Z przykrością stwierdzam, iż pomimo zachęcających recenzji książka okazała się bardzo słaba. Jest jednym wielkim uproszczeniem wręcz banałem.

Z przykrością stwierdzam, iż pomimo zachęcających recenzji książka okazała się bardzo słaba. Jest jednym wielkim uproszczeniem wręcz banałem.

Czytając ostatnio książki o nazistach, postanowiłam zostać w tych klimatach, i sięgnęłam po jedną z wielu powieści H. H. Kirsta. Książka nawiązuje do pierwszych obozów zagłady, powstających przed II wojną światową.
Tę książkę czytałam ponad 20 lat temu, ale w moim odbiorze tej pozycji - nic się nie zmieniło. Nadal jest ona dla mnie powieścią bardzo wartościową. Polecam.

Czytając ostatnio książki o nazistach, postanowiłam zostać w tych klimatach, i sięgnęłam po jedną z wielu powieści H. H. Kirsta. Książka nawiązuje do pierwszych obozów zagłady, powstających przed II wojną światową.
Tę książkę czytałam ponad 20 lat temu, ale w moim odbiorze tej pozycji - nic się nie zmieniło. Nadal jest ona dla mnie powieścią bardzo wartościową. Polecam.

Jedna z lepszych HH Kirsta, jak dla mnie oczywiście.

Jedna z lepszych HH Kirsta, jak dla mnie oczywiście.

,,To cała kwintesencja nazizmu! Polega ona po prostu na tym, aby systematycznie i dokładnie niszczyć wszelkie ludzkie uczucia! A potem tak pokierować ich szczatkami, by pozostało tylko ślepe oddanie Fuhrerowi,narodowi i ojczyźnie, bo tak się teraz nazywają te tanie komunaly. A ten gowniany naród dał się otumanic bez większego oporu! I nie zasługuje na nic innego jak na potężnego kopniaka w dupe!"
Polecam

,,To cała kwintesencja nazizmu! Polega ona po prostu na tym, aby systematycznie i dokładnie niszczyć wszelkie ludzkie uczucia! A potem tak pokierować ich szczatkami, by pozostało tylko ślepe oddanie Fuhrerowi,narodowi i ojczyźnie, bo tak się teraz nazywają te tanie komunaly. A ten gowniany naród dał się otumanic bez większego oporu! I nie zasługuje na nic innego jak na...

Doskonała powieść, bardzo w stylu Kirsta - w moim przekonaniu plasuje się tylko ciut niżej od "Fabryki Oficerów", zajmującej trwałe miejsce na liście moich ukochanych książek.

Znakomity, pełen niedomówień i wyrafinowanych aluzji epilog, swietnie ukazane rozgrywki psychologiczne, intelektualne i fizyczne pomiędzy członkami Grupy Wesela, subtelne bądź brutalne metody tresury młodych chłopców oraz przerażająca znajomość ludzkiej psychiki w wydaniu Waldemara Wesela.

Kirst tradycyjnie napiętnował w swoim dziele dokonania i ideologię nazizmu, bedacego nurtem pełnym sprzeczności, z jednej strony uduchowionym, a z drugiej pozbawionym wszelkich hamulców moralnych. Pisarz również wspaniale opisał mechanizm powojennego wybielania się i udawania, że nic się wówczas nie wiedziało o okropieństwach systemu. Wszystkiemu winien był ten Hitler! ;)

Odczuwam jedynie pewien niedosyt, jeżeli chodzi o powojenne losy Wesela, to zdecydowanie jedna z najbardziej interesujących postaci tej powieści. Szkoda również profesora Breslauera, to był chyba jedyny "sprawiedliwy" w tej książce. Nawet mimo faktu, że "wpakował się w swoją awanturę świadomie, z otwartymi oczami", jakby to powiedział kapitan Feders.

Doskonała powieść, bardzo w stylu Kirsta - w moim przekonaniu plasuje się tylko ciut niżej od "Fabryki Oficerów", zajmującej trwałe miejsce na liście moich ukochanych książek.

Znakomity, pełen niedomówień i wyrafinowanych aluzji epilog, swietnie ukazane rozgrywki psychologiczne, intelektualne i fizyczne pomiędzy członkami Grupy Wesela, subtelne bądź brutalne metody...

Dla miłośników tematyki lektura obowiązkowa

Dla miłośników tematyki lektura obowiązkowa

dobra

dobra

Kolejna powieść HH Kirst'a, którą czytałam z przyjemnością, i której historia bardzo mnie wciągnęła. Kolejny watek kryminalny i skrywana przerażająca tajemnica. Powtórnie polecam.

Kolejna powieść HH Kirst'a, którą czytałam z przyjemnością, i której historia bardzo mnie wciągnęła. Kolejny watek kryminalny i skrywana przerażająca tajemnica. Powtórnie polecam.

Pewnego dnia w spokojnym szwajcarskim miasteczku Lugano popełniono morderstwo. Ofiarą jest miły, spokojny starszy pan – Norden. Miejscowa policja rozpoczyna śledztwo. Kiedy okazuje się, że morderstwa dokonano bronią o bardzo niezwykłym kalibrze, sprawa zaczyna się komplikować. Dokumenty znalezione w domu ofiary odkrywają przed prowadzącymi śledztwo niezwykłą przeszłość pana Nordena.
Heinz-Hermann Norden jest młodym niemieckim idealistą, perfekcyjnym tworem nazistowskiego wychowania. 1 maja 1933 roku, w dniu swoich dwudziestych urodzin Norden uczestniczy w obozie treningowych dla „najlepszych z najlepszych”. Tam zostaje zwerbowany przez szarą eminencję w hitlerowskich struktur władzy – Waldemara Wesela - do elitarnej, tajnej jednostki bojowej.
Wszyscy wiemy jakie skutki miała dla Europy polityka Hitlera. Wiemy, jak tragiczny los spotkał miliony Żydów. Kirst przedstawia ten problem z zupełnie innej perspektywy. Podczas procesów i zeznań nazistów i żołnierzy nieustannie padało zdanie, którego świat nie mógł pojąć: „Ja tylko wykonywałem rozkazy”. Dlaczego tak często kulturalni, wykształceni i światli ludzie, jakimi byli Niemcy, miłośnicy literatury, malarstwa i muzyki, popełniali najgorsze zbrodnie, tłumacząc to później wykonywaniem rozkazów? Wiele osób oceniało to, jako wymówkę, uciszanie sumienia, ale problem jest dużo głębszy – Niemcy nie oszukują świata, nie oszukują nawet siebie, oni mówią prawdę – wierzą (wierzyli) w to, co sukcesywnie wbijała im do głów goebbelsowska propaganda.
Młodzi ludzie, których losy poznajemy w „Nocy długich noży” są starannie wyselekcjonowaną śmietanką nazistowskiej młodzieży. Przechodzą długotrwałe pranie mózgów. Mieszkają w pięknej posiadłości, w luksusie, jakiego wcześniej nie zaznali i jakiego nie zaznała nigdy większość ludzi popierających Hitlera. Nie brakuje im niczego, wszystkie ich zachcianki są natychmiast spełniane. Jedynym czego się od nich wymaga jest zupełne posłuszeństwo. Każdy rozkaz mają spełniać bez mrugnięcia oka – bez refleksji, bez oceniania go. Ci świetnie wyszkoleni ludzie mają do spełnienia specjalnie zadanie, mają pełnić rolę katów Hitlera. Dzięki nim nic nie stanie na przeszkodzie do pełnego rozkwitu nazistowskich idei.
Najbardziej przejmujące w „Nocy długich noży” jest przeświadczenie, że każdy z nas ma swoją rolę w życiu. Rolą Niemca było wielbienie Hitlera, wyznawanie jego idei, nienawidzenie Żydów. Rolą Żydów było naturalne wejście w rolę ofiary, poddanie się bez walki. Obrazują to rozmowy aryjczyka Nordena, z żydowskim profesorem Breslauerem. Obaj są idealistami, obaj szczerze oddani swoim ideom. Straszne jest, że każda ze stron chce zagrać drugą, udowodnić swoje racje i teorie, a jednocześnie czuje nieuchronność roli, którą jej wyznaczono. Symbolika tej relacji jest poruszająca.
Książkę Kirsta można czytać, jak dobrą sensację, pomijać jej drugie dno, próbę wyjaśnienia motywów kierujących niemieckimi żołnierzami. Miałam problem z tą książką, nie mogłam jej ocenić, zaszufladkować. Poddałam się. Jednego jestem pewna, „Noc długich noży” warto przeczytać.

www.booksonmymind.blogspot.com

Pewnego dnia w spokojnym szwajcarskim miasteczku Lugano popełniono morderstwo. Ofiarą jest miły, spokojny starszy pan – Norden. Miejscowa policja rozpoczyna śledztwo. Kiedy okazuje się, że morderstwa dokonano bronią o bardzo niezwykłym kalibrze, sprawa zaczyna się komplikować. Dokumenty znalezione w domu ofiary odkrywają przed prowadzącymi śledztwo niezwykłą przeszłość...

Powieść o tym jakie bestie drzemią w ludziach. Niestety książka nawet nie ma zbyt szczęśliwego zakończenia, gdzie dobro w końcu triumfuje.
Czytało się bardzo przyjemnie, mimo okropności jakich jesteśmy świadkiem. Warto przeczytać i przemyśleć.

Powieść o tym jakie bestie drzemią w ludziach. Niestety książka nawet nie ma zbyt szczęśliwego zakończenia, gdzie dobro w końcu triumfuje.

Czytało się bardzo przyjemnie, mimo okropności jakich jesteśmy świadkiem. Warto przeczytać i przemyśleć.