu mu towarzyszyły podczas tworzenia przez całe życie Śródziemia. Autor w tej opowieści umieścił obawę wszystkich twórców, czyli zdążenie przed ostatecznym terminem, którym jest śmierć. Jak widać najbardziej odmienny ze wszystkich tekstów zbioru fragment, wymagający głębszej analizy.

Na zakończenie w formie dodatku umieszczony został około 60-stronicowy esej Tolkiena zatytułowany „O baśniach”. Profesor omawia w nim znaczenie, sens i pochodzenie baśni. Trudny tekst, czasami zagmatwany ze względu na akademicki język, którym się posługuje. Bardzo duża ilość dygresji w morzy wielu niezrozumiałych zdań. Choć nawet laik może wyłowić kilka wnikliwych opinii i przemyśleń. Cóż, tekst bardziej przeznaczony dla filologów, czy też badaczy twórczości Tolkiena, co nie umniejsza jego roli jako reprezentanta genialnego umysłu autora.

Podsumowując, „Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa” mogą stanowić dobrą lekturę zarówno dla młodszych jak i starszych czytelników. Zebrane w tomie baśnie przekazują wartości albo w humorystycznym, lekkim tonie, albo bardziej poważnym, zmuszającym do refleksji. Dodatkowo ilustracje Alana Lee świetnie wkomponowują się w całość zbioru. Jednym słowem „Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa” pozwalają szerzej spojrzeć na twórczość Tolkiena.

Tylko dla dzieci?

Słysząc nazwisko Tolkien, większość ludzi na całym świecie od razu odpowie wykreowany i niesamowity świat Śródziemia, który zawładnął umysłami milionów ludzi na całym świecie, na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Choć sławę przyniosły mu opowieści, dziejące się w Śródziemiu takie jak „Hobbit”, „Władca Pierścieni” , czy też „Silmarillion” to również...

„Większość naprawdę dobrych baśni traktuje o przygodach ludzi w Niebezpiecznym Królestwie albo na jego mglistych obrzeżach.” ~ „Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa”, J. R. R. Tolkien, s. 264.

„Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa” stanowią zbiór baśni w wykonaniu J. R. R. Tolkiena. W książce znalazły się cztery tego typu teksty: „Łazikanty”, „Gospodarz Giles z Ham”, „Kowal z Przylesia Wielkiego” oraz „Liść, dzieło Niggle’a”. Każdy z tych utworów rozpoczyna się w świecie raczej nam znanym [lub podobnym do nam znanego], w którym dochodzi do naruszenia zwykłego porządku rzeczy. Ot, pojawia się coś nadnaturalnego, fantastycznego, co zdaje się istnieć tuż obok. Wystarczy przekroczyć zaczarowany próg, by trafić do Niebezpiecznego Królestwa, w którym nie jest niczym dziwnym istnienie smoków, tajemniczych i potężnych czarodziei, olbrzymów czy mówiących zwierząt [tak, to że pies potrafi mówić też może stanowić niebezpieczeństwo, zwłaszcza dla jego właściciela].

W „Opowieściach” znalazły się także wiersze Tolkiena, które zostały wydane jako „Przygody Toma Bombadila”. Jeśli znacie „Władcę Pierścieni”, możecie kojarzyć tę zagadkową postać. Niektóre z utworów tutaj zawartych rzuca trochę światła na Bombadila. Ale to nie wszystko - większość wierszy traktuje o legendach i anegdotach Shire ze schyłku Trzeciej Ery. Nic w tym dziwnego: za twórców uważa się m.in. Bilbo Bagginsa czy Sama Gamgee.

I na koniec perełka: esej „O baśniach”, w którym Tolkien rozpatruje czym są baśnie, skąd się wzięły i jaki jest obecnie z nich pożytek. Myśl zawarta w tej części książki odnosi się nie tylko „Opowieści”, lecz także choćby do Śródziemia.

Serdecznie polecam👍

Egzemplarz książki otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Dłuższa recenzja na mojej stronie - link:
https://karols.pl/opowiesci-z-niebezpiecznego-krolestwa-j-r-r-tolkien-recenzja/

„Większość naprawdę dobrych baśni traktuje o przygodach ludzi w Niebezpiecznym Królestwie albo na jego mglistych obrzeżach.” ~ „Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa”, J. R. R. Tolkien, s. 264.

„Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa” stanowią zbiór baśni w wykonaniu J. R. R. Tolkiena. W książce znalazły się cztery tego typu teksty: „Łazikanty”, „Gospodarz Giles z Ham”,...

Bardzo ciekawy zbiór różnych dzieł Tolkiena, zebrany i zredagowany w jedną, dość spójną całość.

Mamy tu opowiadania spoza Śródziemia, o żartobliwej, ale i miejscami dość poważnej tematyce, zbiór wierszy (również o zróżnicowanej tematyce),jak i autoportretowe opowiadanie o malarzu starającym się namalować idealny obraz.

Wisienką na torcie jest bardzo pouczający esej dotyczący - jak byśmy to współcześnie uznali - fantastyki i szeroko rozumianej fantasy w ogóle. Ciekawe jest czytanie spostrzeżeń na ten temat człowieka, który stworzył niejako podwaliny gatunku. Szczególnie, że spostrzeżenia te pochodzą sprzed wydania "Władcy Pierścieni".

Zgodnie z regułą "Tolkiena nigdy za dużo", warto przeczytać "Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa", aby poszerzyć perspektywę odbioru autora i poznać ciekawe kierunki, w które prowadziła Brytyjczyka jego wyobraźnia.

W tej beczce miodu jest jednak mała łyżeczka dziegciu - wstęp, który mimo że merytorycznie bez zarzutu, powinien się znaleźć na końcu zbioru, jako posłowie, ponieważ autor wstępu niejako streszcza i zdradza treść wszystkich opowiadań i wierszy. Polecam pominąć wstęp i przeczytać go dopiero po lekturze reszty książki.

Bardzo ciekawy zbiór różnych dzieł Tolkiena, zebrany i zredagowany w jedną, dość spójną całość.

Mamy tu opowiadania spoza Śródziemia, o żartobliwej, ale i miejscami dość poważnej tematyce, zbiór wierszy (również o zróżnicowanej tematyce),jak i autoportretowe opowiadanie o malarzu starającym się namalować idealny obraz.

Wisienką na torcie jest bardzo pouczający esej...

Gratka dla każdego fana Tolkiena!
Przepiękne opowiadania napisane w niezwykłym, poetyckim stylu ☺️

Gratka dla każdego fana Tolkiena!
Przepiękne opowiadania napisane w niezwykłym, poetyckim stylu ☺️

pięknie napisana

pięknie napisana

Warto przeczytać.

Warto przeczytać.

Bardzo ciekawy tytuł, będący kompilacją mniej znanych dzieła Tolkiena. Niektórzy mówią że to zbiór dla młodszego czytelnika; tak może jest w przypadku pierwszych trzech tytułów tj. "Łazikanty", "Kowal z Przylesia Większego" i "Gospodarz Giles z Ham". Zwłaszcza ten pierwszy tytuł nadaje się do czytania dzieciom na dobranoc :) Wierszowane "Przygody Toma Bombadila" nie każdemu muszą przypaść do gustu ze względu na formę. "Liść, dzieło Niggle'a" chyba najlepsza rzecz, krótkie, ale klimatyczne. "O baśniach" to już esej, jak sama nazwa wskazuje, o naturze baśni. Myślę że można pominąć lekturę tegoż tekstu, chyba że ktoś zajmuje się literaturoznawstwem, antropologią, mitami, etc. (choćby hobbystycznie) to wtedy tak.

Bardzo ciekawy tytuł, będący kompilacją mniej znanych dzieła Tolkiena. Niektórzy mówią że to zbiór dla młodszego czytelnika; tak może jest w przypadku pierwszych trzech tytułów tj. "Łazikanty", "Kowal z Przylesia Większego" i "Gospodarz Giles z Ham". Zwłaszcza ten pierwszy tytuł nadaje się do czytania dzieciom na dobranoc :) Wierszowane "Przygody Toma Bombadila" nie...

Jedna ze słabszych książek autorstwa Tolkiena. Choć jestem fanem Wladcy Pierścieni i Hobbita tak te opowieści prezentują dużo niższy poziom.

Jedna ze słabszych książek autorstwa Tolkiena. Choć jestem fanem Wladcy Pierścieni i Hobbita tak te opowieści prezentują dużo niższy poziom.